Μετά από πολλά
χρόνια περιπλάνησης, ένας άνθρωπος που αναζητούσε την αλήθεια βρέθηκε σε μια
σπηλιά, στην οποία υπήρχε ένα πηγάδι. Μια και τον είχαν συμβουλέψει να ρωτήσει
το πηγάδι για το ποιά είναι η αλήθεια, του έθεσε το θεμελιώδες αυτό ερώτημα.
Τότε, από τα βάθη
της γης ήρθε η εξής απάντηση: «Πήγαινε στο σταυροδρόμι του χωριού κι εκεί θα
βρεις αυτό που ζητάς».
Γεμάτος ελπίδα
και προσδοκία, ο άνθρωπος έτρεξε στο σταυροδρόμι όπου το μόνο που βρήκε ήταν 3
καταστήματα χωρίς κανένα ενδιαφέρον. Το ένα κατάστημα πουλούσε μέταλλα, το άλλο
ξύλα και το τρίτο λεπτά σύρματα. Τίποτα και κανείς δεν φαινόταν να έχει σχέση
με την αποκάλυψη της αλήθειας.
Απογοητευμένος, ο
αναζητητής επέστρεψε στο πηγάδι για να ζητήσει εξηγήσεις. Αυτό όμως του είπε
μόνο: «Θα καταλάβεις πολύ αργότερα». Όταν ο άνθρωπος διαμαρτυρήθηκε, το μόνο
που πήρε ως απάντηση ήταν η ηχώ της δικής του φωνής. Αγανακτισμένος επειδή
νόμιζε ότι το πηγάδι τον είχε κοροϊδέψει συνέχισε την περιπλάνησή του για να
βρει την αλήθεια. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, η ανάμνηση αυτής της εμπειρίας
σιγά σιγά ξεθώριαζε μέχρι που ένα βράδυ, έτσι όπως περπατούσε κάτω από το φως
του φεγγαριού, του τράβηξε την προσοχή ο ήχος από κάποιον ινδιάνικο ρυθμό. Ήταν
μια υπέροχη μουσική που παιζόταν με μεγάλη μαεστρία κι έμπνευση.
Συγκινημένος,
πλησίασε τον μουσικό και κοίταξε τα δάχτυλά του να χορεύουν πάνω στις χορδές.
Άρχισε να περιεργάζεται το ινδικό σιτάρ, και ξαφνικά άφησε μια χαρούμενη
κραυγή: το σιτάρ ήταν φτιαγμένο από σύρματα και κομμάτια από μέταλλο και ξύλο
όπως ακριβώς αυτά που είχε δει τότε στα 3 καταστήματα και είχε θεωρήσει ότι δεν
είχαν ιδιαίτερη σημασία.
Τότε επιτέλους,
κατάλαβε: έχουμε ήδη όλα όσα χρειαζόμαστε και καθήκον μας είναι να τα
συγκεντρώσουμε και να τα χρησιμοποιήσουμε με τον κατάλληλο τρόπο. Κανένα πράγμα
δεν έχει νόημα, εφόσον το αντιλαμβανόμαστε ξεχωριστά. Όταν όμως τα κομμάτια
ενωθούν σε ένα ενιαίο σύνολο, δημιουργείται κάτι νέο, κάτι που δεν θα
μπορούσαμε καν να φανταστούμε βλέποντας τα μέρη του χωριστά.
