Το μεγαλύτερο θαύμα, που του προσέφερε ο Θεός, έγινε το πρωί της 22 Νοεμβρίου του 1975.
Συγκλονίστηκε τόσο πολύ από το θαύμα αυτό ώστε αμέσως μετά το κατέγραψε σε ένα σημείωμα, το οποίο ευρέθη μετά την κοίμησή του σε ένα τετράδιό του.
Το σημείωμα αρχίζει με την παραπάνω ημερομηνία και περιλαμβάνει ακριβώς τα εξής: "Την 22αν Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο το πρωϊ, είς την Αγίαν Προσκομιδήν, μετά την μνημόνευσι και έν ώρα που θα καλύψω τα Άγια Δώρα, είδα ζωντανά -και εν αγιότητι ομολογώ- ένα κομμάτι Αίμα στεγνό, που το άγγιξα και στο δάχτυλό μου. Πάνω στο δάχτυλό μου έμεινε το Αίμα! Φωνάζω τον αδελφό της Ιεράς Μονής, τον μοναχό πατάρα Σεραφείμ, του είπα την υπόθεσι και μου είπε:
-"Εμείς πάτερ δεν βλέπουμε τίποτα. αλλά είδες τι είναι;"
κι εγώ απάντησα ότι πιστεύω και προσκυνώ ότι είναι ο ίδιος ο Κύριος παρών. Είπα τρείς φορές "Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον":
Αρχιμανδρίτης Ιάκωβος
