Για τους αγίους

Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας δεν είναι υπάρξεις εξωκοσμικές αλλά άνθρωποι ομοιοπαθείς μ’ εμάς. Η αγιότης είναι η ανοιχτή πρόσκληση της Κεφαλής της Εκκλησίας, του Ιησού Χριστού, που απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο όλων των εποχών, στη συμμετοχή στον Σταυρό Του που είναι το εχέγγυο της επιτυχίας της προσωπικής Ανάστασης.

Οι Άγιοι πήραν την γενναία απόφαση να συσταυρωθούν με τον Χριστό (μέσω του μαρτυρίου του αίματος ή της συνειδήσεως) συντρίβοντας τον «παλαιό άνθρωπο» δια της μετανοίας. 

Η χριστομίμητος ταπείνωσή τους είλκυσε την Θεία Χάρη που ενοίκησε σ’ αυτούς και τους κατέστησε θεοφόρους. Αυτή η απόλυτη ένωσή τους με τον Θεό είναι «η ψυχολογία της αγιότητος», όπως επισημαίνει ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς: «Σε κάθε Άγιο ο Κύριος είναι τα πάντα και κάθε τι στην ψυχή του, στην συνείδησή του, στην καρδιά του και στο έργο του».

Οφείλουμε να τους ακολουθούμε με πιστότητα, ζήλο, αγάπη πολλή και ταπεινή μαθητική διάθεση, διότι «χωρίς αγάπη για τους Αγίους η ορθοδοξία κάποιου είναι ακρωτηριασμένη και η αίσθηση προσανατολισμού κλειστή- διότι κάποιος πρέπει να ακολουθεί τα παραδείγματα
Άγιος είναι εκείνος, ο οποίος δεν έχει καμμία σχέση με την αμαρτία. Οι Άγιοι, είναι μέλη του σώματος του Χριστού. Είναι ναοί του Αγίου Πνεύματος, Θεοφόροι και Χριστοφόροι.

Όταν κάποιος προσεύχεται στους αγίους, η προσευχή του μεταβαίνει ουσιαστικά στο Θεό, διότι οι άγιοι ταπεινώνονται, για να βρίσκει μέσα τους τόπο ο Θεός.

Ο  Θεός, θέλει  να ενεργεί πολλές φορές, μέσω των αγίων Του.

Στην Αγία Γραφή, υπάρχουν πολλά παραδείγματα, που ο ένας χριστιανός ζητούσε τις προσευχές των άλλων.

Ο Θεός είναι απόλυτα Άγιος, αφού είναι τελείως χωρισμένος από τον κόσμο των αμαρτωλών και δεν έχει καμμία σχέση με την αμαρτία.

Ο Θεός λοιπόν είναι Πανάγιος.