Στο δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ, έξω από τα τείχη και μέσα σε δασώδη όμορφη κοιλάδα, βρίσκεται η ονομαστή Μονή του Τιμίου Σταυρού. Στο καμπαναριό της κυματίζει η γαλανόλευκη, λίγο πιο κάτω από το Κοινοβούλιο του Ισραήλ! Στο σημείο αυτό, κατά την παράδοση, είχε φυτευτεί το ξύλο του Σταυρού, της καταδίκης του Ιησού.
Η παράδοση όμως αυτού του ξύλου, έχει ως εξής:
Οι τρεις άγγελοι* στη φιλοξενία του Αβραάμ, κρατούσαν από ένα ραβδί ο καθένας. Με την αναχώρησή τους, τα ξέχασαν. Η Σάρρα τα έβαλε στη φωτιά για να τα κάψει. Επειδή όμως είχαν μιά ξεχωριστή ευωδία, ο Αβραάμ τα έβγαλε από τη φωτιά και τα φύλαξε σαν θεόσταλτο δώρο.
*Οι τρείς άγγελοι, απεικονίζουν ορθόδοξα την Τριαδικότητα του Θεού διότι: Γένεσ. ΙΗ΄ 1-5. «Και εφάνη εις αυτόν ο Κύριος εις τας δρύς Μαμβρή…και ιδού, τρείς…και είπεν Κύριέ μου…οι δε είπον, κάμε ούτω, καθώς είπας».
Είδε λέει ο Αβραάμ τον Κύριον, δηλαδή τον Θεόν και ιδού τρείς άνδρες. Μένει κατάπληκτος ο Αβραάμ. Είδεν τον Θεόν ο Αβραάμ και αντί να δεί ένα πρόσωπο, παραδόξως βλέπει τρείς άνδρες.
Έδραμε προς συνάντηση αυτών, τους προσκυνεί έως εδάφους και τους τρείς και απευθυνόμενος προς τους τρείς άνδρες λέει: … «Κύριέ μου!!!, εάν ευρήκα χάριν είς τους οφθαλμούς σου».
Μιλάει ο Αβραάμ πότε στον ενικό για να δείξει έναν Θεόν και πότε στον πληθυντικό, για να δείξει τρία πρόσωπα. Και πότε λέει τον δούλο σου για να δείξει έναν Θεόν, πότε τον δούλον σας, για να δείξει τρία πρόσωπα.
Οι τρείς άγγελοι ήταν η Αγία Τριάς για τρείς λόγους:
. Προσκύνησε και τους τρείς, έως εδάφους.
. Είπε ο Αβραάμ, ότι γι’ αυτό επεράσατε από τον δούλον σας. Μήπως οι άνθρωποι είναι δούλοι των αγγέλων; όχι βέβαια, διότι ο άνθρωπος σύμφωνα με το εδάφιο Αποκ. ΙΘ΄10, είναι συνδούλος των Αγγέλων.
. Και οι τρείς απήντησαν ταυτοχρόνως, «κάμε ούτως καθώς είπας». Όταν μιλάει ο Θεός, απαγορεύεται να μιλάνε τα κτίσματα.
Μετά από την καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων, σώθηκε μόνο ο Λώτ και οι δύο κόρες του (έχοντας μείνει η γυναίκα του στήλη άλατος, επειδή παρήκουσε την εντολή «φύγετε και πίσω μην κοιτάξτε»). Οι δύο κόρες, νομίζοντας ότι όλος ο κόσμος είχε καταστραφεί, με πρόφαση την διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, μέθυσαν τον πατέρα τους και συνήλθαν μαζί του.
Όταν ο Λώτ το κατάλαβε, πήγε στον Αβραάμ, του ζήτησε συγχώρεση για την αμαρτία που έκανε. Τότε ο Αβραάμ του έδωσε τα τρία εξ’ ουρανού μισοκαμμένα ραβδιά το καθένα από ένα είδος δέντρου: Κέδρος, πεύκο και κυπαρίσσι, με την εντολή να τα φυτέψει και να φέρνει καθημερινά νερό από τον Ιορδάνη να τα ποτίζει. Εάν βλαστήσουν του είπε, τότε αυτό θα σημαίνει πως ο Θεός δέχτηκε τη μετάνοιά σου, διαφορετικά θα είσαι κολασμένος για πάντα.
Γεμάτος χαρά ο Λωτ, έκαμε όπως του υπέδειξε ο Αβραάμ. Ενώ όμως επέστρεφε από τον Ιορδάνη με το νερό, συνάντησε το μισόκαλο διάβολο, που του φθόνησε τη μετάνοια, μεταμφιεσμένο σε φτωχό άνθρωπο και ο οποίος του ζήτησε να πιει. Λίγο πιο πέρα συνάντησε και δεύτερο και τρίτο, μέχρι που εξαντλήθηκε το νερό. Αυτό έγινε αρκετές φορές κι ο Λωτ άρχισε να απελπίζεται, γιατί θα ξεραινόντουσαν τα τρία ραβδιά. Τότε φάνηκε άγγελος Κυρίου και τον πληροφόρησε πως τα ραβδιά βλάστησαν και μεγαλώνουν χωρίς νερό. Έτσι βεβαιώθηκε πως ο Θεός δέχτηκε τη μετάνοιά του! Σήμερα στο Μοναστήρι δείχνουν τον τόπο κάτω από μία Αγία Τράπεζα, όπου ο Λωτ φύτεψε το τρισύνθετο ξύλο από κέδρο, πεύκο και κυπαρίσσι.
Όταν ο βασιλιάς Σολομών είδε το παράξενο αυτό δέντρο διέταξε να το κόψουν, για να το χρησιμοποιήσει στην ανοικοδόμηση του Ναού. Όμως, σύμφωνα με την παράδοση, σε καμία χρήση δεν ταίριαζε, γιατί άλλοτε μίκραινε κι άλλοτε μεγάλωνε. Έτσι το ονόμασαν ξύλο κατάρας κι έμενε για χρόνια αχρησιμοποίητο. Αυτό το ξύλο αργότερα, κατ’ εντολή του αρχιερέα Καϊάφα, χρησιμοποίησαν οι άνομοι Εβραίοι για την κατασκευή του σταυρού του Ιησού. Κι αυτό γιατί λόγω των αυξομειώσεών του, θα έκαμε το μαρτύριο του Ναζωραίου φρικτότερο!
Έτσι από ξύλο της κατάρας, έγινε το ξύλο της ευλογίας. Έγινε το ξύλο της ζωής, όπου ο Κύριος έχυσε το αίμα Του και κατάργησε το θάνατο. Ο Σταυρός δεν είναι πιά σύμβολο πόνου, αλλά νίκης και χαράς. Έκτοτε το Ξύλο του Σταυρού όχι απλώς το προσκυνάμε και το τιμούμε, αλλά το λατρεύουμε, το λιτανεύουμε, το ασπαζόμαστε. Έγινε για όλους μας το «ξύλο της ζωής», το «τρισμακάριστο και πανσεβάσμιο ξύλο», το «τρόπαιο» και το «όπλο» κατά των δαιμόνων.
Περιγραφή του Τιμίου Σταυρού
Ο σταυρός του Κυρίου αποτελείται από δύο δοκούς, μια κάθετη που συμβολίζει την φιλανθρωπία του Θεού και μία οριζόντια που συμβολίζει το έλεος του Θεού.
Το ύψος του σταυρού ήταν 4,5 μέτρα και το πλάτος αυτού 2,4 μέτρα ενώ η περίμετρος του σταυρού ήταν μια σπιθαμή.
Η ηλικία του Τιμίου Σταυρού
Η ηλικία του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου μπορεί να υπολογιστεί, κατά προσέγγιση ως εξής:
· Έχουν περασει 2.000 χρόνια από την σταυρώσή Του
· Πριν από 1.000 χρόνια περίπου ήταν σε μία άκρη του ναού του Σολομώντα και αν υπολογίσουμε και
· Τα 900 χρόνια που έζησε ο Αβραάμ και δέχτηκε τα ραβδιά των τριών αγγέλων,
τότε η ηλικία του Τιμίου Σταυρού είναι περίπου τριών χιλιάδων εννιακοσιων ετών επί της γής!
Αυτόν, τον πανάγιο του Χριστού Σταυρό, «αοράτως» περικυκλώνουν οι Ασώματες Δυνάμεις κι όλοι εμείς οι πιστοί σε Αυτόν καταφεύγουμε, γιατί αποτελεί «της οικουμένης φύλαξ» και «της Εκκλησίας η δόξα».
Κατά το 325 μ.Χ. Τον αναζήτησε η βασιλομήτωρ και Αγία Ελένη στα Ιεροσόλυμα, όπου παρέμεινε «κεκρυμμένος» στα έγκατα της γης. Στη συνέχεια ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος Τον ύψωσε στον άμβωνα του Ναού και βλέποντάς Τον οι Χριστιανοί προσευχόμενοι έλεγαν και ξανάλεγαν το «Κύριε ελέησον». Κάτι που λέμε κι εμείς την ημέρα της Υψώσεώς Του.
Εμείς οι χριστιανοί ως σήμερα σχηματίζουμε το Σταυρό στο σώμα μας και με αυτόν τελεσιουργούμε τα Μυστήρια και λαμπρύνουμε τους Ναούς μας.
Η παράδοση όμως αυτού του ξύλου, έχει ως εξής:
Οι τρεις άγγελοι* στη φιλοξενία του Αβραάμ, κρατούσαν από ένα ραβδί ο καθένας. Με την αναχώρησή τους, τα ξέχασαν. Η Σάρρα τα έβαλε στη φωτιά για να τα κάψει. Επειδή όμως είχαν μιά ξεχωριστή ευωδία, ο Αβραάμ τα έβγαλε από τη φωτιά και τα φύλαξε σαν θεόσταλτο δώρο.
*Οι τρείς άγγελοι, απεικονίζουν ορθόδοξα την Τριαδικότητα του Θεού διότι: Γένεσ. ΙΗ΄ 1-5. «Και εφάνη εις αυτόν ο Κύριος εις τας δρύς Μαμβρή…και ιδού, τρείς…και είπεν Κύριέ μου…οι δε είπον, κάμε ούτω, καθώς είπας».
Είδε λέει ο Αβραάμ τον Κύριον, δηλαδή τον Θεόν και ιδού τρείς άνδρες. Μένει κατάπληκτος ο Αβραάμ. Είδεν τον Θεόν ο Αβραάμ και αντί να δεί ένα πρόσωπο, παραδόξως βλέπει τρείς άνδρες.
Έδραμε προς συνάντηση αυτών, τους προσκυνεί έως εδάφους και τους τρείς και απευθυνόμενος προς τους τρείς άνδρες λέει: … «Κύριέ μου!!!, εάν ευρήκα χάριν είς τους οφθαλμούς σου».
Μιλάει ο Αβραάμ πότε στον ενικό για να δείξει έναν Θεόν και πότε στον πληθυντικό, για να δείξει τρία πρόσωπα. Και πότε λέει τον δούλο σου για να δείξει έναν Θεόν, πότε τον δούλον σας, για να δείξει τρία πρόσωπα.
Οι τρείς άγγελοι ήταν η Αγία Τριάς για τρείς λόγους:
. Προσκύνησε και τους τρείς, έως εδάφους.
. Είπε ο Αβραάμ, ότι γι’ αυτό επεράσατε από τον δούλον σας. Μήπως οι άνθρωποι είναι δούλοι των αγγέλων; όχι βέβαια, διότι ο άνθρωπος σύμφωνα με το εδάφιο Αποκ. ΙΘ΄10, είναι συνδούλος των Αγγέλων.
. Και οι τρείς απήντησαν ταυτοχρόνως, «κάμε ούτως καθώς είπας». Όταν μιλάει ο Θεός, απαγορεύεται να μιλάνε τα κτίσματα.
Μετά από την καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων, σώθηκε μόνο ο Λώτ και οι δύο κόρες του (έχοντας μείνει η γυναίκα του στήλη άλατος, επειδή παρήκουσε την εντολή «φύγετε και πίσω μην κοιτάξτε»). Οι δύο κόρες, νομίζοντας ότι όλος ο κόσμος είχε καταστραφεί, με πρόφαση την διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, μέθυσαν τον πατέρα τους και συνήλθαν μαζί του.
Όταν ο Λώτ το κατάλαβε, πήγε στον Αβραάμ, του ζήτησε συγχώρεση για την αμαρτία που έκανε. Τότε ο Αβραάμ του έδωσε τα τρία εξ’ ουρανού μισοκαμμένα ραβδιά το καθένα από ένα είδος δέντρου: Κέδρος, πεύκο και κυπαρίσσι, με την εντολή να τα φυτέψει και να φέρνει καθημερινά νερό από τον Ιορδάνη να τα ποτίζει. Εάν βλαστήσουν του είπε, τότε αυτό θα σημαίνει πως ο Θεός δέχτηκε τη μετάνοιά σου, διαφορετικά θα είσαι κολασμένος για πάντα.
Γεμάτος χαρά ο Λωτ, έκαμε όπως του υπέδειξε ο Αβραάμ. Ενώ όμως επέστρεφε από τον Ιορδάνη με το νερό, συνάντησε το μισόκαλο διάβολο, που του φθόνησε τη μετάνοια, μεταμφιεσμένο σε φτωχό άνθρωπο και ο οποίος του ζήτησε να πιει. Λίγο πιο πέρα συνάντησε και δεύτερο και τρίτο, μέχρι που εξαντλήθηκε το νερό. Αυτό έγινε αρκετές φορές κι ο Λωτ άρχισε να απελπίζεται, γιατί θα ξεραινόντουσαν τα τρία ραβδιά. Τότε φάνηκε άγγελος Κυρίου και τον πληροφόρησε πως τα ραβδιά βλάστησαν και μεγαλώνουν χωρίς νερό. Έτσι βεβαιώθηκε πως ο Θεός δέχτηκε τη μετάνοιά του! Σήμερα στο Μοναστήρι δείχνουν τον τόπο κάτω από μία Αγία Τράπεζα, όπου ο Λωτ φύτεψε το τρισύνθετο ξύλο από κέδρο, πεύκο και κυπαρίσσι.
Όταν ο βασιλιάς Σολομών είδε το παράξενο αυτό δέντρο διέταξε να το κόψουν, για να το χρησιμοποιήσει στην ανοικοδόμηση του Ναού. Όμως, σύμφωνα με την παράδοση, σε καμία χρήση δεν ταίριαζε, γιατί άλλοτε μίκραινε κι άλλοτε μεγάλωνε. Έτσι το ονόμασαν ξύλο κατάρας κι έμενε για χρόνια αχρησιμοποίητο. Αυτό το ξύλο αργότερα, κατ’ εντολή του αρχιερέα Καϊάφα, χρησιμοποίησαν οι άνομοι Εβραίοι για την κατασκευή του σταυρού του Ιησού. Κι αυτό γιατί λόγω των αυξομειώσεών του, θα έκαμε το μαρτύριο του Ναζωραίου φρικτότερο!
Έτσι από ξύλο της κατάρας, έγινε το ξύλο της ευλογίας. Έγινε το ξύλο της ζωής, όπου ο Κύριος έχυσε το αίμα Του και κατάργησε το θάνατο. Ο Σταυρός δεν είναι πιά σύμβολο πόνου, αλλά νίκης και χαράς. Έκτοτε το Ξύλο του Σταυρού όχι απλώς το προσκυνάμε και το τιμούμε, αλλά το λατρεύουμε, το λιτανεύουμε, το ασπαζόμαστε. Έγινε για όλους μας το «ξύλο της ζωής», το «τρισμακάριστο και πανσεβάσμιο ξύλο», το «τρόπαιο» και το «όπλο» κατά των δαιμόνων.
Περιγραφή του Τιμίου Σταυρού
Ο σταυρός του Κυρίου αποτελείται από δύο δοκούς, μια κάθετη που συμβολίζει την φιλανθρωπία του Θεού και μία οριζόντια που συμβολίζει το έλεος του Θεού.
Το ύψος του σταυρού ήταν 4,5 μέτρα και το πλάτος αυτού 2,4 μέτρα ενώ η περίμετρος του σταυρού ήταν μια σπιθαμή.
Η ηλικία του Τιμίου Σταυρού
Η ηλικία του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου μπορεί να υπολογιστεί, κατά προσέγγιση ως εξής:
· Έχουν περασει 2.000 χρόνια από την σταυρώσή Του
· Πριν από 1.000 χρόνια περίπου ήταν σε μία άκρη του ναού του Σολομώντα και αν υπολογίσουμε και
· Τα 900 χρόνια που έζησε ο Αβραάμ και δέχτηκε τα ραβδιά των τριών αγγέλων,
τότε η ηλικία του Τιμίου Σταυρού είναι περίπου τριών χιλιάδων εννιακοσιων ετών επί της γής!
Αυτόν, τον πανάγιο του Χριστού Σταυρό, «αοράτως» περικυκλώνουν οι Ασώματες Δυνάμεις κι όλοι εμείς οι πιστοί σε Αυτόν καταφεύγουμε, γιατί αποτελεί «της οικουμένης φύλαξ» και «της Εκκλησίας η δόξα».
Κατά το 325 μ.Χ. Τον αναζήτησε η βασιλομήτωρ και Αγία Ελένη στα Ιεροσόλυμα, όπου παρέμεινε «κεκρυμμένος» στα έγκατα της γης. Στη συνέχεια ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος Τον ύψωσε στον άμβωνα του Ναού και βλέποντάς Τον οι Χριστιανοί προσευχόμενοι έλεγαν και ξανάλεγαν το «Κύριε ελέησον». Κάτι που λέμε κι εμείς την ημέρα της Υψώσεώς Του.
Εμείς οι χριστιανοί ως σήμερα σχηματίζουμε το Σταυρό στο σώμα μας και με αυτόν τελεσιουργούμε τα Μυστήρια και λαμπρύνουμε τους Ναούς μας.
