ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΚΟΜΗ και στο Ορθόδοξο Συναξάρι έγινε πλέον της μόδας να προσθέτουν και εορτές των παγκοσμίων ημερών, όπως η 1η Σεπτεμβρίου για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, και έπονται και άλλες.
Μάλιστα σαν μαϊντανός πετάχθηκε πρόσφατα και ο αιρετικός Πάπας, σε δείγμα καλής θελήσεως
για την ψευδο-ένωση των Εκκλησιών, προκειμένου να δηλώσει και την συμμετοχή του
Βατικανού στην επέτειο αυτή.
Ξεχνάνε όμως ότι μέσα στα ιερά πλαίσια της λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας μας και της Ορθοδόξου πνευματικότητας είναι διάχυτα τα αιτήματα στον Ιησού Χριστό «υπέρ υπέρ ευκρασιας αερίων, ευφορίας των καρπών της γης και καιρών ειρηνικών»…Όλη η λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας μυρίζει συμπόνια, ευσπλαχνία και συμπάθεια για τον άνθρωπο , τον κόσμο και όλη την θεική δημιουργία. Δεν έχουμε λοιπόν καμία ανάγκη να καθιερώνουμε ειδικές εορτές και ημέρες μνήμης που να ειδωλοποιούν την κτίση παρά τον Κτίσαντα .
Είμαι τόσα χρόνια κληρικός και από μικρό παιδί στην Εκκλησία ποτέ, μα ποτέ, δεν διάβασα σε Συναξάρι του μηναίου για παγκόσμιες ημέρες, αλλά για εορτές Μαρτύρων και Αγίων, κάποιες δε φορές για Θεοσωτήρια γεγονότα ύστερα από σεισμούς ή πυρκαγιές στην Βασιλεύουσα ή μνήμη θεικών γεγονότων και θαυμάτων. Όλες τις αναφερόμενες συναξαρικές αναφορές, επί 2000 χρόνια Ορθόδοξης Παράδοσης, η Εκκλησίας μας τις θέτει συνεχώς στην μνήμη μας και στην Λειτουργική σύναξή μας (εξ’ου και ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ») για να οδηγήσει τους πιστούς σε μετάνοια και στήριξη στην πνευματική ζωή, αφού σκοπός του αγώνα μας δεν είναι αυτός ο επίγειος και εφήμερος παράδεισος αλλά ο Ουράνιος.
Φοβάμαι ότι σε λίγο θα εκδοθούν νέα Μηναία (12 βιβλία με τροπάρια ανα τον μήνα) όπου θα μνημονεύονται όλες οι εορτές των παγκοσμίων ημερών για να φανούμε πιο εκλογικευμένοι στον κόσμον τούτο, ακόλουθοι των επινοημάτων των υπανθρώπων της Νέας Τάξης Πραγμάτων, και ίσως έτσι εκδόσουμε και ειδικές ακολουθίες για την ημέρα της πεολειχίας( 14 Μαρτίου), της ομοφυλοφιλικής υπερηφανειας, (27 Ιουνίου) της Αστρολογίας, (20 Μαρτίου) της Δημόσιας τουαλέτας και άλλων…
Γι' αυτό και κάθομαι και οργίζομαι για την ανθρώπινη κατάντια να βάζει στο περιθώριο της ζωής τους Αγίους Του θεού και να στήνει ένα δικό του συναξάρι. Το συναξάρι του αντικείμενου και υπεραιρόμενου ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα κατά πως λέει ο Απόστολος Παύλος (Β Προς Θεσσ. Β’ 2-4)
Να λοιπόν που μετά από χιλιάδες χρόνια αληθεύει η προφητεία του Προφήτη Δανιήλ για τον Αντίχριστο: " καὶ λόγους πρὸς τὸν ῞Υψιστον λαλήσει καὶ τοὺς ἁγίους ῾Υψίστου παλαιώσει καὶ ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιροὺς καὶ νόμον."
(Δανιήλ ζ”, 25)
Δηλαδή :
«Αυτός θα εκσφενδονίσει λόγους αλαζονικούς και υβριστικούς εναντίον του Υψίστου Θεού. Θα καταδιώξει και θα αχρηστεύσει τους αγίους του Υψίστου Θεού. Θα σχεδιάσει να αλλάξει τους καιρούς και τον νόμον του Θεού, να δημιουργήσει νέαν τάξιν πραγμάτων.»
«Αυτός θα εκσφενδονίσει λόγους αλαζονικούς και υβριστικούς εναντίον του Υψίστου Θεού. Θα καταδιώξει και θα αχρηστεύσει τους αγίους του Υψίστου Θεού. Θα σχεδιάσει να αλλάξει τους καιρούς και τον νόμον του Θεού, να δημιουργήσει νέαν τάξιν πραγμάτων.»
Έπειτα από χιλιάδες χρόνια Ορθόδοξης ζωής και ποταμούς αιμάτων των μαρτύρων της
Εκκλησίας μας, πετάμε τους Αγίους στο χρονοντούλαπο της λησμοσύνης (λες και μας
έχουνε οι Αγίοι ανάγκη) κάνοντας είδωλα και βωμούς τα ανθρώπινα στοιχειά και
πάθη.
