Κάποτε κάποιος παραπονιόταν ότι ο σταυρός που του είχε δώσει ο Θεός ήταν πολύ βαρύς και δεν τον άντεχε.
-Πήγαινε, του λέει ο Θεός σε αυτή την τεράστια αποθήκη και διάλεξε όποιον εσύ θέλεις.
Εκείνος μπαίνοντας μέσα στην αποθήκη, είδε χιλιάδες σταυρούς μέσα.
Αφήνει σε μια γωνιά τον δικό του κι αρχίζει να ψάχνει έναν σταυρό στά "μέτρα του".
Ο ένας δεν του έκανε διότι ήταν κοντός, ο άλλος ήταν πολύ υψηλός ο άλλος δεν του έκανε διότι ήταν πολύ πιο βαρύς από τον προηγούμενο που του είχε δώσει ο Θεός, ο άλλος είχε ακίδες και τον ενοχλούσαν στην πλάτη...έψαξε, εψαξε, έψαξε και ξαφνικά να!!!! μπροστά στα μάτια του βλέπει έναν σταυρό που του φανηκε καλύτερος από όλους. Τον πιάνει, τον βάζει πάνω στον ώμο του, ελέγχει μήκος, βάρος και πάχος και λέει ευτυχισμένος στον Θεό:
- Να αυτόν θα πάρω Θεέ μου. Αυτός μου ταιριάζει να φέρω στην ζωή μου. Είναι ελαφρύς και εύκολος στην μεταφορά του.
Ήταν όμως ο ίδιος σταυρός που του είχε δώσει ο Θεός.
Άς τον εμπιστευτούμε
-Πήγαινε, του λέει ο Θεός σε αυτή την τεράστια αποθήκη και διάλεξε όποιον εσύ θέλεις.
Εκείνος μπαίνοντας μέσα στην αποθήκη, είδε χιλιάδες σταυρούς μέσα.
Αφήνει σε μια γωνιά τον δικό του κι αρχίζει να ψάχνει έναν σταυρό στά "μέτρα του".
Ο ένας δεν του έκανε διότι ήταν κοντός, ο άλλος ήταν πολύ υψηλός ο άλλος δεν του έκανε διότι ήταν πολύ πιο βαρύς από τον προηγούμενο που του είχε δώσει ο Θεός, ο άλλος είχε ακίδες και τον ενοχλούσαν στην πλάτη...έψαξε, εψαξε, έψαξε και ξαφνικά να!!!! μπροστά στα μάτια του βλέπει έναν σταυρό που του φανηκε καλύτερος από όλους. Τον πιάνει, τον βάζει πάνω στον ώμο του, ελέγχει μήκος, βάρος και πάχος και λέει ευτυχισμένος στον Θεό:
- Να αυτόν θα πάρω Θεέ μου. Αυτός μου ταιριάζει να φέρω στην ζωή μου. Είναι ελαφρύς και εύκολος στην μεταφορά του.
Ήταν όμως ο ίδιος σταυρός που του είχε δώσει ο Θεός.
Άς τον εμπιστευτούμε
