Αναστήθηκε ο Χριστός;

Λέει ο φίλος μου ο Μιχάλης: "Είμαι άθεος, δεν πιστεύω σε αναστάσεις νεκρών και πράσινα αλογα". 

Ο Μιχάλης, μου θυμίζει λίγο, τους Αθηναίους στον Άρειο Πάγο, πού όσο μιλούσε ο Απόστολος Παύλος για τον άγνωστο Θεό καθόσαντε και τον ακούγανε. 

Μόλις όμως μίλησε για την ανάσταση του Χριστού σηκωθήκανε και φύγανε. « Θα σε ακούσουμε άλλη φορά» τού είπαν…

Η ανάσταση τών νεκρών, με βασική  αρχή της τήν Ανάσταση τού Χριστού, είναι θεμελιώδες δόγμα του Χριστιανισμού, και ο μεταφυσικός, σωτήριος προορισμός του. 

Χωρίς την ελπίδα υπάρξεως άλλης ζωής, (πέρα από αυτή, τών 70-75 χρόνων, πού ζούμε σήμερα), και χωρίς την Ανάσταση του Χριστού, ως τού μεγάλου εγγυητού γι΄αυτή μας τήν αποκατάσταση, ο άνθρωπος, και μάλιστα ο Χριστιανός, θα ήταν το τραγικώτερο πλάσμα της Δημιουργίας. 

Είναι αλήθεια, και δεν το αρνούμαστε, ότι αρκετοί Χριστιανοί έχουν σήμερα, σέ μιά εποχή γενικής αμφισβήτησης, την δική του, λανθασμένη θέση. Λένε δηλαδή:

«Είμαι Χριστιανός, πηγαίνω στην Εκκλησία, πιθανόν Πάσχα μέ τήν λαμπαδούρα μου, και Χριστούγεννα μέ τά χιόνια, ναί, αλλά ως εδώ, έχω και τις αμφιβολίες μου…». 

Άς δούμε κατ΄αρχάς τις αντιρρήσεις για τήν Ανάσταση τού Χριστού.

Α. Οι Φαρισαίοι είπαν: 

«δεν αναστήθηκε ο Χριστός, αλλά έκλεψαν το σώμα οι μαθητές του, την ώρα πού οι στρατιώτες κοιμόντουσαν, και μετά είπαν ότι ανέστη».

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος λέει, ότι αυτή η συκοφαντία κυκλοφορούσε μεταξύ τών απίστων Εβραίων, 30 ακόμη χρόνια μετά την ανάσταση τού Χριστού. Μάλιστα, την συκοφαντία αυτή, οι αρνητές τών δύο τελευταίων αιώνων, με αρχηγό τον Ρενάν, την μετέτρεψαν λέγοντας ότι τον νεκρό Ιησού τον έκλεψε μία γυναίκα, η …Μαρια η Μαγδαληνή(!). (αυτά δηλαδή πού λέγαμε και στην προηγούμενη ερώτηση. Όλα, στην Αγία Μαρία την Μαγδαληνή τά φορτώνουν…).

Αφού όμως οι στρατιώτες κοιμόντουσαν πώς είδαν ότι έκλεψαν οι μαθητές το σώμα; 

Επάνω στο θέμα αυτό, ο μεγάλος φιλόσοφος και Αγιος ακόμη και τής Δυτικής εκκλησίας, ιερός Αυγουστίνος, σημειώνει, 

«…Εάν εκοιμώντο τί είδον; Και εάν δεν είδον τίποτα, τίνος είναι μάρτυρες; Τί είδος μάρτυρες είναι, οι μάρτυρες οι κοιμώμενοι;»

Β) Οι Ρωμαϊκοί νόμοι ήσαν αυστηρότατοι. Γιατί λοιπόν ο Πιλάτος δεν πέρασε από δίκη τους στρατιώτες πού κοιμόντουσαν αφήνοντας τούς μαθητές να κλέψουν το σώμα, όταν για την ίδια σχετικώς περίπτωση αμέλειας φυλάκων  θανατώθηκαν οι φύλακες στην απόδραση του απόστολου Πέτρου αργότερα; Εκτός αυτού, δεν δικάσθηκαν ποτέ οι μαθητές με την κατηγορία ότι έκλεψαν τον Ιησού.

Γ) Ηταν λογικώς αδύνατο 3-4 φοβισμένοι μαθητές να μπορέσουν να περάσουν μέσα από την σιδερόφρακτη Ρωμαϊκή φρουρά πού φύλαγε τον τάφο, και να πάρουν τρέχοντας το σώμα, και να το κρύψουν σε μια πόλη, πού εκείνες τις μέρες λόγω τού Πάσχα, κυκλοφορούσαν 2 εκατομμύρια περίπου άνθρωποι στούς δρόμους...

Δ) Τί είχαν, τέλος πάντων να κερδίσουν, αν τον έκλεβαν; Το καλύτερο πού θα έκαναν ήταν να πάνε στα σπίτια τους και στις δουλειές τους, μια και ο Χριστός τούς…γέλασε και δεν ανέστη. Αυτοί όμως, κήρυξαν την Ανάσταση με διωγμούς, ταλαιπωρίες, και αποκεφαλισμούς, προς κάθε κατεύθυνση. Αυτό, είναι μία ακόμη απόδειξη των όσων λέμε.

Ε) Οι εμφανίσεις του Χριστού, 40 ημέρες μετά την Ανάστασή του και μάλιστα, όχι σε έναν-δύο, ή λίγους μαθητές, αλλά σε 500 άτομα στην Βηθανία, καθώς και τό ότι, μιλάει, βαδίζει μαζί τους, τρώει, ψηλαφούν τήν τρυπημένη πλευρά του, περνάει μέσα από τοίχους καί κλειστές πόρτες («κεκλεισμένων των θυρών» παρουσιάζεται στον Θωμά), δίνει οδηγίες για παγκόσμιο κήρυγμα κλπ σημαίνουν μία πραγματικότητα.

 Ότι δεν ήταν φάντασμα, και ότι ήταν ένας αναστημένος, κανονικός άνθρωπος με Θεϊκή όμως δύναμη και εξουσία!

Πέραν όμως από όλα αυτά, «τώ καιρώ εκείνω», ο Χριστός είναι ολοζώντανος και σήμερα. 

«Χθές και σήμερα ο αυτός» αναφέρει κάποιο κείμενο. 

Παρήγγειλε ότι θα είναι μαζί μας, μέχρι την συντελεία των αιώνων, και τά θαύματα πού γίνονται στο όνομά του και σήμερα, το δείχνουν ξεκάθαρα. 

Οι εμφανίσεις τού Χριστού και στόν 21ο αιώνα, σε αγιασμένους ανθρώπους πού τηρούν το θέλημά του, αλλά και οι πάμπολλες εμφανίσεις και τά θαύματα τών Αγίων, πού μέσω τού ονόματος τού Χριστού θαυματουργούν και όχι από τόν εαυτό τους, (επειδή για τον Χριστό μαρτύρησαν και από εκεί πηγάζει η δύναμή τους), τά εκατοντάδες τάματα και καντήλια πού βλέπουμε σε εικόνες κρεμασμένα, δηλωτικά κάποιου θαύματος σε αρρώστια ή σε διάσωση πού έγινε, όλα αυτά ασφαλώς κάτι σημαίνουν...  

Κάπου 11 εκατομμύρια μάρτυρες ψήθηκαν, γδάρθηκαν, αποκεφαλίστηκαν, θανατώθηκαν και συνεχίζεται αυτή η μαρτυρία ακόμη και στις μέρες μας, για τήν πίστη τους σ΄αυτόν και στο Ευαγγέλιό Του. 

Άνθρωποι όλων τών κοινωνικών τάξεων, αξιωματούχοι Κρατών και Εθνών, επιστήμονες και εργάτες, πρίγκιπες καί βασιλιάδες, επικηρυγμένοι και μετανοημένοι, ληστές, φονιάδες, και καταζητούμενοι, διέθεσαν μέχρι και την ζωή τους για τον Χριστό, και βεβαίως όχι για ένα ψέμα. 

Μιχάλη σκέψου το!