Για την συκοφαντία

Επιτέλους τέλος σε όλους - τους ομοίους με το διάβολο - αξιοθρήνητους,  κομπλεξικούς, εγωπαθείς, άξιους κάθε περιφρόνησης, θλιβερούς,  κενόδοξους, μισητούς, φθονερούς, δόλιους και ύπουλους συκοφάντες, που κατασκευάζουν λόγους ψευδείς με σκοπό να βλάψουν τον άλλον, να του μειώσουν την υπόληψη, να τον δυσφημήσουν και να του κάνουν κακό.

Έχουν κλάψει πολλοί άνθρωποι, που τους μάρανε το δηλητήριο της συκοφαντίας.

Έχουν βυθιστεί στη θλίψη, πολλές αθώες υπάρξεις, άνθρωποι αγνοί και έντιμοι.

Έχουν συρθεί στο πεζοδρόμιο μνήμες ιερές.

Έχουν ποτισθεί με δηλητήριο ευγενείς και εκλεκτές καρδιές.

Η συκοφαντία είναι:

• Κατηγορία, που ρίπτεται πάντα από δηλητηριώδη χείλη, για να καταστρέψει το καλό όνομα του άλλου.
• Λόγος φαρμακερός, που πηγάζει από καρδιά φαρμακερή, με σκοπό να σπιλώσει την αρετή του άλλου, να τον παρουσιάσει σαν κακό, να τον διασύρει και να του μειώσει την αξία.
• Λάσπη φοβερή που πετάνε άνθρωποι δόλιοι και ύπουλοι, κακεντρεχείς και μικρόψυχοι, φθονεροί και κακόψυχοι, για να λερώσουν το καθαρό πρόσωπο εκείνου τον οποίον φθονούν και θέλουν να καταστρέψουν και εξαφανίσουν.
• Το χειρότερο έγκλημα, που μπορεί να διαπράξει ο άνθρωπος, διότι ο συκοφάντης δεν σκοτώνει μόνο μια φορά.
• Φόνος τιμής και υπόληψης του άλλου.

Υπάρχουν σφάλματα που διορθώνονται, ζημιές που αποκαθίστανται. Ο συκοφαντικός όμως λόγος δεν επανορθώνεται. Ζημιώνει πολλές φορές ανεπανόρθωτα, διότι «κάνει φτερά» και διαδίδεται αμέσως και εύκολα. Ιδιαίτερα ο κακός λόγος ο οποίος πιστεύεται πολύ ευκολότερα.

Θα σας αναφέρω μια ιστορία για να καταλάβετε τι σημαίνει συκοφαντία:

Κάποτε ένας άνδρας που είχε την κακή συνήθεια να συκοφαντεί, κατάλαβε το έγκλημα του, μετανόησε και αποφάσισε να εξομολογηθεί σε κάποιον πνευματικό ιερέα.

-Έχεις συκοφαντήσει πολλούς και πολλές φορές παιδί μου; ρώτησε ο ιερέας

-Ναι πάτερ μου, απάντησε ο συκοφάντης,. Έχω συκοφαντήσει αυτούς που αντιπαθώ και ζηλεύω.

-Είναι πολύ μεγάλο το αμάρτημά σου. Πρέπει να επιστρέψεις στο σπίτι σου να πάρεις μια κότα και να την μαδήσεις. Μετά θα πάρεις τα πούπουλά της και θα πάς να τα πετάξεις στο δρόμο. Και μόλις τελειώσεις έλα πάλι εδώ.

Όταν επέστρεψε ο εξομολογούμενος είπε:

-Το έκανα πάτερ μου, μάδησα την κότα.

-Τώρα του λέι ο ιερέας θα πάς να μαζέψεις όλα τα πούπουλα της κότας που σκόρπισες στον δρόμο.

-Μά πάτερ μου είναι αδύνατον αυτό να γίνει. Τα πήρε ο άνεμος.

-Αυτό συμβαίνει παιδί μου με τα συκοφαντικά λόγια σου: Διασκορπίζονται, φονεύουν και δεν ανακαλούνται.

Οι συκοφάντες κατηγορούν συνήθως ανθρώπους αθώους, άξιους, ικανούς, δραστήριους, ενάρετους με όνομα καλό.

Ο Κολοκοτρώνης άκουγε τις κατηγορίες που του απέδιδαν οι εχθροί του κι έλεγε στους συντρόφους του: «τα παιδιά του δρόμου πετροβολούν τις καρυδιές που κάνουν καρύδια, για να πέσει κανένα καρύδι να το φάνε κι όχι εκείνες που έχουν μόνο φύλλα.

Και τον Ιησού Χριστό τον συκοφάντησαν οι άνθρωποι. Τον είπαν πλάνο.

Και τον Τριαδικό Θεό συκοφάντησε ο ΑΧΡΕΙΑΣΤΟΣ, όταν έλεγε στην Εύα ότι: «ο Θεός σας είπε ψέματα, αν φάτε από το δένδρο του καλού και του κακού όχι μόνο δεν θα πεθάνετε, αλλά θα γίνετε θεοί».

Άς μη γίνουμε λοιπόν μιμητές του αμετ-ανόητου συκοφάντη, που αγαπάει το σκοτάδι και λέει συνέχεια  ψέματα..

Άς γίνουμε μιμητές του Χριστού που αγαπάει το φώς και την αλήθεια, διότι Είναι ο Ίδιος το Φώς και η Αλήθεια.