1. Παράξενες εκφράσεις για τη γη
Στις Παροιμίες 8: 29 λέει για τον Θεό: "ισχυρά εποίει τα θεμέλια της γης".
Επίσης, στους Ψαλμούς 74: 4 λέει ο Θεός: "ετάκη η γη και πάντες οι κατοικούντες εν αυτή, εγώ εστερέωσα τους στύλους αυτής".
Αναρωτιούνται λοιπόν κάποιοι:
Πώς μπορεί ένα Θεόπνευστο βιβλίο να μιλάει για θεμέλια τής γης; Δεν ξέρει αφού είναι Θεόπνευστο, ότι η γη βρίσκεται στο κενό;
Και πώς μιλάει ο ίδιος ο Θεός για "στύλους τής γης"; Αν την έφτιαξε Εκείνος, δεν ξέρει ότι η γη δεν στηρίζεται πάνω σε στύλους, αλλά είναι στο διάστημα;
Ας δούμε λοιπόν μερικά πράγματα που αγνοούν όσοι προβληματίζονται από τα συγκεκριμένα χωρία, και από άλλα παρόμοια.
2. Η Αγία Γραφή ΔΕΝ είναι επιστημονικό βιβλίο
Το πρώτο που πρέπει να πούμε, είναι ότι η Αγία Γραφή ΔΕΝ είναι ένα επιστημονικό βιβλίο. Είναι θρησκευτικό βιβλίο, και το αντικείμενό του είναι ζητήματα σωτηρίας.
ΔΕΝ μάς εξηγεί το "πώς" έφτιαξε την κτίση ο Θεός, αλλά μόνο το ΠΟΙΟΣ την έφτιαξε, και το πώς μπορούμε να σωθούμε.
Έτσι, αυτοί που ψάχνουν να βρουν στην Αγία Γραφή εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες, τις ψάχνουν σε λάθος βιβλίο, όπως θα ήταν λάθος να ψάχνουν θεραπεία για τη γρίπη, σε εγχειρίδιο ηλεκτρολογίας!
Ό,τι επιστημονικές πληροφορίες υπάρχουν στην Αγία Γραφή, αυτό συμβαίνει δευτερευόντως, και μόνο για λόγους πολύ διαφορετικούς από την επιστημονική παρουσίαση. Απλώς επειδή αναφέρονται κάποια αληθινά πράγματα, κατ' ανάγκην προκύπτουν και πληροφορίες για τον κόσμο, χωρίς όμως να είναι αυτός καθεαυτός ο λόγος τής αναφοράς τους.
Μερικοί τα μπερδεύουν αυτά, επειδή νομίζουν (επηρεασμένοι από τους Προτεστάντες), ότι η Αγία Γραφή είναι "υπαγορευμένο" κείμενο από τον Θεό, κάτι που ΔΕΝ είναι, αλλά σ' αυτήν έγραψαν άνθρωποι με τη δική τους νοοτροπία και γνώσεις τής εποχής τους, και ανάμεσα σ' αυτά που έγραψαν, υπάρχει ΚΑΙ θεία αποκάλυψη, για ζητήματα σωτηρίας, που είναι και το πραγματικό τους αντικείμενο συγγραφής.
Παρ' όλα αυτά, αν και η Αγία Γραφή δεν όφειλε να είναι ακριβής σε επιστημονικά ζητήματα, επειδή αναφέρεται σε αληθινές καταστάσεις, είναι όντως ακριβής, στα Θεόπνευστα τμήματά της.
Και αυτό είναι κάτι που πραγματικά συμβαίνει και στο θέμα τού παρόντος άρθρου! Όπως θα δούμε στη συνέχεια οι αναφορές της σε "θεμέλια" και "στύλους" τής γης, είναι στην πραγματικότητα ακριβέστατοι!
3. Τα "θεμέλια τής γης"
Τι θα πούμε λοιπόν για το εδάφιο Παροιμίες 8: 29, που λέει για τον Θεό: "ισχυρά εποίει τα θεμέλιατης γης"; Πόσο ακριβές είναι κάτι τέτοιο, αφού η γη βρίσκεται στο κενό;
Αυτοί που παραξενεύονται από τη διατύπωση, απλώς αγνοούν την ορολογία τής Αγίας Γραφής!
Σήμερα όταν λέμε: "γη", εννοούμε τον σφαιρικό μας πλανήτη. Εκείνη την εποχή όμως, η λέξη: "γη" στην Αγία Γραφή, σήμαινε την "ξηρά", όπως σαφώς μάς το γράφει η ίδια η Αγία Γραφή:
"και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν: "γην". Και το σύναγμα τών υδάτων εκάλεσε: "θάλασσας"." (Γένεσις 1: 10).
Εδώ είναι επίσης σημαντικό, ότι στη λέξη "γη" δεν περιλαμβάνει τη "θάλασσα", την οποία διαφοροποιεί. Δεν μιλάει λοιπόν για τον σφαιρικό μας πλανήτη, τού οποίου μεγάλο μέρος είναι νερό. Μιλάει για τα θεμέλια τής ξηράς.
Γι' αυτό είναι επιστημονικότατο να μιλάει η Αγία Γραφή για "θεμέλια", αφού είναι επιστημονικά επιβεβαιωμένο ότι όλες οι ήπειροι στηρίζονται σε πανίσχυρες τεκτονικές πλάκες, ως θεμέλια.
4. Οι "στύλοι" τής γης
Ας δούμε όμως και το δεύτερο εδάφιο που εξετάζουμε:
Ψαλμοί 74: 4, όπου λέει ο Θεός: "ετάκη η γη και πάντες οι κατοικούντες εν αυτή, εγώ εστερέωσα τους στύλους αυτής".
Μα ακόμα και αν μιλάει για την ξηρά, έχει η ξηρά "στύλους";
Αν αυτό πίστευαν οι τότε άνθρωποι, φυσικό είναι ο Θεός να τους μιλούσε με τρόπο να κατανοούσαν. Και παράλληλα, για εμάς που κατανοούμε τη φυσική πραγματικότητα με επιστημονικό τρόπο, είναι φυσικό το να έδωσε μια μεταφορική έκφραση, κατανοητή από την Εκκλησία Του, ως μεταφορά τής σταθερότητας.
Εμείς κατανοούμε ότι οι "στύλοι" τής ξηράς δεν είναι κατά γράμμα στύλοι, αλλά έχουμε εδώ μία μεταφορική έκφραση, για να δείξει τη σταθερότητα τής ξηράς.
Η λέξη: "στύλοι" στην Αγία Γραφή, και σε άλλα σημεία χρησιμοποιείται μεταφορικά για το "στήριγμα", χωρίς να ακριβολογεί. Π.χ.:
"ο Ιάκωβος και ο Κηφάς και ο Ιωάννης, που θεωρούνται ότι είναι στύλοι" (Γαλάτας 2: 9).
"είναι η εκκλησία τού ζωντανού Θεού, στύλος και στερέωμα της αλήθειας" (Α΄ Τιμ. 3: 15).
Αν κάποιος δεν θέλει να κατανοήσει τη μεταφορική έκφραση τών Ψαλμών, για τη λέξη: "στύλος", ας δογματίσει και ότι ο Ιάκωβος, ο Κηφάς, ο Ιωάννης και η Εκκλησία, είναι "κολώνες".
Αυτοί που θέλουν να ερμηνεύουν κακοπροαίρετα την Αγία Γραφή, θα βρίσκουν διαρκώς τέτοια, που δεν θέλουν να τα κατανοήσουν ορθολογικά, για να δικαιολογούν την απιστία τους. Η Εκκλησία όμως δεν έχει κανένα πρόβλημα με όλα αυτά, και στηρίζει την Αγία Γραφή με την δική της ορθή ερμηνεία.
Επειδή όμως ο Θεός έχει την "αίσθηση τού χιούμορ", ακόμα και γι' αυτούς που δεν θέλουν να κατανοήσουν τις μεταφορικές εκφράσεις, και θέλουν να τις χρησιμοποιούν με κατά γράμμα τρόπο, περιπαίζει τους ανθρώπους αυτούς με αληθινούς "στύλους" τής ξηράς, όπως έχουν προκύψει από την επιστημονική πραγματικότητα!
Σύμφωνα με επιστημονικές ανακοινώσεις, που δημοσιεύθηκαν το 2019, η επίκουρη καθηγήτρια γεωφυσικής Τζέσικα Ίρβινγκ του Πανεπιστημίου Πρίνστον, ο δρ Γουενμπό Γου του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) και ο Σιντάο Νι του Ινστιτούτου Γεωδαισίας και Γεωφυσικής της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «Science», χρησιμοποίησαν τα σεισμικά κύματα ενός πολύ ισχυρού σεισμού μεγέθους 8,2 ρίχτερ που είχε συμβεί στη Βολιβία το 1994, για να κάνουν μια «τομογραφία» στην τοπογραφία του εσωτερικού της Γης.
Τα σεισμικά κύματα έχουν τη χρήσιμη ιδιότητα, όπως το φως, να καμπυλώνουν και να αντανακλώνται, καθώς διαπερνούν τα πετρώματα στα έγκατα του πλανήτη, πράγμα που επιτρέπει στους επιστήμονες να βγάζουν συμπεράσματα για το τι υπάρχει κάτω από την επιφάνεια.
Οι ερευνητές εξεπλάγησαν όταν ανακάλυψαν πόσο ανώμαλο φαίνεται να είναι το διαχωριστικό στρώμα ανάμεσα στον ανώτερο και στον κατώτερο μανδύα, πολύ περισσότερο από τις ανωμαλίες που εμφανίζει η τοπογραφία στην επιφάνεια της Γης.
Σε βάθος περίπου 660 χιλιομέτρων κάτω από τα πόδια μας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι υπάρχουν βουνά με ύψος μεγαλύτερο ακόμη και από το Έβερεστ, σύμφωνα με εκτιμήσεις τών Αμερικανών και Κινέζων γεωεπιστημόνων, όπως φαίνεται στην εικόνα τού παρόντος άρθρου.
Η Γη έχει τρία βασικά στρώματα, τον φλοιό, τον μανδύα και τον πυρήνα. H «καρδιά» του πλανήτη μας χωρίζεται σε εσωτερικό και εξωτερικό πυρήνα, αλλά είναι λιγότερο γνωστό ότι και ο μανδύας διαθέτει ανώτερο και κατώτερο στρώμα. Ο μανδύας, το ενδιάμεσο στρώμα μεταξύ φλοιού και πυρήνα, αποτελεί περίπου το 84% του όγκου τού πλανήτη.
Ανάμεσα σε αυτά τα δύο στρώματα, υπάρχει μια διαχωριστική ζώνη που οι ερευνητές ονομάζουν απλώς «το σύνορο των 660 χιλιομέτρων». Και σε αυτό το διαχωριστικό στρώμα σχηματίζονται πιθανώς βουνά μεγαλύτερα από οποιοδήποτε υπάρχει στην επιφάνεια της Γης.
Αν και δεν μπορούν να κάνουν ακριβείς μετρήσεις για το ύψος τους, ανακοίνωσαν ότι τα βουνά αυτού του στρώματος πιθανώς είναι μεγαλύτερα και από το Έβερεστ, ενώ ανάμεσα τους φαίνεται να υπάρχουν ομαλές εκτάσεις σαν πεδιάδες.
Κοιτάξτε λοιπόν τη φωτογραφία στο πάνω μέρος τού άρθρου, και θα διαπιστώσετε ότι τα εσωτερικά αυτά βουνά τού πλανήτη, όσο κι αν είναι το ύψος τους, μοιάζουν με ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΣΤΥΛΟΥΣ, που στηρίζουν την ξηρά πάνω στον μανδύα τού πλανήτη!
Για μια φορά ακόμα η ακρίβεια τής Αγίας Γραφής εκπλήσσει, ακόμα και τους πιο ιδιότροπους αναγνώστες της!
