Ο πατέρας του Monty ήταν εκπαιδευτής
αλόγων και μετακινούνταν συχνά σε διάφορους στάβλους και αγροκτήματα
εκπαιδεύοντας άλογα. Έτσι, όταν ήταν μικρός, αναγκαζόταν να αλλάζει
συνεχώς σχολεία. Μια μέρα, ο δάσκαλος του σχολείου του ζήτησε να γράψει
τι θα ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει. Χωρίς κανένα δισταγμό, έγραψε εφτά
ολόκληρες σελίδες για το όνειρό του να γίνει ιδιοκτήτης ενός ράντσου για
άλογα. Έγραψε ακόμα πολλές λεπτομέρειες και σχεδίασε την τοποθεσία των
κτηρίων και των στάβλων, ακόμα και ένα λεπτομερές πλάνο των σπιτιών.
Δύο ημέρες αργότερα έλαβε την εργασία
του και είδε ότι ο δάσκαλος του είχε βάλει βαθμό κάτω από τη βάση. Μετά
το μάθημα πλησίασε τον δάσκαλο και τον ρώτησε: «Για ποιό λόγο μου βάλατε
τόσο χαμηλό βαθμό;». Ο δάσκαλος του απάντησε: «Αυτό το όνειρο δεν
πρόκειται ποτέ να βγει αληθινό για κάποιον σαν εσένα, δεν έχεις ούτε
χρήματα ούτε άλλους πόρους και η οικογένειά σου γυρίζει από μέρος σε
μέρος. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να πετύχεις τους φιλόδοξους στόχους
σου». Στη συνέχεια, ο δάσκαλος του πρότεινε να ξαναγράψει την εργασία
θέτοντας πιο ρεαλιστικούς στόχους αυτή τη φορά.
Το αγόρι πήγε στο σπίτι του και ζήτησε
από τον πατέρα του να τον συμβουλέψει τι έπρεπε να κάνει. Ο πατέρας του
απάντησε: «Η απόφαση αυτή είναι πολύ σημαντική για εσένα. Γι’ αυτό, ο
μόνος που πρέπει να αποφασίσει είσαι εσύ».
Μετά από μερικές ημέρες το αγόρι έφερε
την ίδια εργασία στον δάσκαλό του χωρίς καμία αλλαγή, λέγοντάς του:
«Κρατήστε το χαμηλό βαθμό κι εγώ θα κρατήσω το όνειρό μου».
Σήμερα ο Monty Roberts είναι ιδιοκτήτης
ενός σπιτιού 4.000 τετραγωνικών στη μέση ενός ράντσου για άλογα έκτασης
800 στρεμμάτων κι εξακολουθεί να έχει εκείνη τη σχολική εργασία, η οποία
βρίσκεται κορνιζωμένη πάνω από το τζάκι.
Να θυμάστε, να ακολουθείτε την καρδιά σας και να μην αφήνετε κανέναν να καταστρέφει τα όνειρά σας.
