Από τότε που θυμάται τον εαυτό της, η Αννα, μια τριανταδυάχρονη γυμνάστρια, ήθελε να αποκτήσει παιδιά.
Γνώρισε τον Γιώργος, έναν επιτυχημένο
επιχειρηματία. Ο Γιώργος είχε την ίδια επιθυμία για οικογένεια με την
Αννα. Ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλο κεραυνοβόλα και τα πήγαιναν περίφημα.
Μετά από δνο χρόνια σχέσης, αποφάσισαν να συζήσουν και συζήτησαν εκ νέου
τα κοινά μελλοντικά τους σχέδια. Έπειτα από λίγο καιρό δημιουργήθηκαν
εντάσεις μεταξύ τους, τις οποίες δεν κατάφεραν να λύσουν μέσα από το
διάλογο.
Κατά βάση το πρόβλημα είχε να κάνει με το
ότι ο Γιώργος εκμεταλλευόταν τη σαφέστατα οικονομικά ισχυρότερη θέση
του, απαιτώντας από την Αννα να ασπαστεί τις δικές τον απόψεις για το
πώς πρέπει να είναι μια σύντροφος. Πρώτα απ’ όλα έπρεπε να μάθει να του
μαγειρεύει, να του σιδερώνει τα πουκάμισα και να κάνει τις δουλειές του
σπιτιού, παρόλο που πριν από τη συγκατοίκηση είχε προβλέψει για οικιακή
βοήθεια.
Όσο κι αν πάσχιζε η Αννα, ο σύντροφος
της της μετέδιδε διαρκώς την αίσθηση ότι ήταν κατώτερη του και
συναισθηματικά πιο ανώριμη από αυτόν. Συχνά ένιωθε σαν ένα παιδάκι που
το πατρονάρουν. Μια μέρα η Αννα ζήτησε τη συμβουλή ενός φίλου για ένα
θέμα επαγγελματικής φύσεως. Αφορούσε τη νέα πορεία που έπρεπε να
διαλέξει μετά την παραίτηση της από τη δουλειά που έκανε τότε.
Στην κουβέντα πάνω, οι δυο τους
συγκέντρωσαν όλες εκείνες τις περιπτώσεις που ανέκαθεν έκαναν την Αννα
να αισθάνεται καλά, αφού ό,τι κάνει την καρδιά μας να σκιρτά και τα
μάτια μας να λάμπουν αποτελεί σαφή ένδειξη για την καταλληλότερη πορεία
της ζωής μας. Καθώς ανακεφαλαίωναν τα χαρίσματα και τις ικανότητες της, η
Αννα συνειδητοποίησε ότι η επαφή με τα παιδιά πάντοτε τη γέμιζε με
εσωτερική χαρά, ενώ ταυτόχρονα και τα παιδιά έδειχναν να απολαμβάνουν τη
συναναστροφή μαζί της. Απαντώντας σε μια σχετική ερώτηση, δήλωσε ότι
προφανώς τα πήγαινε τόσο καλά με τα παιδιά γιατί ένιωθε να συνδέεται
μαζί τους στο ίδιο επίπεδο.
Και ξαφνικά συνειδητοποίησε γιατί ο
σύντροφος της τη μεταχειριζόταν σαν παιδί και όχι σαν ισότιμη σύντροφο.
Ένιωθε πολύ πιο άνετα ενσαρκώνοντας το ρόλο ενός παιδιού παρά μιας
ενήλικης γυναίκας. Ο Γιώργος ασυναίσθητα ανταποκρινόταν στην αίσθηση που
έβγαζε προς τα έξω ο μαγνήτης της. Εδώ και χρόνια εκείνος δίσταζε να
κάνει οικογένεια μαζί της, προβάλλοντας φτηνές δικαιολογίες, παρόλο που
ήταν κάτι που λαχταρούσε από τα νεανικά του κιόλας χρόνια. Τώρα πια η
Αννα καταλάβαινε πολύ καλά ποιος ήταν ο λόγος. Εξαιτίας της ακτινοβολίας
που εξέπεμπε, ήταν λες και ο Γιώργος είχε ήδη ένα παιδί: τη σύντροφο
του.
Η συνειδητοποίηση αυτή συγκλόνισε
βαθύτατα την Αννα. Ξαφνικά κατάλαβε ότι ο σύντροφος της δεν ήταν παρά ο
καθρέφτης της δικής της επιθυμίας, δηλαδή το να νιώθει παιδί. Ο Γιώργος
δεν είχε άλλη επιλογή από το να την αντιμετωπίζει «πατρικά», επειδή
αυτό ακριβώς εξέπεμπε εκείνη. Έπρεπε όμως να παραιτηθεί από την επιθυμία
της να έρχεται σε επαφή με παιδιά; Έπρεπε δηλαδή να απαρνηθεί την
παιδικότητα της μόνο και μόνο για να ζήσει με το σύντροφο της μια
ενήλικη σχέση άντρα-γυναίκας; Η Αννα κατάλαβε το μυστικό του μαγνήτη της
και αποφάσισε να κάνει μια προσπάθεια. Στο μυαλό της επινόησε έναν
εσωτερικό διακόπτη τον οποίο μπορούσε να γυρίζει από «παιδί» σε
«γυναίκα». Κάθε φορά που έφτανε στο σπίτι και έβγαζε το κλειδί του
αυτοκινήτου της από τη μηχανή, έπαιρνε μια βαθιά ανάσα και γύριζε
διακόπτη. Έπειθε τον εαυτό της ότι δεν ήταν παιδί, αλλά μια ενήλικη
γυναίκα που γυρνούσε σπίτι στον ενήλικο άντρα της. Δεν είπε κουβέντα
στον Γιώργο για την ανακάλυψή της, αλλά διαισθανόταν πώς ήταν να
μπαίνει στο σπίτι σαν γυναίκα. Ήδη από το πρώτο βράδυ που είχε γυρίσει
διακόπτη μέσα της, ένιωσε ότι ο σύντροφος της την αντιμετώπιζε με
περισσότερο σεβασμό.
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα άλλαξε
αισθητά η μεταξύ τους σχέση και, όσο πιο συχνά θυμόταν η Αννα πως είναι
να νιώθεις γυναίκα, τόσο περισσότερο της συμπεριφερόταν ο Γιώργος ως
ισότιμη σύντροφο. Η επιθυμία του να αποκτήσει παιδιά μαζί της επανήλθε
στο προσκήνιο και σταμάτησαν οι απαιτήσεις του για τις δουλειές τον
σπιτιού. Άρχισε να ψάχνει μαζί της για ένα σπίτι όπου θα στέγαζαν την
οικογένεια τους.
Η Αννα συνειδητοποίησε ότι οι πιέσεις
του Γιώργου δεν ήταν παρά η ασυνείδητη προσπάθεια του να λάβει τις
απαραίτητες αποδείξεις για το ότι εκείνη μπορούσε να γίνει μια ενήλικη
γυναίκα και μητέρα, αφού η ακτινοβολία του μαγνήτη της μαρτυρούσε το
αντίθετο. Τη στιγμή που η Αννα πήρε την απόφαση να γίνει γυναίκα, ο Γιώργος το ψυχανεμίστηκε και εξαφανίστηκε η ανάγκη του να θέλει να την
αλλάξει.
