Όαση είναι η
προβολή προς προσκύνηση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας.
Λένε οι
Πατέρες πως ιδίως οι δύο οριζόντιες κεραίες του Σταυρού, παραβάλλουν την εικόνα
δένδρου με κλαδιά γεμάτα φύλλα, τα οποία εξασφαλίζουν δροσιά και προστατεύουν
από τον καύσωνα.
Έτσι όπως ο οδοιπόρος στην έρημο αποζητά και την παραμικρότερη
σκιά για να προστατευθεί από τον καυτερό ήλιο, πολύ περισσότερο χαίρεται όταν
φθάσει στην όαση με τα πολλά δένδρα, τους παχείς ίσκιους και το δροσερό νερό,
έτσι και ο χριστιανός, προχωρώντας στα δύσβατα μονοπάτια της ζωής και κυρίως,
αγωνιζόμενος στην τρέχουσα πνευματική περίοδο, βλέποντας τον Σταυρό να εκτείνεται, αναγνωρίζει την παρηγορία του και
καταφεύγει εκεί, καθώς η δύναμη του Σταυρού υπερνικά κάθε ενάντια δύναμη και
τον καθιστά όπλο ακαταμάχητο, μπροστά στο οποίο ο διάβολος «φρίττει και τρέμει
μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν», οι δε άγγελοι χαίρονται και αγάλλονται
αναγνωρίζοντας την σημαία του θριάμβου.
Είναι ουσιαστικά
ο Τίμιος Σταυρός το όργανο εκείνο που από σημείο ατιμωτικού και επονείδιστου
θανάτου, εξελίχθηκε σε σύμβολο θριάμβου, κατανικήσεως του θανάτου και του
διαβόλου και εγγυητική δύναμη της σωτηρίου πορείας του χριστιανού επί της γης.
Όχι μόνο τούτο, αλλά κατέστη και το ορατό σύμβολο ομολογίας της Πίστεως και
επικλήσεως του Θεού-Πατέρα. Γι' αυτό και η σωστή αποτύπωσή του πάνω στο σώμα μας,
κάθε φορά που κάνουμε τον Σταυρό μας, είναι υποχρεωτική, αλλιώς καταντά
προσβολή και βλασφημία κατά του Κυρίου της Δόξης, ο οποίος με αυτό το σημείο
δοξάστηκε και κατοχύρωσε και την δική μας παραδείσια δόξα.
Η δύναμη του
Σταυρού υποδεικνύει και υπογραμμίζει τη μοναδικότητα του προσώπου του Χριστού ως
Υιός του Θεού, ο οποίος με τα όσα έκανε, άνοιξε τους ουρανούς και για εμάς
αναμένοντάς μας στη Βασιλεία Του
