Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

Οι άρχοντες της προπαγάνδας συνεχίζουν την αποβλάκωση του ανθρώπινου νοθογενούς μαζοπολτού

Οι άρχοντες της προπαγάνδας και του ελέγχου της σκέψης της νέας σατανικής εποχής, μας κάνουν πλύση εγκεφάλου, μας πλημμυρίζουν καθημερινά με σατανικά σύμβολα, που είναι στα εξώφυλλα περιοδικών και δίσκων και στις ταινίες στην τηλεόραση, για να μας αποβλακώσουν.


Έτσι ο νούς της ανθρωπότητας διαστρέφεται αλχημικά με νέα πρότυπα και αξίες, ώστε να προετοιμάζεται το ταχύτερο να υποδεχθεί το βασίλειο της Αντίχριστης Εποχής.

Όλοι κυνηγάμε μια θεσούλα στο Δημόσιο ή κάπου τέλος πάντων να τρυπώσουμε, να βολευτούμε για να εξασφαλίσουμε το μισθό μας, το ψωμάκι μας. Ναι! το ψωμάκι μας!

Κάποτε οι «παλιοί» μας έλεγαν, ότι κάποια μέρα θα πούμε το ψωμί - ψωμάκι και δεν το συνειδητοποιούσαμε.

Τώρα όμως παρατηρούμε:
  • Τους γιγάντιους τροχούς του παγκόσμιου εμπορίου, σιγά-σιγά να ακινητοποιούνται.
  • Τις οικονομίες να κονιορτοποιούνται.
  • Την κερδοσκοπία και τις καταναλωτικές ανάγκες να βρίσκονται σε έξαρση.
Τα χόρτα έγιναν ακριβότερα από το... κρέας!!! Τα κεράσια έφτασαν στα ύψη!!! Τα προϊόντα στις εκπτώσεις είναι μόνο για να τα βλέπουμε από τις βιτρίνες. Όλοι ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε το νόημα της ζωής και τρέχουμε να προλάβουμε τη σκιά μας!!! Όλα πλέον τα κάνουμε με βιασύνη. Τρώμε γρήγορα, σκεπτόμαστε γρήγορα, οδηγούμε γρήγορα, μιλάμε γρήγορα κι επιταχύνουμε την ζωή μας, χωρίς ουσιαστικό σκοπό. Την επιταχύνουμε, για να πάμε πού;

Αρωγό στο καταστροφικό έργο της βιασύνης έχουμε την υπερπληροφόρηση, διότι ζούμε στην εποχή:
  • Του κατακλυσμού και της λατρείας των πληροφοριών.
  • Των συχνών γεγονότων.
  • Των νέων τρόπων ζωής.
  • Της ψυχαγωγίας.
  • Της ψεύτικης εικόνας.
  • Του κενού λόγου, του άρριζου, του άσκεπτου, του περιττού, του εφήμερου, του θνησιγενούς.
Κατακλύσθηκε η γη, από το έντυπο χαρτί κι ο ουρανός από τα μανιασμένα κύματα των ερτζιανών μηνυμάτων και καταιγίδες από ακατάσχετη λογοκοπία ανακυκλώνονται - ακόμη και από το διάστημα - με τα κάτοπτρα των δορυφόρων.

Κι έτσι ξεχάστηκε εντελώς ο ενάρετος λόγος, το ακριβό άνθος της σιωπής, η φανέρωση της προαιώνιας νοσταλγίας του απολύτου, ο οποίος ως σταλαγματιά μύρου, αγκαλιάζει την ψυχή και την αφυπνίζει προς τη μεγάλη συνάντηση, με την Αγιότητα.