Περί του Σταυρού (Αποκαλυπτική συνομιλία Χριστιανού Ορθοδόξου με Ψευδομάρτυρα του Ιεχωβά)

Από το βιβλίο μου Αποκάλυψη των Ψευδομαρτύρων της εταιρείας ΣΚΟΠΙΑ το οποίο βρίσκεται ΔΩΡΕΑΝ στο e-books-gr.blogspot.gr

(Χ.Ο)= ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
(Π.Ο.Σ.)= ΠΡΟΒΑΤΟΕΙΔΕΙΣ ΟΠΑΔΟΣ ΣΚΟΠΙΑΣ (κατά δήλωση της εταιρείας «ΣΚΟΠΙΑ», η οποία ψευδόμενη ασυστόλως, εμπορεύεται με ελεεϊνό τρόπο τον λόγο του Θεού

(Χ.Ο.)   Τι πιστεύει σήμερα η οργάνωσή σας για τον Σταυρό;

(Π.Ο.Σ.)  Σύμφωνα με ότι λέει η Αγία Γραφή, δεν πρέπει να αποδίδουμε καμία τιμή στον Σταυρό. Δείτε εδώ: Δευτερονόμιο ΚΑ΄ 22-23. «Και αν τις έπραξε αμάρτημα άξιον θανάτου, και καταδικαστή είς θάνατον…διότι είναι κατηραμένος υπό του Θεού ο κρεμάμενος…, την οποίαν Κύριος ο Θεός σου δίδει είς σε κληρονομίαν».

Εδώ λέει ότι είναι καταραμένος ο κρεμάμενος επί του ξύλου.

(Χ.Ο.)  Διαβάστε:  Δευτερονόμιο ΚΑ΄ 22-23  «Εάν δε γένηται έν τινι αμαρτία κρίμα θανάτου και αποθάνη και κρεμάσητε αυτόν επί ξύλου, ού κοιμηθήσεται το σώμα αυτού επί του ξύλου, αλλά ταφή θάψετε αυτό έν τη ημέρα εκείνη, ότι κεκατηραμένος υπό Θεού πάς κρεμάμενος επί ξύλου.…».

Εδώ λέει ότι είναι καταραμένος ο κρεμάμενος επί  ξύλου, αλλά όχι εξ αιτίας του ξύλου, αλλά εξ αιτίας του αμαρτήματος που διέπραξε ο κρεμάμενος. Δεν είναι καταραμένος κάποιος εξ’ αιτίας του ξύλου, διότι είναι σαν να λέμε ότι ο Θεός έφτιαξε καταραμένα ξύλα.  Ο Θεός όμως «τα πάντα εν σοφία εποίησεν».

Καταραμένος είναι αυτός που διέπραξε αμάρτημα άξιο θανάτου και καταδικάστηκε σε θάνατον.  Καταραμένοι ήταν και οι μοιχοί, που τους φόνευαν δια λιθοβολισμού και οι βλάσφημοι. Τι πρέπει να πούμε ότι ήταν καταραμένες οι πέτρες; Όχι βέβαια, αλλά ήταν καταραμένοι οι μοιχοί και οι βλάσφημοι λόγω μοιχείας η λόγω βλασφημίας.

Εδώ λοιπόν τίθεται ένα ερώτημα.

Ένας αθώος, που καταδικάστηκε σε θάνατο - λόγω πλάνης της δικαιοσύνης και της αδικίας του κόσμου - είναι καταραμένος ενώπιον του Θεού; Ασφαλώς όχι, διότι αν το παραδεχτούμε αυτό τότε πέφτουμε σε άλλη πλάνη, ότι ήταν πραγματικά καταραμένος και ο Χριστός.

Δείτε εδώ: Γαλατ.  Γ΄ 13. «Ο Χριστός εξηγόρασεν…, επικατάρατος πάς ο κρεμάμενος επί ξύλου».

Έγινε λέει η Αγία Γραφή υπέρ ημών κατάρα, όχι όμως εξ αιτίας του ξύλου του Σταυρού, ούτε για δικές του αμαρτίες, διότι ήταν αναμάρτητος, αλλά εξ αιτίας των δικών μας αμαρτιών. Οι αιρετικοί χωρίς να το καταλαβαίνουν πέφτουν σε αυτή την βλασφημία, ότι είναι πραγματικά καταραμένος ο Χριστός. Δεν τολμούν όμως να το ομολογήσουν και τα φορτώνουν όλα στον Σταυρό.

Δείτε εδώ: Φιλιπ. Γ΄ 18. «Διότι περιπατούσι πολλοί, τους οποίους σας έλεγον πολλάκαις, τώρα δε και κλαίων λέγω, ότι είναι εχθροί του Σταυρού του Χριστού».Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι αυτοί που μάχονται τον Σταυρό, είναι εχθροί του Σταυρού τους οποίους κλαίει και θρηνεί.

Δείτε εδώ: Α΄ Κορινθ.  Α΄ 18. «Ο λόγος γάρ ο του σταυρού τοίς μεν απολλυμένοις μωρία εστι, τοίς δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού έστι».…»

Δείτε και εδώ: Α΄ Κορινθ.  Α΄ 23. «Ημείς δε κηρύττουμεν Χριστόν εστυρωμένον, είς μέν τους Ιουδαίους σκάνδαλον, είς δε τους Έλληνας μωρίαν».Εμείς οι Ορθόδοξοι, όταν κάνουμε τον σταυρό μας ομολογούμε και κηρύττουμε Ιησούν Χριστόν Εσταυρωμένον.

Δείτε και εδώ: Ματθ. Ι΄ 32-33. «Πάς λοιπόν όστις με ομολογήση έμπροσθεν των ανθρώπων, θέλω ομολογήσει…….Όστις δε με αρνηθή έμπροσθεν των ανθρώπων, θέλω αρνηθή αυτόν και εγώ έμπροσθεν του Πατρός μου του έν ουρανοίς».

Όποιος αρνηθεί να με ομολογήσει ενώπιον τον ανθρώπων, θα τον αρνηθώ και εγώ ενώπιον του Πατρός μου του εν Ουρανοίς.

Δείτε και εδώ: Ματθ. Ε΄ 11-12. «Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι, και………ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους πρό υμών». Μακάριοι, λέει ότι είμαστε, αν μας κατηγορούν ένεκεν του Χριστού και Θεού.

Δείτε παρακαλώ και εδώ: Γαλατ. ΣΤ΄ 14. «Είς εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι, εί μη είς τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ, και εγώ ως προς τον κόσμον». Καυχώμαι λέει ο Απόστολος για το σταυρό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ο Σταυρός είναι ομολογία πίστεως και άρνηση του Σταυρού, είναι και άρνηση του Εσταυρωμένου.

(Π.Ο.Σ.)  Μα εκεί πάνω στο σταυρό σταύρωσαν τον Χριστό, πως μπορώ εγώ να αγαπήσω τον Σταυρό που σταύρωσαν τον Χριστό; Εσύ αγαπάς το όπλο που σκότωσε τον πατέρα σου; Όχι βέβαια. Τότε πώς αγαπάς τον Σταυρό που σταύρωσαν τον Χριστό;

(Χ.Ο.)  Εσύ καταδικάζεις το όπλο που σκότωσε τον πατέρα σου και αθωώνεις τον φονιά που πήρε το όπλο που σκότωσε τον πατέρα σου; Μήπως σηκώθηκε μόνο του το όπλο και σκότωσε τον πατέρα σου; Τα φορτώνετε όλα στον Σταυρό και αθωώνετε τους σταυρωτές του Χριστού. Αθωώνετε αυτούς που φώναζαν: «άρον άρον σταύρωσον αυτόν». Αυτοί  είναι αθώοι;

Θα σου φέρω ένα παράδειγμα.

Έχω ένα τούβλο. Για καλό το έφτιαξε το εργοστάσιο η για κακό; Για καλό φυσικά.

Αν σας φέρω το τούβλο στο κεφάλι και στο σπάσω, θα φταίει το τούβλο η εγώ; Ρωτάω και θέλω απάντηση, αν θα πάμε στο δικαστήριο, θα …δικάσουν το τούβλο και εμένα θα με αθωώσουν; 

(Π.Ο.Σ.)  Εσένα θα δικάσουν.

(Χ.Ο.)  Εσείς όμως καταδικάζετε τον Σταυρό και αθωώνετε τους σταυρωτές του Χριστού.

Μη βλέπετε μόνο την σταύρωση.

Δείτε και την Ανάσταση, την νίκη, τον θρίαμβο.

Πάνω στον Σταυρό, ποιος ήταν ο νικητής και ποιος ο νικημένος;  

(Π.Ο.Σ.)  Ο Χριστός ήταν ο νικητής και ο σατανάς ήταν ο ηττημένος.

(Χ.Ο.)  Σωστά. Το λέει και η προφητεία: Γενεσ. Γ΄ 15. «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου ….και σύ θέλεις κεντήσει την πτέρνα αυτού».

Ο σατανάς με τα όργανά του ανέβασαν τον Χριστό πάνω στον Σταυρό, αλλά ο Χριστός όμως επάνω στον Σταυρό θριάμβευσε, συνέτριψε τους εχθρούς του και παρέδωσε τον Σταυρό στα χέρια των οπαδών του, ως πνευματικό πλέον όπλο και όχι υλικό, κατά του διαβόλου και των οπαδών αυτού.

Εσείς σε ποια παράταξη ανήκετε; Στου νικητού η του ηττημένου;

Ποιόν κλαίτε από τους δύο; Τον νικητή η τον νικημένο;

(Π.Ο.Σ.)  Δεν το κατάλαβα αυτό

(Χ.Ο.)  Θα σου φέρω ένα άλλο παράδειγμα.

Μπαίνει σπίτι σου ένας ληστής με ένα όπλο να σε σκοτώσει χωρίς να τον έχεις προκαλέσει πρίν. Εσείς ειρηνικός άνθρωπος, δίκαιος, άοπλος μπαίνετε στην μάχη και προσπαθώντας να τον αφοπλίσετε με το δικό του όπλο. Πάνω στην συμπλοκή τον σκοτώνετε, όπως έκανε και ο Δαυίδ τον Γολιάθ:  Α Βασιλ. Σαμουήλ ΙΖ΄ 45-51. «και είπε Δαυίδ……..και έφυγον».

Θα το απεχθάνεστε εσείς αυτό το όπλο;

Θα το τιμήσετε, όπως τιμάει το έθνος τα καριοφύλια του 1821 ή

Θα το τιμήσετε, όπως τίμησε και ο Δαυίδ την ρομφαία του Γολιάθ;

(Π.Ο.Σ.)  Μα είναι σωστό να έχετε μέσα στους Ναούς τον Σταυρό;

(Χ.Ο.)  Μάλλον δεν γνωρίζετε την Αγία Γραφή και διαβάζετε την Αγία Γραφή μόνο όταν σας παραπέμπουν εκεί οι ψευτοφυλλάδες της Οργάνωσης σας. 

Δείτε: Βασιλ. Σαμουήλ ΚΑ΄ 8-9. «....Καί είπεν ο ιερεύς…Και είπεν  Δαβίδ……δός μοι αυτήν».

Με την ρομφαία του Γολιάθ, ο Δαυίδ αποκεφάλισε τον Γολιάθ και η ρομφαία αυτή έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Φιλισταίων. Πριν το θάνατο του Γολιάθ η ρομφαία ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Ισραηλιτών.

Έτσι και ο Σταυρός του Χριστού:

• Όταν ήταν στα χέρια των σταυρωτών του Κυρίου ήταν ο φόβος των Χριστιανών.
• Όταν όμως ο Χριστός αφώπλισε τον σατανά και του συνέτριψε την κεφαλή και παρέδωσε τον Σταυρό στα χέρια των Χριστιανών, ο Σταυρός έγινε ο φόβος και ο τρόμος του σατανά και των οπαδών του.

Ο Δαυίδ, μετά τον αποκεφαλισμό του Γολιάθ, δεν πέταξε την ρομφαία ως φονικό όπλο, παρ’ όλο που ήταν βαμμένη με ειδωλολατρικό αίμα, αλλά την καθάρισε , την τύλιξε με καθαρό ύφασμα, την παρέδωσε στον ιερέα και την τοποθέτησε μέσα στον Ναό του Σολομώντος, τιμής ένεκεν. Όταν μετά από καιρό χρειάστηκε ο Δαυίδ όπλο, την ζήτησε από τον ιερέα, του τόνισε ότι δεν υπάρχει άλλη καλύτερη από αυτή.

 Και για μας τους χριστιανούς, δεν υπάρχει άλλο καλύτερο πνευματικό όπλο από τον Σταυρόν κατά του διαβόλου και των οπαδών του.

Ο Σταυρός για εμάς τους Ορθοδόξους είναι σύμβολο θυσίας, αυταπαρνήσεως, νίκης και θριάμβου

Ο Χριστός όταν μίλησε περί θυσίας, τον όρο σταυρό χρησιμοποίησε:

Δείτε εδω: Ματθ. ΙΣΤ. 24.  «Τότε ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού, Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, άς απαρνηθή εαυτόν, και άς σηκώση τον σταυρόν αυτού και άς με ακολουθή».

Ο Σταυρός είναι φονικό όπλο, μόνον για τον σατανά και τα όργανά του.

Η αγιαστική δύναμη του Σταυρού πηγάζει αποκλειστικά από την θυσία του Εσταυρωμένου.

Το Ιουδαϊκό θυσιαστήριο, εκεί που θυσιάζονταν μόσχοι και τράγοι ήταν άγιον λέει ο Χριστός.  Δείτε εδω: Ματθ. ΚΓ΄ 18-19. «Και όστις ομόση εν τω θυσιατηρίω, …..ή το αγιάζον το δώρον;».

Ο Σταυρός, που ήταν το υπέρτατον θυσιαστήριον, όπου πάνω του θυσιάστηκε ο αναμάρτητος Χριστός και που βάφτηκε με το πανάγιον Αίμα του, δεν είναι άγιον;  Ο Σταυρός αγιάστηκε από το πανάγιον Αίμα του Χριστού και έγινε το φοβερώτερο πνευματικό όπλο κατά του διαβόλου.

Έχετε δεί πως ουρλιάζουν οι δαιμονισμένοι, όταν αντικρύζουν τον Σταυρό;

Σε λίγο καιρό, θα έχουμε τα σημεία του Υιού του ανθρώπου, που θα εμφανιστεί την Δευτέρα Παρουσία: Διαβάστε εδω: Ματθ.  ΚΔ΄ 24 . «Διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι………και τους εκλεκτούς».

Διαβάστε εδω: Ματθ. ΚΔ΄ 30. «Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού……και δόξης πολλής».

Θα προηγηθούν τα σημεία της Δευτέρας Παρουσίας  θα φανερωθεί το σημείο του Χριστού και θα έρθει με δύναμη και δόξα μεγάλη.  

Ξέρετε ποιο θα είναι το σημείο  του Υιού του ανθρώπου;

Είναι ο Σταυρός το σημείο του Υιού του ανθρώπου και μάλιστα θα θρηνήσουν όλοι αυτοί που δεν τον δέχθηκαν για Σωτήρα τους, αυτοί που τον βλασφημούν, αυτοί που τον συκοφαντούν, διότι θα έρθει ως κριτής και όχι ως λυτρωτής.

Μόνο η νύμφη του Χριστού η Ορθόδοξος Εκκλησία τον περιμένει:

Διαβάστε εδω: Αποκ.  ΚΒ΄ 17. «Και το Πνεύμα, και ή νύμφη λέγουσιν, ελθέ……το ύδωρ της ζωής».

Που είναι όλοι αυτοί οι ψευδοπροφήτες και ανεγκέφαλοι του Μπρούκλιν, που γράφουν ότι ήρθε αόρατα;

Ρωτήστε αυτούς τους κακομοίρηδες για ποιο λόγο να έρθει αόρατα;

Μήπως φοβόταν ο Χριστός; 

Η «εταιρεία ΣΚΟΠΙΑ, που εμπορεύεται τον λόγο του Θεού», λέει ότι ήρθε αόρατα, διότι έτσι μπορεί να παγιδεύσει καλύτερα τα θύματά της. 

Ως πότε όμως;  Σε λίγο θα πάει κάθε «κατεργάρης στον πάγκο» του. Ο Θεός και άθρωπος Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ως πανταχού Παρών, βρίσκεται την ίδια στιγμή παντού και αόρατα. Άρα είναι συνέχεια και στον ουρανό και στην γή.

Είναι μαζί μας κάθε στιγμή και πάντοτε..

Διαβάστε εδω: Ματθ.  ΚΗ΄ 20. «……και ιδού μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρα έως συντελείας του αιώνος».

Όπου μιλάνε τουλάχιστον δύο για Εκείνον, είναι και Εκείνος εκεί.

Διαβάστε εδω: και Ματθ.  ΙΗ΄ 20 «ού γάρ εισί δύο η τρείς συνηγμένοι είς το εμόν όνομα, εκεί ειμί εν μέσω αυτών».                     

Όταν αποφασίσει, θα έλθει μετά δυνάμεως και δόξης πολλής και θα τον δούν όλοι πάνω στην γή.

Διαβάστε εδω: Ματθ. ΚΔ΄ 30. «και τότε φανήσεται το σημίον του υιού του ανθρώπου έν τω ουρανώ…»

Η Οργάνωση του Διεθνούς Σιωνισμού μέχρι το 1931 παραδεχόταν και τιμούσε τον Σταυρό και ξαφνικά μια ωραία πρωϊα …ανακάλυψε ότι ήταν φονικό όργανο!

(Π.Ο.Σ.) Δεν είναι δυνατόν η Οργάνωση να κάνει τέτοια λάθη;

(Χ.Ο.) Ωραία τότε ψάξτε τις κάτωθι «ΣΚΟΠΙΕΣ» να δείς στα εξώφυλλά τους τον Σταυρό με κορώνα και φωτοστέφανο!!! Και όχι μόνο αυτό. Είχαν και κονκάρδα στο πέτο του σακακαιού τους!!! Ψάξτε και δείτε:

• ΣΚΟΠΙΑ 1^η Οκτωβρίου 1931 αριθμός φύλλου 19 και
• ΣΚΟΠΙΑ 1^ης Σεπτεμβρίου 1927 αριθμός φύλλου 17

Έγραφε τότε στα βιβλία της η Οργάνωση σας: «όποιος δεν τιμά τον σταυρό δεν έχει σωτηρία, διότι τον έχει πλανήσει ο διάβολος».

Τελικά, δεν θα σωθεί κανείς σύμφωνα με τις δικές της διακηρύξεις!

Έχουν εξαφανίσει όλες τις παλιές εκδόσεις της «ΣΚΟΠΙΑΣ». Και γνωρίζετε γιατί;

Διότι οι διακηρύξεις των παλαιών εκδόσεων της «ΣΚΟΠΙΑΣ» είναι αντίθετες με τις διακηρύξεις των νέων εκδόσεων της «ΣΚΟΠΙΑΣ».

(Π.Ο.Σ.)  Εγώ πιστεύω ότι η Οργάνωση δεν κάνει λάθη, αλλά το φώς έρχεται λίγο λίγο όπως αναφέρεται στις Παροιμίες Δ΄ 18. «Η οδός όμως των δικαίων…., εωσού γίνη τελεία ημέρα».

(Χ.Ο.)  Αυτό  το συνεχές παραμύθι για όλα τα λάθη της Σιωνιστικής Οργάνωσης «ΣΚΟΠΙΑ», που σκοπό έχει την διάλυση του χριστιανισμού να το αφήσει στην άκρη για σας τους αφελείς και για τους πλανεμένους, που βρίσκεστε μακριά από την Ορθόδοξο Εκκλησία. Τι δουλειά έχει το εδάφιο αυτό με τις πλάνες και τις ψευδοπροφητείες της Οργάνωσης; Το εδάφιο μιλάει για την ζωή των δικαίων, ότι ημέρα με την ημέρα θα γίνεται καλύτερη.  Δεν μιλάει το εδάφιο για την διδασκαλία της οργάνωσης. Για την Οργάνωσή σας, αυτό που ήταν πέρισυ φώς, σήμερα είναι βαθύ σκοτάδι.

Συνεχίζουν οι λεβελλογράφοι της «ΣΚΟΠΙΑΣ» να λένε το άσπρο-μαύρο και το μαύρο-άσπρο. Το φώς είτε είναι λίγο, είτε είναι πολύ, είναι πάντα φώς. Ξυπνάτε!

Όποιος μελετήσει με προσοχή την Παλιά Διαθήκη θα αναγνωρίσει πολλές εικόνες χειροπιαστές, άμεσες και έμμεσες, με φανερά καλυμμένα νοήματα, που μέσα τους ανακαλύπτονται προτυπώσεις του Σταυρού.

Πρίν την σταύρωση του Χριστού ο σταυρός ήταν το πιο βάρβαρο όργανο θανάτου και έσχατη περιφρόνηση της ανθρώπινης ύπαρξης. Ήταν όργανο κολασμού και φρικτού θανάτου.

Μετά την σταύρωση του Χριστού, γύρω από τον Σταυρό περιστρέφεται και εκφράζεται όλη η αγάπη του Θεού, η σταυρωμένη αγάπη Του, που θυσιάστηκε εκούσια για να σώσει τον κόσμο από την αμαρτία. Γύρω από το Σταυρό του Χριστού περιστρέφεται η ελπίδα των αμαρτωλών και η μετάνοια.

Προτυπώσεις του Σταυρού

Η πιο ξεκάθαρη προτύπωση του Σταυρού βρίσκεται στην έρημο, όπου υψώθηκε το χάλκινο φίδι (είναι ο τύπος της αμαρτίας) οριζόντια σε ένα πάσσαλο. Όταν τα θανατηφόρα φίδια δάγκωναν κάποιον, εκείνος κοιτούσε το χάλκνο φίδι και αμέσως θεραπευόταν. Αυτό το γεγονός επιβεβαιώθηκε και από τον Χριστό ο οποίος είπε: «Όπως ο Μωϋσής στην έρημο ύψωσε τον όφι, έτσι και ο Υιός του ανθρώπου πρέπει να υψωθεί ώστε καθένας που πιστεύει σε αυτόν να έχει ζωήν αιώνιον». Ιωάν. Γ΄ 14-15.

Όταν οι Ισραηλίτες περνούσαν από την έρημο Ραφιδείν, ο Αμαλήκ έκανε συνεχιζόμενες επιθέσεις για να τους εξοντώσει.  Τότε ο Μωϋσής έστειλε τον Ιησού του Ναυή να διαλέξει δυνατούς άνδρες να πολεμήσουν τους Αμαληκίτες. Εκείνος μαζί με τον Ααρών και τον Ώρ ανέβηκαν σε ένα κοντινό βουνό. Ο Μωϋσής άρχισε να προσεύχεται υψώνοντας τα χέρια του προς τον Ουρανό. Όση ώρα είχε υψωμένα τα χέρια του ο Μωϋσής νικούσαν οι Ισραηλίτες. όταν κουραζόταν και τα κατέβαζε νικούσαν οι Αμαληκίτες. Τότε ο Ααρών και ο Ώρ αφού τον έβαλαν να καθίσει σε μια πέτρα, του σήκωσαν τα χέρια υψωμένα και τα κρατούσαν σε σχήμα σταυρού.

Οι Ισραηλίτες κατατρόπωσαν τους Αμαληκίτες. Ο Μωϋσής σχηματίζοντας με το σώμα του το σχήμα του σταυρού νίκησε το έθνος του Αμαλήκ, που ήταν το πιο αμαρτωλό και ασεβές έθνος. Αυτή είναι μια άλλη προτύπωση του Σταυρού.

Ο Ιακώβ που είχε εξασθενημένη την όρασή του, ευλόγησε σταυροειδώς τα παιδιά του Ιωσήφ. Με το δεξί του χέρι ευλόγησε τον αριστερά καθήμενο Εφραίμ και με το αριστερό του χέρι ευλόγησε τον δεξιά καθήμενο Μανασσή. Η σταυροειδής ευλογία είναι ο τύπος του Σταυρού του Χριστού. Είναι το προεικόνισμά του.

Στην Ερυθρά θάλασσα ο Μωϋσής με την ράβδο του άπλωσε το χέρι του κατ’ εντολή του Θεού και το νερό διαιρέθηκε στα δύο και φάνηκε η ξηρά και πέρασαν οι Ισραηλίτες. Ξανάπλωσε το χέρι του ο Μωϋσής και η το νερό επανήλθε στην θέση του, με αποτέλεσμα οι Αιγύπτιοι που κυνηγούσαν τους Ισραηλίτες να πνιγούν. Ο Μωϋσής ύψωσε την ράβδο του κατακόρυφη και άπλωσε οριζόντια τα χέρια του και σχημάτισε με την κάθετη ράβδο και τα οριζόντια χέρια το σημείο του σταυρού.

Η ράβδος και το άπλωμα των χεριών του Μωϋσή είναι η προτύπωση του σταυρού.

Το ξύλο που γλύκανε το νερό της Μερρά είναι προτύπωση του Σταυρού του Χριστού. Το πικρό νερό είναι προτύπωση της αμαρτίας. Ο Σταυρός παρέκαμψε τις τιμωρίες το κόσμου και έφερε τον γλυκασμό της συγχώρεσης και της επιείκειας.

Στο βράχο του όρους Χωρήβ, ο Μωϋσής σηκώνει την ράβδο του χτυπάει τον βράχο και ο βράχος μεταβάλλεται πηγή νερού. Το νερό ξεδιψάει όλους τους Ισραηλίτες που ήταν στην έρημο. Η ράβδος του Μωϋσή είναι προτύπωση και προεικόνισμα του Σταυρού. όπως με την ράβδο του Μωϋσή, ο Θεός έβγαλε νερό από τον βράχο, έστι και ο Σταυρός του Χριστού από τον σκληρό και ψυχρό βράχο των καρδιών αναβλύζει το νερό της πίστης και της ζωής και ξεδιψάει τον κόσμο πνευματικά.

Στην έρημο, στην περοχή της Κάδης ο Μωϋσής έβγαλε πάλι νερό χτυπώντας δύο φορές τον βράχο σταυρωειδώς (αν και ο Θεός του είπε να μιλησει στον βράχο και όχι να χτυπήσει). Πάλι εδώ η ράβδος του Μωϋσή είναι τύπος Σταυρού.

Ο Θεός υπέδειξε στον Μωϋσή και στον Ααρών τον τρόπο πορείας τους. Η πορεία τους και οι στάσεις τους είχαν πάντα σταυροειδές σχήμα. Μπροστά δε από την σταυροειδή αυτή πορεία προπορευόταν πύρινη νεφέλη του Θεού που τους οδηγούσε και τους προστάτευε. Η σταυροειδής πορεία και οι στάσεις ήταν η προτύπωση του Σταυρού του Χριστού που ευλογεί και προστατεύει την Εκκλησία Του από τις δαιμονικές δυνάμεις.

Ο Σταυρός είναι η ελπίδα του κόσμου.