Τυφλή τύχη;
Μερικοί μιλούν περί αυτόματης η τυχαίας δημιουργίας της ζωής, και αυτό δημιουργεί τη λανθασμένη εντύπωση την πιθανότητα τυχαίας (τυφλής) συναρμολόγησης μίας μεσαίου μεγέθους πρωτεΐνης από τα αμινοξέα που την απαρτίζουν.
Όμως όλο το Σύμπαν στο χρόνο της ζωής του δεν έχει καμία πιθανότητα να συνθέσει τυχαία έστω και μία πρωτεΐνη. Πόσο μάλλον να συνθέσει ένα ενζυματικό συγκρότημα η οργανίδιο, για να μην πάμε τόσο μακριά όσο το κύτταρο. Είναι σαν να ρωτάμε, αν θα μπορούσε να συναρμολογηθεί τυχαία ένα σύγχρονο πολύπλοκο εργοστάσιο (οι κόκκοι της άμμου ενώθηκαν και έφτιαξαν συμμετρικά δομικά υλικά και αυτά πήδησαν και συγκολλήθηκαν το ένα με το άλλο και έφτιαξαν ένα θαυμάσιο αρχιτεκτόνημα, μέσα στο οποίο μόρια χαλκού ενώθηκαν και έφτιαξαν πολύπλοκες καλωδιώσεις, και άλλα οργανικά μόρια συνενώθηκαν και έφτιαξαν τη μόνωση των καλωδίων και μόρια σιδήρου ενώθηκαν και έφτιαξαν τα μοτέρ, κ.ο.κ). Στην πραγματικότητα, ένα κύτταρο είναι απείρως πολυπλοκότερο απ το πλέον πολύπλοκο εργοστάσιο.
Ο πρώτος λαχνός
Η ανάπτυξη της ζωής, από ανόργανες ύλες που υπήρχαν στα πρώτα στάδια δημιουργίας της γης μέχρι το σημερινό μεγαλείο της, είναι ένα θαύμα ασύλληπτων διαστάσεων. Για όσους όμως δεν πιστεύουν στα θαύματα, είναι επιστημονικό πρόβλημα απείρως δυσχερέστερο από την αυτόματη δημιουργία του εργοστασίου που προαναφέραμε. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν υποστηρίζει, ότι ένα εργοστάσιο μπορεί να αυτοδημιουργηθεί (!). Μερικοί όμως ισχυρίζονται ότι η ζωή έφθασε στο σημερινό της μεγαλείο τυχαία! Τι άραγε εννοούν; Μήπως αυτό που αποκαλούν τυχαίο δεν είναι και τόσο τυχαίο; Αν κάποιος αγοράσει εκατό φορές στη ζωή του λαχείο και τις εκατό φορές του βγει ο πρώτος λαχνός, τότε κανείς δεν θα πει ότι είναι τυχερός, αλλά ότι η κλήρωση ήταν «στημένη».
Πόσο μάλλον εάν εκατομμύρια εκατομμυρίων φορές του τύχει ο πρώτος λαχνός! Έτσι μοιάζει να δημιουργήθηκε η ζωή σύμφωνα με τα παλαιοντολογικά ευρήματα: με συνεχείς σκανδαλώδεις επιτυχίες ενάντια σε κάθε πρόβλεψη, ενάντια στους νόμους των πιθανοτήτων! Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από την «τυχαία» δημιουργία και εξέλιξη της ζωής;
Οι νόμοι της φύσης και ο Δημιουργός
Μία εκπληκτική διαπίστωση είναι, ότι οι νόμοι της Φύσης είναι ρυθμισμένοι με τέτοια λεπτή ακρίβεια ώστε να κάνουν δυνατή τη ζωή. Απόρροια των νόμων της Φυσικής είναι το ηλιακό μας σύστημα, η προνομιακή τοποθέτηση της γης μέσα σ αυτό, ο εμπλουτισμός της με νερό και χημικά στοιχεία, που συνθέτουν τη ζωή, οι θαυμαστές χημικές ιδιότητες των στοιχείων (π.χ. του άνθρακα) και των μορίων (π.χ. του νερού), οι εξαιρετικές ιδιότητες του DNA και των πρωτεϊνών, οι όποιοι εξελικτικοί νόμοι, κ.ο.κ. Η ζωή λοιπόν αναπτύχθηκε σε περιβάλλον προικισμένο μέσω των φυσικών νόμων με εξαιρετική προδιάθεση γι' αυτήν. Φθάνει όμως αυτό για να αναπτυχθεί αυτόματα η ζωή;
Πολλοί δέχονται κάποια υπερφυσική καθοδήγηση. Γράφει στο βιβλίο "Tour of a Living Cell" ο καθηγητής deDuve (βραβείο Νόμπελ): «Βρισκόμενος αντιμέτωπος με το τεράστιο άθροισμα τυχαίων επιτυχιών κατά την διάρκεια του εξελικτικού παιχνιδιού δικαιούται κάποιος να διερωτηθεί, σε ποιο βαθμό η επιτυχία αυτή είναι γραμμένη στον ιστό του σύμπαντος». Υπάρχουν όμως και επιστήμονες (όχι απαραίτητα άθεοι) που προσπαθούν να εξηγήσουν την δημιουργία και εξέλιξη της ζωής σαν φυσική συνέπεια των νόμων της φύσης.
Αυτό ακριβώς χρησιμοποιείται από κάποιους για να υποστηριχθεί ότι η ζωή δημιουργήθηκε χωρίς τη βοήθεια του Θεού, άρα Θεός δεν υπάρχει κ.ο.κ. Είναι άραγε λογικό το συμπέρασμά τους;
Ας υποθέσουμε, ότι όλη η ζωή δημιουργήθηκε χωρίς άλλη εξωτερική επέμβαση, απ τα υλικά που προήλθαν απ τη μεγάλη έκρηξη και τη λειτουργία των νόμων της φύσης. Αυτοί οι νόμοι, για να ξεπεράσουν τις αδυσώπητες επιταγές της τυχαιότητας και να συνθέσουν ένα τόσο μεγαλειώδες και απίστευτης πολυπλοκότητας κατασκεύασμα, θα πρέπει να είναι προικισμένοι με ασύλληπτη σοφία. Και επειδή κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα υποστήριζε, ότι τόσο σπουδαίοι νόμοι κατασκευάστηκαν μόνοι τους, οδηγούμαστε σε ένα πάνσοφο Δημιουργό των νόμων. Η πίστη μας επομένως σε Θεό Δημιουργό δεν απειλείται από τις θεωρίες περί «αυτόματης» δημιουργίας και εξέλιξης της ζωής, απεναντίας ενισχύεται!
Η άκτιστη δωρεά του Δημιουργού
Και ενώ κάθε επιστήμονας έχει δικαίωμα (και καθήκον!) να διερευνά κάθε ενδεχόμενο, ενάντια πολλές φορές σε απλουστευμένες αντιλήψεις, όταν φθάνουμε στον άνθρωπο θα πρέπει να σταθούμε με πολλή προσοχή και σεβασμό. Όχι απλώς διότι αποτελεί την κορωνίδα της Δημιουργίας και σύμφωνα με τη Βιβλική αφήγηση έγινε ειδική ενέργεια για τη Δημιουργία του, αλλά κυρίως διότι ο άνθρωπος, πέρα απ’ τις φυσικές του ιδιότητες, είναι προικισμένος με άκτιστες ενέργειες της Θεότητος. Όπως ωραία επισημαίνει ο ιερομόναχος (ιατρός) Λουκάς Γρηγοριάτης: «Ο Δημιουργός Θεός έπλασε τον Αδάμ κατά τον μοναδικά ιδιαίτερο τρόπο «κατ’ εικόνα» Του, ώστε η ανθρώπινη φύση να μπορεί στους εσχάτους χρόνους να προσληφθεί από τον Λόγο και να θεωθεί»... «κατανοούμε ότι δεν είναι κάποια «εξελικτική» μεταβολή στην φύση (το DNA;) ενός δήθεν προγόνου μας, μετρήσιμη και υπολογίσιμη πειραματικά, που έδωσε μεν σε εμάς την δυνατότητα μετοχής στην άκτιστη Χάρη του Θεού, την Χάριτι αθανασία και την θέωση, άφησε δε τις παράλληλες γενεαλογικές διακλαδώσεις του ζωώδεις μόνο και θνητές και αμέτοχες θέωσης. Η “εξελικτική” μεταβολή, αν υποτεθεί ότι υπήρξε, θα ήταν φυσική διαδικασία. Η φύση όμως δεν γεννά άκτιστα αποτελέσματα. Το άκτιστο είναι δωρεά του ακτίστου Θεού»
