....«ότι αi ημέραι πονηραί εισί»
Ο άνθρωπος απολαμβάνει σε αρκετά σημεία της γης το ανεκτίμητο αγαθό της ειρήνης. Όμως η απειλή ενός πολέμου δεν παύει να πλανάται πάνω από εμάς.
Πιθανόν η επόμενη ημέρα να είναι ημέρα οδύνης και συμφοράς.
Αν η απειλή ενός πολέμου είναι αιτία τόσων δεινών για τον άνθρωπο, μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουμε από έναν άλλο πόλεμο, έναν αόρατο πόλεμο που ή πάλη «ουκέστιν ημίν προς αίμα και σάρκα αλλά
... προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις»
(Έφεσ. στ ́ 12).
Βαλλόμαστε από έναν αντίπαλο αδυσώπητο και αδίστακτο με καταχθόνιες μεθόδους, τον πονηρό που θέλει να επικρατήσει στις
μέρες μας.
Πως ενεργεί ο πονηρός
Κάθε φορά που ενεργεί, λογίζεται το κακό και αποβλέπει στην απώλεια του ανθρώπου και τη
δυσφήμηση του ονόματος του Θεού.
Ο πονηρός χαρακτήρας του εκδηλώνεται στη συμπεριφορά του.
Αποφεύγει να φαίνεται,
για να ενεργήσει ανενόχλητος.
Κινεί τα νήματα εκ του ασφαλούς ή βάζει άλλους να ενεργούν για λογαριασμό του.
Κρύπτεται πίσω από προσωπείο για να
μηναναγνωρίζεται. «Πολλοίς ενδύμασι καλύπτει την πονηρίαν».
Επειδή δεν είναι αγαπητός και μόλις φανεί όλοι τον πολεμούν, γι’ αυτό κρύβει και σκεπάζει
το πραγματικό του πρόσωπο.
Επίσης μεθοδεύει το χρόνο της δράσης του. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή και αιφνιδιάζει.
Όταν είμαστε απρόσεκτοι και έχουμε λησμονήσει το ενδεχόμενο τη ςπονηρής επιθέσεως του,
τότε επιτίθεται με σφοδρότητα για να μας πανικοβάλει, να κάμψει το ηθικό μας και να μας υποχρεώσει να παραδοθούμε χωρίς αντίσταση.
«Υποχωρούσιν οι δαίμονες εκουσίως,
αμεριμνήσαι ημάς παρασκευάζοντες και αιφνίδιον την αθλίαν υμών ψυχήν συναρπάζοντες»
(άγ. Ιωάννης της Κλίμακος).
Παραπλανά τους ανθρώπους
Ανακατεύει την αλήθεια
με το ψέμα. «Βουλόμενος απατήσαι
μείγνυσι τω ψεύδει ως δέλεαρ αλήθειάν τινα».
Χρησιμοποιεί προλήψεις και δεισιδαιμονίες για να εξαπατήσει πολλούς αφελείς και προκαλεί σύγχυση στο μυαλό μας για να μας παρασύρει πιό εύκολα στο κακό: «Πολλάκις βάλλουσι εις τον νου νημών καλά και αγαθά νοήματα και μας παρακινούσι να τα πράττωμε, και πάλιν οι ίδιοι (οιπονηροί)
εναντιούνται τω λογισμώ ημών δια να προξενώσιν ημίν μεγάλην ενόχλησιν και σύγχυσιν, ώστεν α μη αφήσωσιν ημάς να προκόψωμεν»
(άγ. ΙωάννηςτηςΚλίμακος).
Τέλος, μετασχηματίζεται και σε άγγελο φωτός
(Β ́Κορ. ια ́ 14) με σκοπό να παραπλανήσει τον άνθρωπο.
Οφείλουμε, λοιπόν,
να αγωνιζόμαστε για να αποφύγουμε αυτές τις παγίδες.
«Πρόσχωμεν. Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου».
Αμήν.