Ξεχάσαμε να γελάμε, αφού γεμίσαμε απογοήτευση, στενοχώρια, κατάθλιψη, άγχος, αγωνία, η χαρά της ζωής λιγοστεύει και η αισιοδοξία για να παλέψουμε εξαφανίστηκε.

Με όλα αυτά τα προβλήματα, γεμίσαμε απογοήτευση, στενοχώρια, κατάθλιψη, άγχος, αγωνία, η χαρά της ζωής λιγοστεύει και η αισιοδοξία για να παλέψουμε εξαφανίστηκε.

Στην εποχή της «επιστημονικής προόδου για την καλυτέρευση της ζωής μας», η φωνή της ειρήνης, της ασφάλειας, της γαλήνης, της αλήθειας και της αγάπης φιμώθηκαν!!!

Η ευτυχία ξεθώριασε. Η μοναξιά σκοτώνει! Η διασκέδαση δεν φέρνει πια χαρά.

Ξεχάσαμε να γελάμε! Επιπλέον όμως, «αφαιρέσαμε» και το γέλιο από τα παιδιά μας και ξεχνώντας τις πραγματικές τους ανάγκες τα «γεμίσαμε» με άχρηστα καταναλωτικά αγαθά. Τους δώσαμε μόνον τα αποδεικτικά στοιχεία της οικονομικής μας ζωής, χωρίς να τους δώσουμε τα αποδεικτικά στοιχεία της αγάπης μας.

Οι χαρισματικές προσωπικότητες δεν υπάρχουν πια.

Στις μέρες μας, η διάνοιά μας σκοτίστηκε από τα πάθη της σάρκας. Το ψέμα, η ασέβεια, η ανομία, η ασωτία, η φιλαργυρία και η υποκρισία αποτελούν πλέον τα μέσα για την επιτυχία και την «καλυτέρευση» της ζωής μας!

Γέμισε η ζωή μας από:

• Φθονερούς ανθρώπους με μέγιστο βαθμό κακίας, που προσπαθούν με ψεύτικες διαδόσεις, να διαβάλουν, να καταστρέψουν κάθε καλή πράξη του άλλου και γενικά να τον εξοντώσουν και
• Από πλεονέκτες, που θέλουν τα δικά μας, μισά-μισά και τα δικά τους... δικά τους και μου θυμίζουν μια παλιά ιστορία με «νόημα»:

Ένας βασιλιάς ρώτησε έναν πλεονέκτη κι έναν φθονερό:

-Τι θέλετε να χαρίσω στον καθένα σας;

Ο πλεονέκτης απάντησε:

-Από ό,τι θα δώσεις στον άλλον, εμένα να μου δώσεις τα διπλά.

Και ο φθονερός είπε:

-Τότε βγάλε μου το ένα μάτι!!! Για να βγάλεις του άλλου και τα δύο!!!

Δυστυχώς όλοι αγριέψαμε μέσα μας σαν τα θηρία. Κι ας έχουμε - μερικοί - ένδυμα προβάτου! Οι μορφές μας μετασχηματίστηκαν και δε μπορούμε να ξεχωρίσουμε, ποιοί είναι οι άνδρες και ποιές είναι οι γυναίκες, διότι το σημερινό μας ντύσιμο, τα μαλλιά μας και τα... χαϊμαλιά - που φοράμε - μας έκαναν αγνώριστους.

Η σημαία του παραλόγου υψώθηκε!!! Ξεμωραμένοι ιερείς παντρεύονται με… πολιτικό γάμο ή κλέβουν το… παγκάρι της Εκκλησίας ή σχεδιάζουν δολοφονίες!!! Τα ταχυδρομεία έγιναν …χελωνοδρομεία!!! Ψευτοκουλτουριάρηδες ποιητές αφήνουν μακριά μαλλιά μέχρι τη μέση για να δείξουν …σοφοί, λες και η σοφία μετριέται με το… μήκος της τρίχας!!! Στη φυλακή μπαίνουν αυτοί που χρωστάνε πενιχρά ποσά και οι έμποροι ναρκωτικών κυκλοφορούν ελεύθεροι για να σκοτώνουν τα παιδιά μας. Οι απατεώνες μοιράζουν «πέτσινες» επιταγές τα Σαββατοκύριακα και τη Δευτέρα πουλάνε το εμπόρευμα των αθώων κι έντιμων παραγωγών και φεύγουν για… Βραζιλία! Οι πλούσιοι δολοφονούν αθώους, ασκούν δουλεμπόριο κι εμπόριο όπλων, εξαπατούν το κράτος, τα «χαλάνε» στη μοιρασιά με τους συνεργάτες τους - αστυνομικούς και όχι - είναι κομπιναδόροι και φυσικά... έξω από τη φυλακή. 

Κι αναρωτιούνται οι φυλακισμένοι: Αν όλα αυτά συμβαίνουν εκεί έξω εμείς, γιατί είμαστε «μέσα»;

Oι κυβερνητικές «μπουλντόζες» κατεδαφίζουν με τον παραμικρό λόγο, παραπήγματα ή φτωχόσπιτα και οι αυθαίρετες πολυτελείς βίλες μένουν στη θέση τους κι ανοίγουν δρόμους μέσα από τα… σπίτια των νόμιμων κατοίκων για να δείχνουν έτσι τη διαφθορά, την ανικανότητα και την ξετσιπωσιά των κυβερνητικών ηγετίσκων.

Οι αδύνατοι δυναμώνουν κι εξουσιάζουν τους δυνατούς! Η τηλεδημοκρατία έγινε τηλεφασισμός! Οι Χριστιανοί κηρύττουν το... σατανισμό και οι Θρησκευτικοί ηγετίσκοι την πανθρησκεία! Οι ανήθικοι κατηγορούν τους ηθικούς (κάποτε σε μία επιχείρηση δούλευε μία γυναίκα η οποία συνήθιζε να υπερηφανεύεται για την ηθική της και για τα λόγια του γιού της: -Μάνα, της έλεγε -δήθεν-ο γιός της, για ένα «κούτελο» ζούμε! Εκείνη όμως έστελνε τον άνδρα της στην κουζίνα για να μιλήσει με τον αγαπητικό στην …κρεβατοκάμαρα!!!).

Οι φύλακες έγιναν... κλέφτες των φυλασσομένων! Οι ρουφιάνοι επικροτούνται. Οι Αλβανοί κι οι Κούρδοι έγιναν επιχειρηματίες και οι Έλληνες... εργάτες ή άνεργοι!!! Οι ανίκανοι επιβάλλονται στους ικανούς. Οι «φελλοί», όχι μόνο συνεχίζουν να επιπλέουν, αλλά μερικοί απ’ αυτούς έβγαλαν φτερά σαν τα μυρμήγκια ή έγιναν φούσκες σαν μερικά «χαρτιά» του χρηματιστηρίου και πετάνε μέχρι να σκάσουν! Οι ατάλαντοι, πρωτεύουν!!! Οι καχεκτικοί δειλοί, έγιναν «φουσκωτοί» θρασείς. Οι χλίχληδες, έγιναν χλιδάτοι!!! Τα «άσημα και άφραγκα σκουλήκια» που ζητούσαν πριν λίγο καιρό ελεημοσύνη και φιλούσαν «κατουρημένες ποδιές» για να πιάσουν έστω και μια υποτυπώδη δουλίτσα, μεγάλωσαν, έγιναν «διάσημα φραγκάτα» και κατασπάραξαν τους ευεργέτες τους!

Ο πληθωρισμός ανεβαίνει. Οι συντάξεις μειώνονται, μέχρι να σταματήσουν να δίδονται!!! Ο βασικός μισθός, που πριν λίγο καιρό ήταν μισθός πείνας, έγινε μισθός ετοιμοθανάτων, αφού τα χρήματα φτάνουν ίσα-ίσα... για να μην πεθάνουμε!!!

Οι φτωχοί ταλαιπωρούνται κι επιβεβαιώνουν το ρητό: «Όπου φτωχός κι η μοίρα του».

Πεινάνε, διψάνε, αρρωσταίνουν κι όχι μόνο, δεν τους δίνει κανείς καμία σημασία, αλλά το δήθεν κοινωνικό κράτος, τους αυξάνει και τα νοσήλια!!!

Κι οι πένητες, που σε κοιτάνε στα μάτια και στα χέρια για μια βοήθεια, αναστενάζουν, αλλά δεν κλαίνε πια, διότι δεν έχουν «ούτε... μαντήλι για να κλάψουν», αφού οι φτωχοί - που τους καταλάβαιναν και ήταν οι άμεσοι ευεργέτες τους - δεν έχουν πια να τους προσφέρουν τίποτε.

Τα γραφεία τελετών έγιναν... χρηματιστήρια. Τελικά, ούτε να πεθάνει μπορεί κανείς σήμερα!!!

Πολλοί ηθοποιοί έγιναν ηλιθοποιοί, αφού οι διάλογοι του ήθους και της ευπρέπειας χάθηκαν. Οι σοβαροί και αξιόλογοι καλλιτέχνες-ηθοποιοί, που «φτερούγιζαν» πάντα μέχρι το Θεό, για να μεταφέρουν τις ακτίνες Του στην ψυχή των ανθρώπων, αφού αγνοούνται από τις μεγάλες πλουτοκρατούσες καναλομαριονέτες, των μυστικών υπερκυβερνητών, αρνήθηκαν - ευτυχώς - να λάβουν μέρος στην ύψωση της «σημαίας» των χυδαιο-κουλτουριάρηδων.

Οι μισθωτοί Ιερείς και οι Αρχιερείς μας, έγιναν κενόδοξοι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Άξιοι πολιτικοί, όπως ο Δημήτρης Τσοβόλας, με ήθος, σεβασμό, ευσέβεια και συνέπεια στις υποχρεώσεις τους προς το Λαό την Πατρίδα και την Εκκλησία, λοιδωρούνται και οδηγούνται σε δικαστήρια, ακόμη κι από «συναδέλφους» τους, διότι τόλμησαν να τα «βάλουν» με τους ισχυρούς της γης.

Και οι απατεώνες πολιτικοί, για να μας πάρουν την ψήφο, μας κοροϊδεύουν συνεχώς.

Έτσι:

• Άλλοι μας μιλάνε για αλλαγή.
• Άλλοι ονομάζουν φιλελεύθερη την πολιτική τους και
• Άλλοι μας κοροϊδεύουν ακόμη περισσότερο και μας ονομάζουν «ελεύθερους πολίτες».

Τα αδελφοκουλτουροδήθεν-βλαχοσνόμπ «διάση-μα πρότυπα» προς αποφυγήν, αλληλο-παρουσιάζονται στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, αλληλοσυγχαίρονται, αλληλοεπαινούνται, αλληλο-δοξάζονται, αληλοχαζογελάνε και αλληλο-γελοιοποιούνται καθημερινά, διότι νομίζουν ότι είναι κάποιοι, ότι κάτι σημαντικό αντιπροσωπεύουν ή ότι κάτι σπουδαίο προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.

Οι ελάχιστοι όμως εναπομείναντες σκεπτόμενοι πολίτες αγανακτούν, κουνάνε το κεφάλι τους με σημασία και περιμένουν, να δουν λίγο ήθος, λίγη αξιοπρέπεια, λίγη σοβαρότητα από κάποιον και φωνάζουν.

Αλλά άδικα φωνάζουν, διότι δεν υπάρχει κανείς να τους ακούσει:

1. Οι ιδέες, οι αρχές και οι πεποιθήσεις, είναι σε αδιέξοδο.
2. Οι πλάνες, οι αιρέσεις, οι δεισιδαιμονίες και οι ποικίλες λανθασμένες διδασκαλίες, έχουν περισσεύσει.
3. Οι φωτεινοί δρόμοι είναι λίγοι.
4. Οι προοπτικές δυσεύρετες.
5. Εμείς πια, ζούμε μόνο με τις αισθήσεις και για τις αισθήσεις, αφού παρασυρθήκαμε από το μισάνθρωπο Εωσφόρο, που μας «αφαίρεσε» τις πέντε αισθήσεις και προσπαθεί «πάση θυσία», να μας αφαιρέσει και το μυαλό με άσχετες συναισθηματικές προβολές κι επιθέσεις, με εκτυφλωτικά θεάματα (διαγωνισμούς ομορφιάς ή τραγουδιού, ποδόσφαιρο και διάφορα άλλα αθλήματα) δηλαδή μέσω μιας συνεχούς επίθεσης σκουπιδοτροφών για τη σκέψη.
6. Ο ατομικισμός και ο εγωισμός αποτελούν τις «νέες θεότητες» των ημερών μας κι έτσι, όλοι πάθαμε... «κορδίαση», όπως λέει ένας αγνός και ταπεινός Κρητικός, ο Μιχάλης ο Πατεράκης.

Φτάσαμε στο σημείο, να το «παίζουμε» λεφτάδες στ’ αδέρφια μας, στους φίλους μας, στους γονείς μας και δεν ξέρω που αλλού, διότι βλέπετε:

1. Φάγαμε απότομα ψωμάκι.
2. Πήραμε «κουνητό», «αρκουδίσιον», τηλεόραση και βίντεο.
3. Αποκτήσαμε αυτοκίνητο και σπίτι.
4. Πλυθήκαμε με ζεστό νερό κι αρωματικό σαπούνι.
5. Βγάλαμε τα τσουράπια και τα κουρέλια και φορέσαμε παπούτσια κι «επώνυμα» ρούχα.
6. Ξεχάσαμε τους ευεργέτες γονείς, που μας μεγάλωναν τόσο χρόνια μ’ όλες τις δυσκολίες.
7. Ξεχάσαμε τις αθώες αγκαλιές με τ’ αδέρφια μας.
8. Δε θυμόμαστε καθόλου τα φτωχά κι έξυπνα παιδοχειροποίητα παιχνίδια, που είχαμε με τους φίλους μας.
9. Βγάζουμε ολόκληρο το μισθό μας και το επίδομα της άδειάς μας μπροστά στον καφετζή του χωριού, για να πληρώσουμε τον καφέ μας, για να δείξουμε έτσι, ότι έχουμε λεφτά και όταν συναναστρεφόμαστε με τους συγχωριανούς ή τους συγγενείς μας, τρώμε το σταφύλι με… μαχαίρι και πηρούνι!!!

Κι οι δήθεν σοφοί κυβερνήτες της ανθρωπότητας, πάσχοντας από ανίατη ανεγκεφαλίτιδα, προσπαθούν με... ζωγραφισμένο νερό να σβήσουν τη δίψα μας!!!

Την ώρα, που αυτοί μιλούν για ελευθερία, πρόοδο, ισότητα και αδελφότητα:

• Τα κρυφά εργαστήρια των ναρκωτικών και οι σατανοπροωθητές της... εκπαίδευσης συνειδήσεων αναλαμβάνουν την καταστροφή των ψυχών.
• Η γη βρίσκεται κάτω από καθεστώς μιας γιγάντιας μαφιόζικης σήψης, πολλές φορές και κάτω από την προστασία της αστυνομίας, ενώ ομάδες ληστών οργανώνονται σε πόλεις και χωριά.
• Το άγχος, η αγωνία, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το μέλλον, δημιουργούν τεράστια προβλήματα σε κάθε άνθρωπο προσωπικά και φυγαδεύουν από τη ζωή του τη γαλήνη και την ευτυχία.
• Ο άνθρωπος διψάει όλο και περισσότερο για ειρήνη, χαρά και για έναν καινούριο κόσμο.

Αλλά, για ποια ειρήνη; Για ποια χαρά; Για ποιο κόσμο;

Είναι πανθομολογούμενο, ότι στους καιρούς μας «βασιλεύει» η ακαταστασία, ο τρόμος, η αναταραχή, η όξυνση των πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ των εθνοτήτων και οι θρησκευτικές «εκκαθαρίσεις».

Μεγάλο μέρος, των ανθρώπων του πλανήτη μας, κυβερνείται από πάθη, μίση και διαιρέσεις κάθε μορφής, που δημιουργούν αρκετά προβλήματα στις «πολιτισμένες» κοινωνίες μας.

Οι πόλεμοι, οι κτηνώδεις καταπιέσεις, η αναρχία, το φυλετικό μίσος, η τρομοκρατία, οι παντός είδους εκβιασμοί και τα συμβόλαια θανάτου, εξαπλώνονται απειλητικά, σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.

Η κοκαίνη, η ηρωίνη, το κρακ και τα άλλα σκληρά ναρκωτικά είναι ευρέως διαδεδομένα και οι θάνατοι καθημερινοί.

Το A.I.D.S και οι άλλες ασθένειες, αυξάνονται γεωμετρικά κι είναι πια ανεξέλεγκτες.

Κι εμείς είμαστε μέσα στο σύγχρονο συρφετό των ανθρώπινων και ψευδώνυμων γνώσεων και στην πλημμύρα των ανθρώπινων λόγων και φιλοσοφιών, διότι μάθαμε και μαθαίνουμε μόνο γραμματική, άλγεβρα, γεωμετρία-τριγωνομετρία και άλλες άχρηστες γνώσεις για τη ζωή, στείλαμε τον Όμηρο στα... αζήτητα και τη Θεόπνευστη Αγία Γραφή στη «λίμνη της άγνοιας».

Κι έτσι, δεν αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια, δε βλέπουμε την πραγματικότητα, δε βρίσκουμε το δρόμο μας.

Κι ο «κοσμάκης», τόσο ο πλούσιος όσο κι ο φτωχός, αγωνίζεται να «συλλάβει» την ευτυχία με οποιοδήποτε τρόπο, φτύνει αίμα καθημερινά, βρίσκεται σε αναστάτωση κι είναι, σχεδόν πάντα, δυστυχισμένος, διότι δεν καλλιεργεί το πιο «εύφορο χωράφι» του - το μυαλό - για να πάρει τους καρπούς του.

Δεν έχει αντιληφθεί, ότι η δυστυχία του οφείλεται στην πνευματική του κατάπτωση.

Διότι ενώ γεμίσαμε από αθλητικά κέντρα - που γυμνάζουν το σώμα - αφήσαμε καχεκτικό το πνεύμα, που είναι η δύναμη η οποία κινεί τα πάντα και δίνει την ευτυχία.