Ο λόγος που Ιησούς
Χριστός ενανθρωπίστηκε ήταν η λύτρωση του ανθρωπίνου γένους.
Ο Λόγος
ενσαρκώθηκε ώστε να υποτάξει το θάνατο και να ανανεώσει την ανθρώπινη φύση,
η οποία εφθάρη κατά την πτώση από τον παράδεισο.
Ήρθε ουσιαστικά να
αναγεννήσει τον άνθρωπο, να μεταμορφώσει την ύλη που προ της ελεύσεώς του
ήταν προς κατάκριση.
Ο Λόγος λοιπόν έγινε άνθρωπος
και έτσι ύψωσε την ανθρώπινη φύση. Ο
Σταυρός κατήργησε το θάνατο, συνέτριψε
την αμαρτία, οδήγησε στην
Ανάσταση και εξασφάλισε την επιστροφή
στην αρχαία μακαριότητα.
Ο θεός γίνεται άνθρωπος για να λυτρώσει,
να θεώσει και να ανανεώσει
τον άνθρωπο, λαμβάνοντας σάρκα μέσω του Αγίου Πνεύματος. Η ανθρώπινη φύση βρίσκεται ενυποστατικώς στην υπόσταση του
Λόγου και οι δύο φύσεις δεν είναι χωριστές, αλλά και ούτε αναμεμιγμένες,
είναι ασύχητες και αναλλοίωτες, αμοιβαία μεταδιδόμενες
και αμοιβαία περιχωρούμενες.
Έτσι η ανθρώπινη φύση θεώνεται και σε
καμία περίπτωση δε μεταβάλλεται, δε μεταμορφώνεται, μεταλλάσσεται ή
αναμιγνύεται, λόγω της ένωσής της με τη θεία. Ο
Ιησούς Χριστός δεν ήταν απλός άνθρωπος,
αλλά ενισχυμένος με τη θεότητα, όπως και δεν τελούσε όλα τα έργα της
θεότητας διότι μετριαζόταν από την ανθρώπινη φύση.
Πέρα αυτών ο Ιησούς είχε δύο νόες και μέσω του ανθρωπίνου νου ενώθηκε ο
θεϊκός Λόγος με τη σάρκα, όχι με ενοίκηση, αλλά με εγκατοίκηση. Αποδεχόμενος
οικειοθελώς δε αυτό ο Ιησούς πάντοτε σκεπτόταν ως άνθρωπος, μετέχοντας όμως
της κυρίαρχης δραστηριότητας του Λόγου, διαθέτοντας τα πάντα όχι ως φυσικός
ανθρώπινος νους, αλλά ως νους υποστατικά ενωμένος με το Θεό. Γι αυτό άλλωστε
δέχθηκε τα πάντα από την ανθρώπινη φύση επηρεάζοντάς τον όμως
εξωτερικά και όχι εσωτερικά, δηλαδή μόνο την ανθρώπινη φύση και ποτέ τη
θεϊκή.
Στη Γεσθημανή δεν εγκαταλείφθηκε ο Χριστός ως Θεός, αλλά ο
άνθρωπος, και ουσιαστικά αγνοήθηκε μέσω αυτού του γεγονότος η ανθρωπότητα.
Μετά το θάνατο η υπόσταση του Χριστού δε διαιρέθηκε, αφού καμία εκ των δύο
φύσεων δεν ήταν στην υπόσταση του Χριστού αυθύπαρκτη, αλλά παρέμειναν
άρρηκτα συνδεδεμένες, τη στιγμή που η θεωμένη
ψυχή κατέρχεται στον
Άδη, ελευθερώνοντας τους αιχμαλώτους
του θανάτου.
Ανασταίνεται εκ νεκρών θεοποιείται και τελειοποιείται
διατηρώντας την ανθρώπινη φύση και σωματικώς με το νέο και ανακαινισμένο
σώμα τοποθετείται στα δεξιά του Πατρός, όπως και εν δόξη θα εμφανισθεί κατά
τη
Δευτέρα Παρουσία.
