Μήπως ήρθε η ώρα να κάνεις μιά καινούργια αρχή;

Μετά από ένα σοβαρό γεγονός ή μια απώλεια υπάρχει τρόπος να ορθοποδήσουμε και να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα, το οποίο μπορεί τελικά να μας φέρει πιο κοντά στην ευτυχία.

Κάθε αρχή και δύσκολη, συνηθίζουμε να λέμε, ιδιαίτερα αν πρόκειται για νέα αρχή μετά από ένα σοβαρό γεγονός, όπως ο χωρισμός ή η απόλυση.

Από την άλλη μεριά, όμως, ό,τι φεύγει από τη ζωή μας αφήνει χώρο για κάτι νέο, το οποίο μπορεί να συμπληρώσει το κενό που δημιουργήθηκε, αλλά και τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και ερμηνεύουμε τη ζωή μας. Μάλιστα, αυτός ο τελευταίος είναι το «κλειδί» για να μην αφήσουμε μια σημαντική απώλεια, όπως εκείνη της δουλειάς, του συντρόφου, του σπιτιού ή ακόμη και της ίδιας της υγείας μετά από μια ασθένεια, να μας στερήσει την ευκαιρία που δικαιούμαστε στην ευτυχία.

Το τέλος του καλοκαιριού, πάντα μοιάζει λίγο με την αρχή ενός νέου χρόνου. Από την εποχή του σχολείου ακόμα, όταν ο Σεπτέμβρης μύριζε μπλε τετράδια και φρεσκοξυσμένα μολύβια. Τότε που όλα έμοιαζαν να αρχίζουν ξανά με τη νέα σχολική χρονιά, αφήνοντας πίσω την ανεμελιά και την ξενοιασιά των διακοπών, μαζί με ανάμεικτα συναισθήματα λύπης και ενθουσιασμού γι’ αυτό που φεύγει κι αυτό που έρχεται.

Κάπως έτσι νιώθεις ακόμα, όταν τελειώνει ο Αύγουστος. Μια διάθεση να ξεκινήσεις από την αρχή. Να αφήσεις πίσω με το καλοκαίρι που φεύγει, όλα όσα σε βάρυναν – μαζί με τα κιλά των διακοπών – και να ξεκινήσεις από την αρχή! Αποφασίζεις να αρχίσεις δίαιτα, γυμναστήριο, τένις, να κόψεις επιτέλους το κάπνισμα, να αφήσεις πίσω σου τον αδιέξοδο έρωτα που σου πήρε τα μυαλά…

Αποφασίζεις να αλλάξεις δουλειά, σπίτι, αυτοκίνητο, οτιδήποτε σε έχει κουράσει. Οτιδήποτε που θα σε έκανε να νιώσεις, πως ο χειμώνας που θα’ ρθει θα είναι ξεχωριστός και είσαι αποφασισμένος να τηρήσεις κάθε σου υπόσχεση αυτή τη φορά!

Ψάχνεις για ιδέες και λύσεις ανακαίνισης για τα πάντα. Όχι μόνο του έξω, αλλά και του μέσα σου. 

Φτιάχνεις λίστα των βιβλίων που θα διαβάσεις αυτό το χειμώνα και απορείς που ποτέ δε μπόρεσες να διαβάσεις περισσότερα από ένα, ενώ το καλοκαίρι τελειώνεις μισή βιβλιοθήκη!

Φτιάχνεις πρόγραμμα υγιεινής διατροφής και υπόσχεσαι στον εαυτό σου να το τηρήσεις φέτος, ενώ αποφασίζεις πως αυτή τη φορά, θα κάνεις οπωσδήποτε ένα ολιγοήμερο χειμερινό ταξίδι. Όχι απαραίτητα στα χιόνια ή κάπου διαφημισμένα. Αρκεί να έχεις καλή παρέα. Αρκεί να νιώσεις πως οι επόμενοι μήνες θα’ ναι κάτι περισσότερο από την αναμονή του επόμενου καλοκαιριού και μία ακόμη χειμερία νάρκη…

Αποφεύγεις την απομόνωση και αναζητάς πρόσωπα εμπιστοσύνης για να μιλήσεις για όσα νιώθεις.

Σκέφτεσαι τους φίλους που έχεις να δεις καιρό κι αναρωτιέσαι πώς γίνεται να ζεις στην ίδια πόλη και να έχουν περάσει μήνες χωρίς να τους δεις. Αποφασίζεις να τους δεις όλους αυτό το χειμώνα και γιατί όχι… ένα-δυό παρτάκια όπως παλιά, προλαβαίνεις να τα κάνεις στο μπαλκόνι ή στην ταράτσα μέχρι να κρυώσει ο καιρός.

Το πιο πιθανό άλλωστε, είναι να μην αλλάξεις δουλειά, σπίτι ή αυτοκίνητο. Άντε το πολύ-πολύ να αλλάξεις χρώμα στις κουρτίνες και στα μαξιλαράκια του καναπέ, έτσι, για να νιώσεις πως κάτι άλλαξε. Ίσως να μην καταφέρεις καν να κάνεις εκείνο το ταξίδι που σχεδιάζεις. Αν έχεις όμως καλή παρέα, ξέρεις, πως τελικά, δεν έχει σημασία το «που», αλλά το «μαζί». Κι εκείνος ο αδιέξοδος έρωτας, αν είναι πράγματι έρωτας, πως μπορείς στ’ αλήθεια να τον αφήσεις στο καλοκαίρι;

Σημασία δεν έχει πόσα βιβλία θα διαβάσεις αυτό το χειμώνα, ούτε να κόψεις το κάπνισμα επειδή απλά πρέπει. Σημασία έχει να νιώθεις στα ρουθούνια σου τη μυρωδιά των μπλε τετραδίων και των φρεσκοξυσμένων μολυβιών. Και να νιώθεις ακόμα εκείνο το γλυκό παλαντζάρισμα ανάμεσα στα συναισθήματα λύπης και ενθουσιασμού γι’ αυτό που φεύγει κι αυτό που έρχεται…

Καλό φθινόπωρο!