Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Η εξομολόγηση ενός συκοφάντη

 Ένας συκοφάντης εξομολογείται:

-Αχ παπά μου είπα λόγια βαριά και ανυπόστατα και ψεύτικα και συκοφάντησα έναν άνθρωπο χωρίς να τον γνωρίζω καλά. Έτσι αποφάσισα να εξομολογηθώ να μου διαβάσεις και μια ευχή να με συγχωρέσει ο Θεός. Ψιλοπράματα είπα παπά μου, δεν είπα πολλά και θα τα μαζέψω τα λόγια μου, άλλωστε έχω μετανοήσει. Βάλε μου κι ένα κανόνα για να κοινωνήσω την Κυριακή

-Άκου του λέει ο παπούλης, για να σε συγχωρέσει ο Θεός θα πρέπει να κάνεις δύο απλά πράγματα.

-Θα τα κάνω μετά μεγάλης χαράς παπά μου. Πες μου τι θες να κάνω;

- Πρώτα θέλω να πάρεις μιά κότα να της μαδήσεις όλα τα φτερά και να ανέβεις πάνω στην κορυφή του βουνού και να τα σκορπίσεις.

-Αυτό είναι πολύ εύκολο παπά μου. τρέχω να το κάνω.

Την άλλη μέρα γυρίζει πάλι στον παπούλη και του λέει:
-Το έκανα αυτό που μου ζήτησες παπά μου, μάδησα μια κότα και πήγα ψηλά στο βουνό κι ενώ φυσούσε ο αέρας σκόρπισα τα φτερά της. Τι άλλο πρέπει να κάνω τώρα;

- Τώρα να πάς να μαζέψεις τα φτερά τις κότας, του λέει ο παπούλης.

-Μα τι λες παπά μου δεν είναι δυνατόν να γίνει αυτό. Τα φτερά σκόρπισαν και  δεν είναι δυνατόν να τα βρώ και να τα μαζέψω.

-Έτσι είναι και τα λόγια του ανθρώπου που συκοφαντεί αδερφέ μου του λέει ο παπούλης. Άν τα πείς και φύγουν από το στόμα σου δύσκολα μαζεύονται πάλι πίσω, γιαυτό άλλη φορά καλύτερα να μένεις σιωπηλός, παρά να συκοφαντείς!