Υπάρχουν
πολλοί βαθμοί κακίας και πολλοί λόγοι ύπαρξής της.
Το
μίσος, η αντιπάθεια, η ζήλεια, ο φθόνος, η κατάκριση, η έχθρα, η συκοφαντία, η αδιαφορία.
Πρέπει
να εξετάζουμε κάθε φορά τον εαυτό μας, για να δούμε που στέκεται η υπερηφάνειά μας, ο εγωϊσμό μας και κατά πόσο μας κυβερνούν
οι δυνάμεις του σκότους.
Κακό, είναι
η αμαρτία και οι συνέπειές της, που συνοψίζονται στο λεγόμενο φυσικό
και ηθικό νόμο.
Αν κάποιος δεν σου αρέσει,
σκέψου ότι στο πρόσωπό του βλέπεις τον Χριστό.
Τότε, δεν θα τολμήσεις
ούτε να σκεφτείς ποτέ να πείς λόγο κατάκρισης.
Εκείνο που κάνει τους
ανθρώπους κακούς, δεν είναι τα μεγάλα ελαττώματα, αλλά τα μικρά.
Πάντοτε το ένα κακό,
στηρίζεται στο άλλο κακό
Οποιος
είναι πρόθυμος να κάνει το καλό, θά απολαύσει χάρη, αλλά όποιος ζητάει το κακό, θα έλθει πάνω του.
Ένα μόνο είναι το κακό στον κόσμο, η αμαρτία
Το
μίσος διεγείρει φιλονικίες, αλλά η αγάπη καλύπτει όλα τα σφάλματα.
Είναι προτιμότερο ένα κακό που ήρθε,
παρά ένα κακό που το περιμένεις.
Οι δικαστές που δεν τιμωρούν τους κακούς, θέλουν
να αδικούνται οι καλοί.
Να εμποδίζεις αυτούς, που πάνε να κάνουν κάποιο
κακό σε άλλους.
Τα κακά να τα κρύβεις στο σπίτι.
Ποτέ μα ποτέ κακός άνθρωπος, δεν υπήρξε σοφός.
