Ποιες είναι τελικά οι έσχατες ημέρες;

Οι Έσχατες Ημέρες άρχισαν στον καιρό τών αποστόλων 

Αυτό που συχνά λένε οι "Μάρτυρες τής Σκοπιάς", είναι ότι τις τελευταίες δεκαετίες (από το 1914) βρισκόμαστε στις έσχατες ημέρες, δηλαδή στις τελευταίες ημέρες αυτού τού κόσμου. Έτσι, ψάχνουν για εκπληρώσεις όλων τών εσχατολογικών προφητειών στις ημέρες μας, με αποτέλεσμα να καταστρατηγούν το αληθινό τους νόημα. Γι' αυτό, όλη τους η δογματική είναι καθαρή εσχατολογία, και χάνουν το πραγματικό νόημα τού ευαγγελίου.

Λόγω τών αποτυχημένων ψευδοπροφητειών τους, χρειάζεται συχνά να αλλάζουν τις χρονολογίες τού υποτιθέμενου τέλους. Από τα τέλη τού περασμένου αιώνα που πρωτοεμφανίστηκαν, ως σήμερα, συνεχώς μιλούν για τις "έσχατες ημέρες", και διδάσκουν ότι το τέλος τού κόσμου είναι "κοντά".

Κατά την Εκκλησία τού Κυρίου όμως, οι Έσχατες Ημέρες, δεν είναι μία μικρή περίοδος λίγων μόνο δεκαετιών. Είναι μία μακρά περίοδος πολλών αιώνων, που άρχισε από την πρώτη έλευση τού Κυρίου, και θα τελειώσει στη δεύτερη.

Ίσως φαίνεται παράξενο, το ότι πρόκειται για μία τόσο μακρά περίοδο, εφ' όσον λέγεται: "έσχατες ΗΜΕΡΕΣ". Αν όμως συγκριθεί με τις χιλιετηρίδες τής ανθρώπινης ιστορίας, το διάστημα αυτό είναι πολύ μικρό. Πρόκειται για την τελευταία περίοδο τού παλαιού κόσμου. Ας δούμε όμως μερικά εδάφια από την Αγία Γραφή, που μας παρέδωσε η Εκκλησία τού πρώτου αιώνα, τα οποία δείχνουν τις θέσεις τής Εκκλησίας για το θέμα τών "Εσχάτων Ημερών".

Εβραίους 1/α΄ 1: "Ο Θεός...επ' εσχάτου τών ημερών τούτων ελάλησεν ημίν εν Υιώ..." Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, οι ημέρες του ήταν έσχατες, (τελευταίες), και άρχισαν από τον καιρό τής πρώτης έλευσης τού Ιησού Χριστού. Δεν λέει "εκείνων", αλλά "τούτων"!

Το ίδιο φαίνεται και από τα λόγια τού ιδίου αποστόλου, στην επιστολή του στον Τιμόθεο, στο Β΄ Τιμόθεον 3/γ΄ 1 - 5: "Εν εσχάταις ημέραις, θα είναι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι... βλάσφημοι... και τούτους απόφευγέ τους". Για να μπορεί να τους αποφεύγει ο Τιμόθεος, σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι τών "Εσχάτων Ημερών", θα υπήρχαν ήδη στην εποχή του. Συνεπώς, ο απόστολος Παύλος είχε κατά νου τη δική τους εποχή!

Με τα λόγια τού αποστόλου Παύλου, συμφωνεί και ο απόστολος Πέτρος, που στην Α΄ Πέτρου 1/α΄ 20, λέει για τον Ιησού Χριστό: "ο οποίος (Ιησούς Χριστός) ήταν μεν προορισμένος προ καταβολής κόσμου, φανερώθηκε δε επ' εσχάτου τών χρόνων..." Η εποχή τής πρώτης ελεύσεως τού Κυρίου Ιησού Χριστού λοιπόν, ήταν οι "έσχατοι χρόνοι". 

Και ο Ιούδας όμως, ο αδελφός τού Κυρίου Ιησού Χριστού, στην επιστολή του στο Ιούδας 17 - 19 λέει: "Αλλά εσείς αγαπητοί, θυμηθείτε τους λόγους που προείπαν οι απόστολοι τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που σας έλεγαν ότι: "επ' εσχάτου τού χρόνου, θα υπάρχουν εμπαίκτες..."" Αυτοί είναι (όχι "θα" είναι) οι αποδιορίζοντες, ψυχικοί, Πνεύμα μη έχοντες".

Οι απόστολοι λοιπόν, προσδιόριζαν τα χρόνια εκείνα, ως τελευταία, μια και ο Ιούδας, μας αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι για τους οποίους μιλούσαν οι απόστολοι, ("είναι") ΗΤΑΝ στον καιρό του.

Ομοίως αναφέρεται και η Α΄ Κορινθίους 10/ι΄ 11, για τα τέλη τών αιώνων, στην εποχή τών αποστόλων. "...γράφτηκαν για νουθεσία ημών, προς τους οποίους τα τέλη τών αιώνων έφθασαν".

Στα παραπάνω θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλα παραδείγματα.

"Έσχατες Ημέρες", "Έσχατοι Χρόνοι" και Ιουδαϊσμός

Μια πρώτη παρατήρηση, είναι ότι τα εδάφια αυτά, μιλάνε για "έσχατες ημέρες", αλλά και για "εσχάτους χρόνους". Μιλάνε άραγε για το ίδιο πράγμα, ή για κάτι διαφορετικό;

Σε αυτό μας βοηθάει ο Ιεζεκιήλ, καθώς αναφέρεται στο μελλοντικό πολυεθνικό πόλεμο εναντίον τού Ισραήλ, κάτω από τις διαταγές τού Γωγ. Ας δούμε τι λέει προς τον Γωγ, στα εδάφια: Ιεζεκιήλ 38/λη΄ 8,16: "...εν τοις εσχάτοις χρόνοις θέλεις ελθεί εις την γην ήτις ελευθερώθει εκ τής μαχαίρας και συνήχθει εκ πολλών λαών, εναντίον τών ορέων τού Ισραήλ, τα οποία κατεστάθησαν έρημα διαπαντός. αυτός όμως μετεφέρθει εκ μέσου τών λαών... και θέλεις αναβεί εναντίον τού λαού μου Ισραήλ ως νέφος, δια να σκεπάσεις την γην. Τούτο θέλει είσθαι εν ταις εσχάταις ημέραις...".

Παρατηρούμε, ότι εδώ οι φράσεις: "έσχατες ημέρες" και "έσχατοι χρόνοι", ταυτίζονται. Συνεπώς, και τα προηγούμενα εδάφια που είδαμε, μιλούν για το ίδιο πράγμα.

Προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη μέγγενη αυτών τών εδαφίων, οι "εσχατολόγες" αυτές ομάδες, λένε ότι τα εδάφια μιλούν για τις έσχατες ημέρες τού Ιουδαϊκού συστήματος. Κάτι τέτοιο όμως, δε στέκει, για τους εξής λόγους:

1. Δεν υπάρχει καμμία απόδειξη για ένα τέτοιο ισχυρισμό, κι έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε το κείμενο όπως είναι.

2. Αν τα εδάφια μιλάνε για τις τελευταίες ημέρες τού Ιουδαϊκού συστήματος, πρέπει κατ' αρχήν να γίνει μία διευκρίνιση: Μιλάνε για το τέλος τού Ιουδαϊκού συστήματος α. ως θρησκευτικού συστήματος, β. ως έθνους, ή γ. ως αληθινής θρησκείας;

Η πρώτη περίπτωση απορρίπτεται, επειδή ο Ιουδαϊσμός ως θρησκεία, συνεχίζεται ως τις ημέρες μας, και δεν έπαψε στον καιρό τών αποστόλων.

Ούτε στο Ιουδαϊκό έθνος μπορεί να αναφέρονται οι "έσχατες ημέρες" σύμφωνα με τη δεύτερη περίπτωση, επειδή έτσι δεν θα είχε νόημα η φράση αυτή για τους μη Ισραηλίτες Χριστιανούς όλης της Ρωμαϊκής επικράτειας, προς τους οποίους απευθύνονται οι παραπάνω επιστολές τών αποστόλων όταν γράφουν για τις "έσχατες ημέρες".

Μένει λοιπόν η τρίτη περίπτωση, τού Ιουδαϊσμού ως αληθινής θρησκείας. Τα προηγούμενα εδάφια που παραθέσαμε, γράφτηκαν από τους αποστόλους, αφού είχε τελειώσει προ πολλού το Ιουδαϊκό σύστημα ως αληθινή θρησκεία. Παρατηρούμε όμως, ότι μιλούν για τις έσχατες ημέρες σαν να συνεχίζονταν ακόμα.

3. Στο χωρίο τού Ιεζεκιήλ 38/λη΄ 8,16 που είδαμε, παρατηρήσαμε ότι στις "έσχατες ημέρες" τοποθετεί τον πολυεθνικό πόλεμο κατά τού Ισραήλ. Ένας τέτοιος πόλεμος όμως, δεν έχει γίνει ποτέ ως σήμερα, άρα πρόκειται για κάτι μελλοντικό. 

Και φυσικά δεν αναφέρεται στο τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος στον 1ο αιώνα!
Έτσι, οι έσχατες ημέρες αρχίζουν τον 1ο αιώνα και τελειώνουν σε κάποια μελλοντική για εμάς εποχή.
Ας δούμε όμως και το εδάφιο Πράξεις 2/β΄ 16 - 20. Πρόκειται για τα λόγια που είπε ο απόστολος Πέτρος την ήμέρα τής Πεντηκοστής, κάτω από την έμπνευση τού Αγίου Πνεύματος, για μία προφητεία τού Ιωήλ: "16. αλλά αυτό είναι που ειπώθηκε δια τού προφήτη Ιωήλ: 17. "Και έσται εν ταις εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, εκχεώ από τού Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα... 20. ο ήλιος μεταστραφήσεται εις σκότος και η σελήνη εις αίμα...""

Εδώ, είναι ενδιαφέρον ότι ο απόστολος τοποθετεί την έκχυση τού Αγίου Πνεύματος που έγινε την Πεντηκοστή, στις έσχατες ημέρες. Μάλιστα, στις ίδιες αυτές ημέρες, τοποθετεί και τη μεταστροφή τού ηλίου σε σκοτάδι, κάτι που ακόμα είναι μελλοντικό. Έτσι, από μία ακόμα πηγή, φαίνεται ότι η διάρκεια τών εσχάτων ημερών, αρχίζει από την πρώτη, και τελειώνει στη δεύτερη παρουσία τού Κυρίου.

Το ότι μάλιστα υπάρχει μία μόνο περίοδος "εσχάτων ημερών", φαίνεται από το ότι εδώ ο απόστολος Πέτρος, χρησιμοποιεί οριστικό άρθρο. Δεν λέει "εν εσχάταις ημέραις", αλλά "εν ταις εσχάταις ημέραις", που σημαίνει ότι πρόκειται για μία μοναδική περίοδο, και δεν υπάρχουν πολλές περίοδοι με αυτό το όνομα, που να αναφέρονται σε διαφορετικές περιπτώσεις.

3. Οι Έσχατες Ημέρες κατά τον Ιωήλ

Ας δούμε όμως μερικά πράγματα από την προφητεία τού Ιωήλ, που ο απόστολος Πέτρος αναφέρει ότι θα συνέβαιναν στις έσχατες ημέρες: 2/β΄ 28: 

"28.  Και μετά ταύτα, θέλω εκχέει το πνεύμά μου επί πάσαν σάρκα. και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας, και οι θυγατέρες σας. Οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια, οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις.  

29. Και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις, θέλω εκχέει το πνεύμά μου.  

30. Και θέλω δείξει τέρατα εν τοις ουρανοίς ...  

31. Ο ήλιος θέλει μεταστραφεί εις σκότος, και η σελήνη εις αίμα, πριν έλθη η ημέρα τού Κυρίου η μεγάλη και επιφανής..."

3/γ΄ 1: "1. Διότι, ιδού εν ταις ημέραις εκείναις, και εν τω καιρώ εκείνω, όταν επιστρέψω τους αιχμαλώτους τού Ιούδα και τής Ιερουσαλήμ, 2. θέλω συνάξει έτι πάντα τα έθνη, και θέλω καταβιβάσει αυτά εις την κοιλάδα τού Ιωσαφάτ, και θέλω κριθεί μετ' αυτών εκεί, υπέρ τού λαού μου και τής κληρονομίας μου Ισραήλ, τον οποίον διέσπειραν μεταξύ τών εθνών, και διεμοιράσθησαν την γην μου 11...Συναθροίσθητε, και έλθετε κυκλώθεν πάντα τα έθνη, και συνάχθητε ομού. Εκεί θέλει καταστρέψει ο Κύριος τους ισχυρούς σου. 12. Ας εγερθώσι, και ας αναβώσι τα έθνη στην κοιλάδα τού Ιωσαφάτ. Διότι εκεί θέλω καθίσει δια να κρίνω πάντα τα έθνη τα κυκλόθεν".

Στο εδάφιο 3/γ΄ 1, διαβάσαμε να λέει: "Διότι, ιδού εν ταις ημέραις εκείναις, και εν τω καιρώ 

εκείνω". Για ποιο καιρό μιλάει;

Σύμφωνα με τον απόστολο Πέτρο στο Πράξεις 2/β΄ 16,17, "αυτό είναι που ειπώθηκε δια τού προφήτη Ιωήλ: "Και έσται εν ταις εσχάταις ημέραις...". Συνεπώς, η έκχυση τού Αγίου Πνεύματος την Πεντηκοστή, ο πόλεμος τού Ισραήλ με τη μελλοντική πολυεθνική δύναμη, η επιστροφή τού Ισραήλ στο Χριστό, ο σκοτισμός τού Ηλίου και τής Σελήνης, και η μεγάλη και επιφανής ημέρα τού Κυρίου, τοποθετούνται σε αυτή την ίδια περίοδο: "Στις έσχατες ημέρες". 

Οι έσχατες ημέρες, λοιπόν, είναι η τελευταία χρονική περίοδος στο σχέδιο τού Θεού για σωτηρία τών ανθρώπων. Είναι η Χριστιανική περίοδος, που αρχίζει από την πρώτη έλευση τού Κυρίου Ιησού Χριστού, και τελειώνει στην δεύτερη παρουσία Του.

Έτσι, "βλέπετε μη πλανηθείτε" από όλους αυτούς τους "εσχατολόγους" που με ανευθυνότητα μας λένε ότι: "ο καιρός ήγγικεν". Μη πορευθήτε οπίσω αυτών" (Λουκάς 21/κα΄ 8).