Μια μέρα βρισκόμουν σε ένα ταξί και
πήγαινα στο αεροδρόμιο. Το ταξί προχωρούσε στη δεξιά λωρίδα του δρόμου,
όταν ξαφνικά ένα μαύρο αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα χώρο στάθμευσης
ακριβώς μπροστά μας. Ο οδηγός του ταξί πάτησε το φρένο, γλίστρησε και
κατάφερε να μην χτυπήσει το άλλο αυτοκίνητο για λίγα μόλις εκατοστά!
Ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου κούνησε
το κεφάλι του και άρχισε να μας φωνάζει. Ο δικός μου οδηγός απλώς του
χαμογέλασε και τον χαιρέτισε. Ήταν πολύ φιλικός απέναντί του. Έτσι τον
ρώτησα: «Γιατί το έκανες αυτό; Αυτός ο τύπος παραλίγο να καταστρέψει το
αυτοκίνητό σου και να μας στείλει στο νοσοκομείο!». Τότε εκείνος με
δίδαξε κάτι που σήμερα πλέον ονομάζω «Η αλληγορία του απορριμματοφόρου».
Ο οδηγός μου εξήγησε ότι πολλοί άνθρωποι
μοιάζουν με απορριμματοφόρα. Περιφέρονται γεμάτοι σκουπίδια, γεμάτοι
πίκρα, θυμό και απογοήτευση. Καθώς τα σκουπίδια τους γίνονται όλο και
περισσότερα, χρειάζονται ένα μέρος να τα πετάξουν και μερικές φορές αυτό
το μέρος μπορεί να είστε κι εσείς. Μην το πάρετε όμως προσωπικά, απλώς
χαμογελάστε τους, χαιρετίστε τους, ευχηθείτε τους να είναι καλά και
φύγετε.
Δεν αξίζει να κουβαλάτε τα δικά τους
σκουπίδια και να τα εξαπλώνετε και σε άλλους ανθρώπους στη δουλειά σας,
στην οικογένειά σας ή και σε αγνώστους.
