Η αγάπη και το έλεος του Θεού, οδήγησε και πάλι τα
βήματά μας στο κατώφλι της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων. Σιγά σιγά
προσεγγίζουμε ευλαβικά το μέγα μυστήριο της πίστεώς μας· την ενανθρώπηση του
Θεού Λόγου.
«Από αγάπη κινούμενος ο Θεός, προς χάριν της σωτηρίας μας,
σαρκώνεται. Γίνεται άνθρωπος, δηλαδή προσλαμβάνει “το χείρον”. Όντας αληθινός
και τέλειος Θεός, γίνεται και αληθινός άνθρωπος. Στο μυστήριο της θείας
Ενανθρωπήσεως δεν μας αποκαλύπτεται μόνο η άπειρη φιλανθρωπία του Θεού, αλλά
και η τραγωδία του ανθρώπου της πτώσεως.
Με την έλευσή Του στον κόσμο, κατά τον ιερό Δαμασκηνό, ο Θεάνθρωπος Ιησούς μας δίδαξε την ενάρετη πολιτεία. Είναι η ζωή, ο τρόπος ζωής που κι Εκείνος έζησε επί της γης. Η ζωή που οριοθετείται από τις ζωηφόρες εντολές του Ευαγγελίου. Η ζωή που ο Ίδιος μεταδίδει και με τη δική Του δύναμη μπορούμε κι εμείς οι άνθρωποι ν᾽ ακολουθούμε. “Εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν” (Ιωάν. 10,10)».
Με την έλευσή Του στον κόσμο, κατά τον ιερό Δαμασκηνό, ο Θεάνθρωπος Ιησούς μας δίδαξε την ενάρετη πολιτεία. Είναι η ζωή, ο τρόπος ζωής που κι Εκείνος έζησε επί της γης. Η ζωή που οριοθετείται από τις ζωηφόρες εντολές του Ευαγγελίου. Η ζωή που ο Ίδιος μεταδίδει και με τη δική Του δύναμη μπορούμε κι εμείς οι άνθρωποι ν᾽ ακολουθούμε. “Εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν” (Ιωάν. 10,10)».
Ο Υιός και Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας
Τριάδος, γίνεται και Υιός ανθρώπου. Προσλαμβάνει την ανθρώπινη φύση μας εκ
Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου.
Καί ο σκοπός της θείας Ενανθρωπήσεως η δική μας σωτηρία. Η ανόρθωσή μας από την πτώση. Η απαλλαγή μας από τον θάνατο και τη φθορά. Η αποκατάστασή μας εκ νέου στην τάξη των τέκνων του Θεού. Η μετοχή μας στη θεία ζωή. Η είσοδός μας στην ουράνια Βασιλεία.
Ο Θεός γίνεται άνθρωπος! Μυστήριο μέγα· απερινόητο. Δεν χωράει στο νού του ανθρώπου. Δεν εξηγείται λογικά. Δεν ερμηνεύεται με τις δυνατότητες της ανθρώπινης γλώσσας.
Ο απόστολος Παύλος ονομάζει το γεγονός ότι ο Θεός φανερώθηκε ως άνθρωπος «μέγα μυστήριο της ευσεβείας», δηλαδή μεγάλο, απέραντο μυστήριο της πίστεως (Α’ Τιμ. 3,16).
Η υμνογραφία, προεόρτια και εόρτια, διατρανώνοντας την εμπειρία της Εκκλησίας, εξυμνεί το μυστήριο. Δοξάζει το θαύμα. Περιγράφει ευλαβικά το υπερφυές γεγονός.
Καί ο σκοπός της θείας Ενανθρωπήσεως η δική μας σωτηρία. Η ανόρθωσή μας από την πτώση. Η απαλλαγή μας από τον θάνατο και τη φθορά. Η αποκατάστασή μας εκ νέου στην τάξη των τέκνων του Θεού. Η μετοχή μας στη θεία ζωή. Η είσοδός μας στην ουράνια Βασιλεία.
Ο Θεός γίνεται άνθρωπος! Μυστήριο μέγα· απερινόητο. Δεν χωράει στο νού του ανθρώπου. Δεν εξηγείται λογικά. Δεν ερμηνεύεται με τις δυνατότητες της ανθρώπινης γλώσσας.
Ο απόστολος Παύλος ονομάζει το γεγονός ότι ο Θεός φανερώθηκε ως άνθρωπος «μέγα μυστήριο της ευσεβείας», δηλαδή μεγάλο, απέραντο μυστήριο της πίστεως (Α’ Τιμ. 3,16).
Η υμνογραφία, προεόρτια και εόρτια, διατρανώνοντας την εμπειρία της Εκκλησίας, εξυμνεί το μυστήριο. Δοξάζει το θαύμα. Περιγράφει ευλαβικά το υπερφυές γεγονός.
Το ίδιο και οι θεοφόροι Πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας
μας.
Ένας από αυτούς ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, κορυφαίος δογματικός θεολόγος, που έζησε τον 8ο αιώνα. Κλασικό έργο του η «Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως», στο οποίο εκθέτει την ορθή πίστη και διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Αποτελείται από εκατό κεφάλαια. Στο 77ο και κάτω από το ερώτημα «Διά τι ο Υιός ενηνθρώπησε, και ουχ ο Πατήρ, ουδέ το Πνεύμα· και τι ενανθρωπήσας κατώρθωσεν», αναπτύσσει την ορθή διδασκαλία γύρω από την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου.
Επειδή ο Θεός μας πρόσφερε το «κρείττον» («το κατ᾽ εικόνα») και δεν το φυλάξαμε, προσλαμβάνει το «χείρον», δηλαδή την ανθρώπινη φύση μας, ώστε, με τη θεία δύναμή Του, να ανακαινίσει «το κατ᾽ εικόνα και καθ᾽ ομοίωσιν». Ακόμη να μας διδάξει την ενάρετη πολιτεία και βιοτή, την οποία ο ίδιος με την επίγεια ζωή Του κατέστησε συγκεκριμένη και ευκολοκατόρθωτη. Παράλληλα, με τη συμμετοχή μας στη θεία ζωή, να μας ελευθερώσει από τη φθορά, ανοίγοντας ο Ίδιος τον δρόμο και της δικής μας ανάστασης.
1. Η μεγάλη δωρεά του Θεού στον άνθρωπο ήταν το «κατ᾽ εικόνα» και το «καθ᾽ ομοίωσιν». Η τραγωδία της πτώσεως οδήγησε στην αμαύρωση του κατ᾽ εικόνα και στην απώλεια του καθ᾽ ομοίωσιν. Ο άνθρωπος αυτονομήθηκε από τον Θεό, το κέντρο και την πηγή της αληθινής ζωής. Η αμαρτία ανέτρεψε τα πάντα. Η φθορά και ο θάνατος υπήρξαν οι πιο πικροί καρποί της πτώσεως.
Ένας από αυτούς ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, κορυφαίος δογματικός θεολόγος, που έζησε τον 8ο αιώνα. Κλασικό έργο του η «Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως», στο οποίο εκθέτει την ορθή πίστη και διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Αποτελείται από εκατό κεφάλαια. Στο 77ο και κάτω από το ερώτημα «Διά τι ο Υιός ενηνθρώπησε, και ουχ ο Πατήρ, ουδέ το Πνεύμα· και τι ενανθρωπήσας κατώρθωσεν», αναπτύσσει την ορθή διδασκαλία γύρω από την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου.
Επειδή ο Θεός μας πρόσφερε το «κρείττον» («το κατ᾽ εικόνα») και δεν το φυλάξαμε, προσλαμβάνει το «χείρον», δηλαδή την ανθρώπινη φύση μας, ώστε, με τη θεία δύναμή Του, να ανακαινίσει «το κατ᾽ εικόνα και καθ᾽ ομοίωσιν». Ακόμη να μας διδάξει την ενάρετη πολιτεία και βιοτή, την οποία ο ίδιος με την επίγεια ζωή Του κατέστησε συγκεκριμένη και ευκολοκατόρθωτη. Παράλληλα, με τη συμμετοχή μας στη θεία ζωή, να μας ελευθερώσει από τη φθορά, ανοίγοντας ο Ίδιος τον δρόμο και της δικής μας ανάστασης.
1. Η μεγάλη δωρεά του Θεού στον άνθρωπο ήταν το «κατ᾽ εικόνα» και το «καθ᾽ ομοίωσιν». Η τραγωδία της πτώσεως οδήγησε στην αμαύρωση του κατ᾽ εικόνα και στην απώλεια του καθ᾽ ομοίωσιν. Ο άνθρωπος αυτονομήθηκε από τον Θεό, το κέντρο και την πηγή της αληθινής ζωής. Η αμαρτία ανέτρεψε τα πάντα. Η φθορά και ο θάνατος υπήρξαν οι πιο πικροί καρποί της πτώσεως.
Από αγάπη κινούμενος ο Θεός, προς χάριν της
σωτηρίας μας, σαρκώνεται. Γίνεται άνθρωπος, δηλαδή προσλαμβάνει «το χείρον».
Όντας αληθινός και τέλειος Θεός, γίνεται και αληθινός άνθρωπος. Στο μυστήριο
της θείας Ενανθρωπήσεως δεν μας αποκαλύπτεται μόνο η άπειρη φιλανθρωπία του
Θεού, αλλά και η τραγωδία του ανθρώπου της πτώσεως.
2. Με την πρόσληψη της φύσεώς μας στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Κυρίου η ανθρώπινη φύση ανακαινίστηκε. Ο,τι είχαμε λάβει κατά την πρώτη δημιουργία και η πτώση κατέστρεψε, ο σαρκωμένος Λόγος του Θεού το θεραπεύει και το αποκαθιστά. Ο άνθρωπος επανακτά και πάλι τη δυνατότητα μετοχής στη θεία ζωή. Πως; Με τη δύναμη και τη χάρη που μεταδίδει στη φύση μας, η οποία ενώθηκε με τη δική Του θεία φύση.
Στην κένωση του Θεού αντιστοιχεί τώρα η πλήρωση της ανθρώπινης φύσεως. Η πριν πεσούσα εικόνα ανασταίνεται. Ο βροτός άνθρωπος αναπλάθεται. Ο ουρανός και η γη ενώνονται. Ο Θεός παραγίνεται στη γη και ο άνθρωπος ανεβαίνει στους ουρανούς. Κατά την ωραία διατύπωση του αγίου και Μεγάλου Αθανασίου «Αυτός ενηνθρώπησεν ίνα ημείς θεοποιηθώμεν»
3. Με την έλευσή Του στον κόσμο, κατά τον ιερό
Δαμασκηνό, ο Θεάνθρωπος Ιησούς μας δίδαξε την ενάρετη πολιτεία. Είναι η ζωή, ο
τρόπος ζωής που κι Εκείνος έζησε επί της γης. Η ζωή που οριοθετείται από τις
ζωηφόρες εντολές του Ευαγγελίου. Η ζωή που ο Ίδιος μεταδίδει και με τη δική Του
δύναμη μπορούμε κι εμείς οι άνθρωποι ν᾽ ακολουθούμε. «Εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι
και περισσόν έχωσιν» (Ιωάν. 10,10).
4. Η κοινωνία μας με τον Χριστό· η μετοχή μας στη ζωή του Χριστού μέσα στην Εκκλησία, μας ελευθερώνει κατά τον ιερό διδάσκαλο και από τη φθορά. Ο Χριστός νικητής του θανάτου δίνει και σ᾽ εμάς, που πιστεύουμε στο όνομά Του, που ακολουθούμε το Ευαγγέλιό Του, που ζούμε ως μέλη του σώματός Του –της Εκκλησίας, δηλαδή–, δίνει τη δυνατότητα της αφθαρσίας και της αθανασίας. Έτσι ο Χριστός γίνεται η απαρχή και της δικής μας αναστάσεως.
Τα Χριστούγεννα γιοξάζουμε μαζί με τους αγγέλους το όνομα του ζώντος και αληθινού Θεού, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. 2,14).
Προσκυνούμε ευλαβικά μαζί με τους μάγους και τους ποιμένες
το μυστήριο της θείας Ενανθρωπήσεως· «Προσκυνούμέν σου την γένναν Χριστέ!».
Καί παρακαλούμε τον ενανθρωπήσαντα Κύριο και Σωτήρα μας να χαρίζει σε όλους μας το έλεός Του.
Καί παρακαλούμε τον ενανθρωπήσαντα Κύριο και Σωτήρα μας να χαρίζει σε όλους μας το έλεός Του.
Ξεχωριστά και θερμά Τον παρακαλούμε
* για τους αρρώστους που υποφέρουν στο κρεβάτι του πόνου·
* για όσους βρίσκονται αντιμέτωποι με διάφορες ανάγκες·
* για τους ανέργους·
* για τους μοναχικούς ανθρώπους·
για όσους πενθούν·
* για τους φυλακισμένους·
* για τους ναυτικούς μας.
Ο Κύριος ας σταθεί κοντά τους. Κι Εκείνος ας μας καθοδηγεί και ας μας ενισχύει να κάνουμε κι εμείς το ίδιο. Με την προσευχή μας. Με το ενδιαφέρον μας. Με την έμπρακτη αγάπη μας.
Αμήν.
