Δείτε τι λέει ο Σατανάς στον Θεό για μάς

Όλοι λέμε πως αγαπάμε τον Θεό, πως τον σεβόμαστε και πως είμαστε καλοί χριστιανοί.

Δεν νιώθουμε ότι είμαστε μακριά του γιατί δεν κάνουμε κακό σε κανένα και πηγαίνουμε στην εκκλησία σίγουρα τρεις φορές το χρόνο.

 

Εμείς πιστεύουμε πως είμαστε κοντά στο Θεό.

Ο σατανάς όμως λέει άλλα πράγματα στο Θεό για μας. Με απύθμενο θράσος, σαν να είναι αυτός που διαφεντεύει με απόλυτη επιτυχία τη δική μας ζωή, αφού ότι μας βάζει στο μυαλό εμείς το κάνουμε, γυρνάει στο Θεό και του λέει:

«Αυτοί είναι δικοί μου.

Η μέρα που τους χάρισες, έχει 24 ώρες και τις περισσότερες από αυτές τις αφιερώνουν σε μένα, ζώντας αχαλίνωτα, δίχως φραγμούς, με κρίσεις, άγχος και προχειρότητα…

Δεν με πειράζει να σου αφιερώσουν πέντε λεπτά, για να σου πουν κάτι που ούτε καν το πιστεύουν.

Σου λένε πως είσαι ο Πατέρας τους που ζεις στον ουρανό. Μα αν το πίστευαν θα σε αναζητούσαν όλη την ημέρα για να τους ευλογήσεις και να τους διδάξεις το θέλημα σου.

Σου ζητούν να γίνει το θέλημα Σου όπως στον ουρανό έτσι και στη γη, μα οι ίδιοι κάνουν καθημερινά ότι τους ψιθυρίσω εγώ στ’ αυτί ή ότι τους κάνω να θελήσουν μέσα από τις επιθυμίες που βάζω στην καρδιά τους.

Σου ζητούν τον καθημερινό άρτο και αυτό είναι το μόνο που πραγματικά θέλουν από σένα.

Να τους δώσεις ότι χρειαστούν για να ζήσουν και να συνεχίσουν να με δοξάζουν. Αυτό μάλιστα το απαιτούν και αν δεν τους το δώσεις τότε σε αναθεματίζουν.

Σου ζητούν να τους συγχωρήσεις όπως συγχωρούν και αυτοί τους αδελφούς τους, δηλαδή καθόλου.

Ακόμη και αν εσύ ήθελες να φανείς ευσπλαχνικός, αφού αυτοί δεν είναι στους άλλους δεν έχεις το δικαίωμα να το κάνεις, αφού τους είπες να λένε, αν το κάνουν αυτοί, να το κάνεις και εσύ.

Σου ζητούν να μην επιτρέψεις να πέσουν σε πειρασμό αλλά να τους φυλάξεις από μένα, την στιγμή που οι ίδιοι με κρατούν σφιχτά και δεν με αφήνουν να φύγω.

Οι ίδιοι μου επιτρέπουν να μπαίνω στα σπίτια τους και μου έχουν μάλιστα αφιερώσει την πιο περίοπτη και ωραιότερη θέση του σπιτιού τους και από κει με υποδέχονται καθημερινά και αφήνουν τις αισθήσεις τους να πλημμυρίζουν από τις δαιμονικές μου διαβολές.

Έτσι περνάει στο είναι της ψυχής τους, το δικό μου θέλημα, το μίσος, η πορνεία, η φιληδονία, η φιλοδοξία, η ζήλεια, η εκδικητικότητα, η ανωμαλία και όλα όσα είναι ενάντια στο θέλημα Σου.

Τι έχεις καταφέρει εσύ Θεέ με την αγάπη σου;

Συγκίνησες έστω και ένα σου παιδί;

Ακόμη και αυτοί που λένε πως σε λατρεύουν, εύκολα πέφτουν μόλις τους δοκιμάσω.

Μόνο όταν επικαλούνται τους δικούς σου καταραμένους (εννοεί ο σατανάς τους αγίους του Θεού), που όσο έζησαν στη γη μέσα στον δικό σου έρωτα με έδιωχναν μακριά και όσοι φωνάζουν τους ανόητους υπηρέτες σου (εννοεί τους αγγέλους), αυτούς που δεν κατάλαβαν πως αν με ακολουθούσαν θα είχαν όλο τον κόσμο δικό τους, μόνο άκουσαν την βροντερή φωνή του τρισκατάρατου Μιχαήλ και έμειναν πίσω κοντά του, σαν σκλάβοι να σε υπηρετούν και όχι ελεύθεροι μέσα στην δόξα και την ελευθερία που αποκτάει κάποιος μακριά σου.

Πάρε ζητιάνε Θεέ τα ψίχουλα σου.

Αφού και αυτά τα ψίχουλα που σου δίνουν, στα δίνουν με τόσο απαξιωτικό τρόπο που σε καρφώνουν στην καρδιά, αντί να σε ευφράνουν.

Άκου τα ψεύτικα λόγια κοροϊδίας που βιαστικά σου λένε και αποφάσισε επιτέλους να τους αφήσεις να χαθούν, αφού αυτοί πρώτοι σε έχουν παρατήσει.»

Πόσο πονάει αλήθεια η καρδιά του Θεού μας όταν ακούει αυτά τα σατανικά λόγια, που όμως κρύβουν πολλές αλήθειες.

Τότε, πραγματικά σαν πληγωμένος ζητιάνος, ψάχνει να βρει έστω και μια καρδιά που καίγεται από αγάπη για Εκείνον και σαν την βρει της λέει:

«Δεν με νοιάζουν τα λάθη σου παιδί μου, όλα σου τα συγχωρώ, φτάνει μόνο να νιώθω πως η καρδιά σου μόνο για Εμένα χτυπά. Μόνο Εμένα λατρεύει και ποθεί. Δώσε μου απλά την καρδούλα σου και Εγώ θα σου τα δώσω όλα».

Και μήπως δεν μας τα έχει δώσει όλα; Εξουσιάζουμε όλη τη κτίση.

Εμείς τι του δίνουμε;

Κατάφερε ο σατανάς να μας πείσει ότι μπορούμε να λατρεύουμε τον Θεό μας και παράλληλα να γευόμαστε ό,τι ο ίδιος μας προσφέρει.

Δεν ζητάει την αποκλειστικότητα, γιατί ξέρει πως τότε θα χάσει, μα πολύ ύπουλα προσπαθεί να την κερδίσει.  

Και μήπως δεν το έχει καταφέρει;

Μήπως πρέπει να αλλάξουμε την νοοτροπία μας και αν σκεφτούμε ότι στη γη είμαστε ξένοι και παρεπίδημοι και ότι πρέπει να έχουμε το μυαλό μας στην ΑΝΩ ΠΟΛΗ, εκεί που δεν υπάρχει δάκρυα ούτε πόνος ούτε στεναγμός αλλά πραγματική ευτυχία, διότι εκεί κυβερνάει ο Κύριος.

Δείτε εδώ: 
http://georgesagan.blogspot.gr/2015/09/blog-post_52.html
και τι λέει όμως ο στρατιώτης του Χριστού στον Σατανά