Μπορεί να γονατίσεις, να σέρνεσαι, να ματώσεις…Εντάξει! Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους.
Τ’αγάλματα μόνο δε λυγάνε.
Έχεις όμως πάντα τον καιρό να σηκωθείς. Και για να μην εξοντωθείς πρέπει να κάνεις μια κίνηση.
Ν’ απλώσεις το χέρι σου, έστω και το μικρό σου δαχτυλάκι και να κάνεις σινιάλο στην ζωή και να της υποδείξεις ότι την περιμένεις.
Να της δείξεις πως παρ’ όλα αυτές τις λύπες που σου δίνει, εσύ θα είσαι παρακάτω και θα
την περιμένεις στην γωνία να σου δώσει και τις χαρές που σου ...χρωστάει.
Μην ξεχάσεις ποτέ, πως η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου, μ’ένα λουλούδι στο χέρι !
