Στο πρώτο άρθρο που έχει τίτλο: «Γιατί Χρειαζόμαστε Σωτηρία;» η εταιρεία Σκοπιά αναφέρει ότι όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να μην πεθάνουν και ότι «ο
Δημιουργός, δεν έπλασε τους ανθρώπους για να ζουν απλώς λίγα χρόνια και
μετά να πεθαίνουν.
Ο θάνατος δεν περιλαμβανόταν στον αρχικό του σκοπό».
Βέβαια όταν μιλάει η εταιρεία για θάνατο αναφέρεται μόνο στο βιολογικό θάνατο.
Καμία αναφορά ή έστω απλή υποψία για το θάνατο ως χωρισμό από την αληθινή Ζωή δηλαδή τον Χριστό.
Ο θάνατος δεν περιλαμβανόταν στον αρχικό του σκοπό».
Βέβαια όταν μιλάει η εταιρεία για θάνατο αναφέρεται μόνο στο βιολογικό θάνατο.
Καμία αναφορά ή έστω απλή υποψία για το θάνατο ως χωρισμό από την αληθινή Ζωή δηλαδή τον Χριστό.
Στη συνέχεια του άρθρου η εταιρεία αναφέρει μία αυθαίρετη κακοδοξία γράφοντας: «Η
απαγόρευση αφορούσε ένα πραγματικό δέντρο. Ο Ιεχωβά το αποκαλούσε "το
δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού" επειδή αντιπροσώπευε το
δικαίωμα που έχει εκείνος να καθορίζει τι είναι καλό και τι είναι κακό
για τους ανθρώπους».
Η γνώση του καλού και του κακού θα ερχόταν σε
αυτόν που θα έτρωγε τον καρπό του δένδρου. Δηλαδή θα γνώριζε ο Αδάμ το
κακό το οποίο αγνοούσε πριν από την ανυπακοή του.
Γι’ αυτό και παρακάτω
στο βιβλίο της Γένεσης αναφέρει:
22 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἰδοὺ ᾿Αδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν, τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν· (Γεν. 3,22)
Συνεπώς η ονομασία του δένδρου αναφερόταν στο αποτέλεσμα που θα έφερνε η
λήψη του καρπού στο λήπτη-Αδάμ. Δεν αναφερόταν σε κάποιο φανταστικό
δικαίωμα του Θεού.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η εταιρεία δεν αναφέρει την ανυπακοή
του Αδάμ στην εντολή του Θεού ως ανυπακοή σε εντολή νηστείας. Εάν ο Αδάμ
νήστευε, δεν έτρωγε δηλαδή κάποια συγκεκριμένη τροφή, δεν θα είμασταν
τώρα όλοι εμείς στη θέση που είμαστε. Διορθώνουμε την ανυπακοή του Αδάμ
με την υπακοή στο λόγο του Θεού, τηρώντας τις νηστείες της Εκκλησίας
μας. Η εταιρεία Σκοπιά απαγορεύει στους οπαδούς της να νηστεύουν. Με
αυτό τον τρόπο επαναλαμβάνει την ίδια ανυπάκουη πράξη του Αδάμ, την ίδια
αμαρτία.
Ο Αδάμ έφαγε από τον απαγορευμένο καρπό και τελικά γεύθηκε το θάνατο,
πρώτα τον πνευματικό ως χωρισμό από τον Θεό κι έπειτα το σωματικό
θάνατο.
Η εταιρεία Σκοπιά σε αυτό το άρθρο δεν αναφέρεται καθόλου στον
πνευματικό θάνατο του Αδάμ αλλά αναφέρεται μόνο στο σωματικό θάνατο
εκφράζοντας την πλανεμένη διδασκαλία ότι ο άνθρωπος δεν έχει ψυχή που
επιβιώνει μετά το θάνατο.
Συγκεκριμένα γράφει: «Ο Αδάμ δεν συνέχισε
να ζει με κάποια άλλη μορφή ή σε κάποιον άλλον κόσμο. Όταν πέθανε, δεν
του έμεινε καθόλου ζωή. Έγινε ακριβώς σαν το χώμα από το οποίο είχε
δημιουργηθεί».
Αν έτσι έχουν τα πράγματα τι εννοούσε ο Απόστολος Πέτρος όταν έγραφε:
18
ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ὑμᾶς
προσαγάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκὶ, ζωοποιηθεὶς δὲ πνεύματι· 19 ἐν ᾧ
καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν, (Α’ Πετρ. 3,18-19)
Και λίγο πιο κάτω:
5
οἳ ἀποδώσουσιν λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς. 6 εἰς
τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους
σαρκὶ, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι. (Α Πετρ. 4,5-6)
Οι νεκροί και τα ἐν φυλακῇ πνεύματα είναι
οι ψυχές των ανθρώπων που δε ζούνε πλέον πάνω στη γη αλλά υπάρχουν με
τον ιδιαίτερο αυτό τρόπο χωρίς να έχουν εκμηδενιστεί εντελώς. Αν δεν
επιβιώνει κάτι από εμένα πως θα πεισθώ ότι αυτός που θα αναστηθεί θα είμαι εγώ και όχι κάποιος που μου μοιάζει;
Αναφερόμενη στη συνέχεια η εταιρεία στις συνέπειες της πτώσης, εκτός
από το θάνατο, γράφει κάτι που προκαλεί αλγεινή εντύπωση. «Όταν ο Αδάμ αμάρτησε, έχασε την τελειότητα, και το μόνο που μπορούσε να κληροδοτήσει στους απογόνους του ήταν η ατέλεια».
Δηλαδή ο Αδάμ είχε δημιουργηθεί τέλειος; Νομίζω πως ο καθένας μας
μπορεί να καταλάβει ότι εάν ο Αδάμ ήταν τέλειος δεν θα αμάρτανε. Ο Αδάμ
ήταν σε θέση ελεύθερα να διαλέξει ανάμεσα στην τελειότητα που δεν
κατείχε και στην αμαρτωλότητα που επίσης δεν κατείχε.
Αυτό ήταν και το
νόημα της εντολής. Να εκφραστεί η ελεύθερη επιλογή του Αδάμ.
Η λύση του προβλήματος που έθεσε αρχικά η εταιρεία, δηλαδή πώς θα
νικήσουμε το θάνατο, έρχεται από το έργο του Ιησού. Ο Χριστός λέει η
εταιρεία αναστήθηκε κι έτσι θα αναστηθούμε κι εμείς. Όμως τον Χριστό: «ο Ιεχωβά τον επανέφερε στη ζωή ως πνεύμα έτσι ώστε να επιστρέψει κατόπιν στον ουρανό».
Εμείς δεν θα επανέρθουμε ως πνεύματα αλλά ως σώματα.
Πως λοιπόν η δήθεν
πνευματική Ανάσταση-επαναφορά του Ιησού μας οδηγεί στη δήθεν σωματική
δική μας ανάσταση, η εταιρεία δεν νοιάζεται να το εξηγήσει. Η
επικεφαλίδα που προηγείται των τελευταίων παραγράφων αυτού του άρθρου
ξεκάθαρα αλλά και ξεκάρφωτα, χωρίς ουσιαστική νοηματική σύνδεση,
αναφέρει:
Για να ζήσουμε αιώνια, πρέπει να ασκούμε πίστη στον Ιησού
Αναρωτιόμαστε γιατί δε γράφει να πιστεύουμε και γράφει να ασκούμε
πίστη; Υποθέτουμε ότι η πίστη ασκείται μόνο με το έργο δηλαδή με τη
διάδοση των προϊόντων της εταιρείας. Αν έγραφε απλώς να πιστεύουμε στον
Ιησού, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην αποφυγή του πιο δύσκολου για
τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά» έργου, το να διανέμουν τα προϊόντα της
εταιρείας από πόρτα σε πόρτα. Με αυτό τον τρόπο γραφής το «παρασύνθημα»
είναι άσκησε πίστη = άσκησε έργο πλασιέ.
Από τον π. Ανδρέα Γκατζέλη
Από τον π. Ανδρέα Γκατζέλη