Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Για την αγάπη



Λένε οι πατέρες της εκκλησίας:

Πρέπει να αγαπάτε τον Θεό, με όλη την δύναμη της ψυχής σας, με όλη τη δύναμη της καρδιάς σας και με όλη τη δύναμη της διανοίας σας, για να μη βρίσκει χώρο για ανάπαυση ο πονηρός διάβολος.

Η μεγάλη αγάπη προς τον Θεό, με τις θυσίες της, γλυκοβράζει την καρδιά και σαν τον ατμό πετιέται ο θείος έρωτας, ο οποίος δεν μπορεί να συγκρατηθεί και ενώνεται με τον Θεό.

Έτσι σταματάνε οι επιθυμίες, γεμίζει η καρδιά σου από ουράνια αγάπη κι ο Θεός αρέσκεται  να συζητά μαζί σου, αφού  η καρδιά σου θα είναι ο θρόνος Του.

Μετά θέλεις να κατέβεις στη γή, να πάρεις επάνω σου όλο τον ανθρώπινο πόνο και την δυστυχία, για να απαλλαγούν οι άλλοι.

Ο άνθρωπος που δεν έχει αγάπη στην καρδιά για τον Χριστό, μοιάζει με πλοίο χωρίς καύσιμα στην μηχανή του

Αγαπήστε τον Έναν, για να σας αγαπήσουν όλοι.
Ακόμη και τα άλογα ζώα.

Διότι στο πρόσωπό σας, θα εικονίζεται το αγνό παρθενικό πρόσωπο Εκείνου, που θα αγαπάτε και θα λατρεύετε.

Όποιοι «τρέφονται» από την αγάπη του Θεού, πολλές φορές αδιαφορούν για τις υλικές τροφές, διότι αισθάνονται έντονα την γλυκειά ευλογία της Αγάπης Του.

Η αγάπη προς τον Θεό είναι καμίνι, που καίει την ματαιότητα αυτού του κόσμου, προσφέροντας την πολυπόθητη για κάθε άνθρωπο, ειρήνη.

Πρέπει να αγαπάτε τον πλησίον σας, σαν τον εαυτόν σας.

Κάθε άνθρωπος που μας προσβάλλει, που μας βλάπτει, που μας συκοφαντεί, που μας αδικεί με οποιονδήποτε τρόπο, είναι ένας αδελφός μας, που έπεσε στα χέρια του  κακοποιού διαβόλου κι έχει την ανάγκη μας.

Πρέπει να τον λυπηθούμε, να τον συμπονέσουμε και να παρακαλέσουμε θερμά και σιωπηλά το Θεό, να στηρίξει εμάς στην δύσκολη ώρα της δοκιμασίας μας και να ελεήσει τον αδελφό μας, που έπεσε θύμα του διαβόλου.

Αν τον κατακρίνουμε, τον σπρώχνουμε ακόμη πιο χαμηλά, ενώ με την σιωπηλή θυσία της αγάπης μας και την μυστική προσευχή μας για κείνον, ξυπνάμε την συνείδησή του, που σηκώνεται και τον κατηγορεί και έτσι μετανοεί και διορθώνεται.

Αγάπη σημαίνει, να σέβεσαι την ελευθερία του άλλου.

Ότι δεν δίνουμε να το χρησιμοποιήσει ο Θεός,
το χρησιμοποιεί ο άλλος ο πονηρός.

Αν κάποιος φτιάξει σπίτι και στη συνέχεια το αφήσει χωρίς σκεπή, το σπίτι αυτό σε τίποτε δεν χρησιμεύει.

Έτσι λοιπόν κι ο άνθρωπος όταν αποκτήσει όλες τις αρετές και δεν αποκτήσει αγάπη, είναι σαν σπίτι χωρίς στέγη και δεν ωφελείται καθόλου.

Με την αγάπη ο άνθρωπος γίνεται πράος, διότι μέσα του κατοικεί ο Θεός.

Για να σε αγαπούν οι άλλοι, πρέπει πρώτα εσύ να αγαπάς.

Αν φυλάγαμε αυτή την εντολή με ακρίβεια, δεν θα υπήρχε ούτε δούλος, ούτε ελεύθερος, ούτε άρχοντας, ούτε αρχόμενος, ούτε πλούσιος, ούτε φτωχός, ούτε μεγάλος, ούτε μικρός, ούτε και ένας διάβολος θα ήταν δυνατόν να γίνει ποτέ γνωστός.

Αγάπη, σημαίνει υποταγή στο θέλημα του άλλου.

Αν κάποιος πατέρας είχε ένα γιό, τον οποίο αγαπούσε πολύ και κάποιος ξένος δεν εκτιμούσε τον γιό του, θα εξόργιζε τον πατέρα και δεν θα έδινε καμία σημασία στον ξένο.

Έτσι συμβαίνει και με τον Θεό, που μας αγαπάει και μας έχει όλους παιδιά Του.

Η αγάπη έχει φωνή, που αλλοιώνει τις σκληρές καρδιές των ανθρώπων.

Η πιο μεγάλη αγάπη είναι του Θεού, που αγαπά τον κάθε άνθρωπο, σαν να μην υπάρχει κανείς άλλος πάνω στη γή, για να αγαπήσει.

Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη των αρετών, όταν όμως εκφράζεται με έργα.

Να  αγαπάτε όλο τον κόσμο, χωρίς διάκριση διότι:

·         Το να αγαπάς, είναι κάτι.
·         Το να αγαπιέσαι, είναι κάτι σημαντικό.
·         Το να αγαπάς και να αγαπιέσαι, είναι κάτι σημαντικό και σπουδαίο.
·         Το να αγαπάς εκεί, που δεν αγαπιέσαι όμως, είναι κάτι το θεϊκό.

Δεν υπάρχει πιο σίγουρος τρόπος για να κερδίσει κανείς την αγάπη των άλλων, από το να τους δώσει την δική του.

Αγαπάμε πάντα εκείνους που μας θαυμάζουν, αλλά δεν αγαπάμε ποτέ εκείνους που θαυμάζουμε.

Αν δεν έχετε μάθει να αγαπάτε κάποιον άλλον περισσότερο από τον εαυτόν σας, δεν έχετε αρχίσει να ζείτε.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι, που μπορείτε ακολουθώντας τους, να βοηθάτε τους άλλους ανθρώπους, μα υπάρχει μόνο ένας τρόπος, που μπορείτε ακολουθώντας τον, να ζήσετε σαν άνθρωποι.

Ο τρόπος αυτός είναι, να βοηθάτε τους άλλους ανθρώπους.

Αγαπώ, σημαίνει ζώ και ζώ, σημαίνει βοηθώ.

Να ποτίζετε λοιπόν και τα ξένα χωράφια, αν θέλετε  να πρασινίζουν δίπλα στα δικά σας.

Στην αγάπη και στον ειλικρινή έρωτα, οι  νίκες δεν αφήνουν ηττημένους.

Να ξέρετε, ότι το να μην αγαπιέσαι είναι κακοτυχία, αλλά και το να μην αγαπάς, είναι δυστυχία.

Όποιος αγαπάει μόνο τον εαυτό του, το μόνο πράγμα που δεν του αρέσει, είναι το να μένει μοναχός.

Αγαπητοί γονείς, τα παιδιά μας χρειάζονται  περισσότερο την αγάπη μας, ιδιαιτέρως όταν δεν την αξίζουν!!!

Όταν θα πάτε μπροστά στο δικαστήριο του Θεού εκεί - στον ουρανό - μονάχα ένας συνήγορος μπορεί να παραστεί και να αγορεύσει:
Τα έργα της αγάπης, που θα έχετε  επιτελέσει εδώ στη γή.

Να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να εύχεστε γι αυτούς.

-Μα, θα μου πείτε, πως είναι δυνατόν να αγαπάμε τους εχθρούς μας όταν πρέπει να τους εξαφανίσουμε; 
-Μα …ακριβώς αυτό κάνουμε: τους εξαφανίζουμε, αν τους αγαπάμε!

Αν  θέλετε να πλησιάσετε τον Θεό, ο  καλύτερος και ασφαλέστερος τρόπος, είναι να αγαπήσετε τον πονεμένο άνθρωπο και  να τον σηκώσετε, πάνω στους ώμους σας.

Είναι το μοναδικό φορτίο, που σας ξαλαφρώνει  και σας εξυψώνει στον Θεό.

Ο άνθρωπος μοιάζει με άγγελο, που έχει ένα φτερό.
Γι αυτό, δεν μπορεί να πετάξει.
Για να πετάξουμε λοιπόν προς τον Θεό,  ας αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον.

Πρέπει  να αγαπιόμαστε ως μέλη μιάς οικογένειας.

·         Γι αυτό ο Θεός μας έδωσε ένα σπίτι , τον κόσμο.
·         Γι αυτό ο Θεός μας σκεπάζει με μία σκεπή, τον ουρανό
·         Γι αυτό ο Θεός μας τρέφει σε ένα  κοινό τραπέζι όλους, τη γή.

Η αγάπη, δεν δίνεται με συνταγή.
Είναι θερμή, εφευρετική και γενναία, δίδεται από όλους μας  και  με πολλούς τρόπους.

Σε όποιο σπίτι είναι αγάπη, εκεί είναι και η Χάρη του Χριστού μας.

Εκεί είναι ευλογία, υγεία, χαρά, ευφροσύνη και όλα τα καλά της γής.

Η απουσία της αγάπης και της συνεργασίας, μπορεί να οδηγήσει  στην παραφροσύνη.

Θέλετε να διορθώσετε ένα άνθρωπο που αμάρτησε;
Δακρύστε και προσευχηθείτε στον Θεό, γι αυτόν.
Κι αυτό, αγάπη είναι.

Να είστε ζωηροί και πρόθυμοι, στο να επισκέπτεστε αρρώστους ή φυλακισμένους ή φτωχούς ανθρώπους, διότι από τέτοια έργα, θα αγαπηθείτε από τους ανθρώπους και περισσότερο από τον Θεό.

Η αγάπη, κάνει την ψυχή, πιο ευρύχωρη από τον ουρανό, ώστε να τους χωράει όλους, χωρίς διακρίσεις.

Η χριστιανική αγάπη, δεν είναι στενόκαρδη.
Αιχμαλωτίζει αυτούς, που συναναστρέφεται.
Είναι ταπεινή, γενναιόδωρη και ακούραστη.

Αν μια αγάπη διαρκεί, είναι διότι κάτι μένει ακόμα μέσα μας ανικανοποίητο.

Αν έχετε αγάπη για όλο τον κόσμο, όλος ο κόσμος είναι όμορφος.

Όποιος αγαπά, δεν το νιώθει.
Όπως δεν νιώθει, ότι αναπνέει.

Ο Θεός όταν μας έφτιαξε, μας έδωσε την ζωή εμφυσώντας το Πνεύμα Του.
Αυτό το Πνεύμα Του είναι αγάπη.
Όταν μας εγκαταλείψει η αγάπη, τότε γινόμαστε πτώματα.
Είμαστε νεκροί.

Για να φτάσεις λοιπόν στο: 

·         Δεν μου λείπει τίποτε
·         Δεν ζητάω τίποτε,

..…αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς κι έτσι ταυτίζεσαι απόλυτα με τον πλησίον σου.

Πρέπει να αγαπάμε τους ανθρώπους και να τους αγκαλιάζουμε, όπως μας τους φέρνει ο Θεός.
Έτσι ορίζει ο Ίδιος ο Κύριός μας και η ορθόδοξη παράδοση.

Μόνον όταν τελειοποιηθείτε στην αγάπη, θα μπορείτε να φτάσετε στην απάθεια.

Αγαπώ με όλη μου την ψυχή κάποιον θα πεί: προσεύχομαι γι’ αυτόν.
Όποιος έχει την εμπειρία αυτή, είναι στον Παράδεισο.

Ό,τι δεν αγαπά κανείς, θα το ζήσει οπωσδήποτε!
Γι’ αυτό καλό είναι να μην υπάρχουν πράγματα, που αντιπαθούμε.

Η αγάπη είναι βόμβα και όλα τα κακά διαλύει.

Ένα από τα μεγαλύτερα Θεϊκά Δώρα, είναι η αγάπη που συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους.

Αν ένα μέλος του σώματός σας αρρωστήσει, δεν θα πάτε να το κάνετε καλά;

Έτσι πρέπει να κάνετε και με τους ανθρώπους, να τους βλέπετε σαν ένα από τα άρρωστα μέλη σας.

Όπως οι χορδές της κιθάρας, αν και είναι πολλές, αποβλέπουν σε μία αρμονία και δίνουν ευχάριστο μουσική, έτσι κι εκείνοι που είναι αγαπημένοι και ενωμένοι με μία γνώμη αποδίδουν ευχάριστα τον ήχο της αγάπης.

Τόσο ισχυρή είναι η αγάπη, ώστε εκείνους που λαχταρούμε να τους δούμε, έστω κι αν είναι μακριά, τους φανταζόμαστε, ότι όλη την ημέρα είναι μαζί μας.

Κι αυτή η αφοσίωση της αγάπης, παραμερίζει όλα τα προβλήματα, που  βρίσκονται μπροστά μας.

Εκείνος που αγαπάει, θέλει περισσότερο να ευεργετεί, παρά να ευεργετείται.

Αν υπήρχε αγάπη, δεν θα χρειαζόταν ούτε νόμοι, ούτε δικαστήρια , ούτε τιμωρίες, ούτε ποινές.

Αν όλοι αγαπούσαν όλους, δεν θα υπήρχαν αδικίες, φόνοι μάχες, πόλεμοι, επαναστασεις, πλεονεξίες και όλα τα κακά θα εξαφανίζοντο και θα ξεχνιόταν και η λέξη κακία.

Την δύναμη της αγάπης, δεν την νικά ούτε ο πλούτος ούτε η φτώχεια και αν υπήρχε αγάπη σε όλους, δεν θα υπήρχε φτώχεια και πλούτος.
Θα υπήρχαν μόνο τα καλά του πλούτου και της φτώχειας.

Οι άλλες αρετές του ανθρώπου προκαλούν πόνο και κόπο, ενώ η αγάπη προκαλεί την ευχαρίστηση.

Να αγαπάτε, όπως θα μισείτε και να μισείτε, όπως θα αγαπάτε!

Αγαπήστε λοιπόν όλο τον κόσμο, χωρίς διάκριση.

Ο Θεός “βρέχει” την αγάπη Του, πάνω μας.

Αν την κρατήσουμε για τον εαυτό μας, θα πεθάνουμε διότι δεν θα αντέξουμε την δύναμή της.

Η αγάπη είναι η κοινωνία των ψυχών, όπως η κοινωνία των αγίων.

Είναι το αόρατο μοναστήρι όπου όλοι όσοι είναι δικοί Του συναντιώνται πνευματικά, άσχετα  που βρίσκονται σωματικά.

Οι άνθρωποι χρειάζονται τόσο λίγα, αλλά είναι τόσο απασχολημένοι για να δώσουν.

Αν αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς ξαφνικά σταματάς να υπάρχεις.

Γυρνάς πίσω στο μυαλό σου όλες σου τις αναμνήσεις και ενώ θυμάσαι πρόσωπα, τοπία, γεγονότα δεν βλέπεις πουθενά τον εαυτό σου.

Να η αλήθεια! Να ο δρόμος! Να η ζωή! Να ο Υιός του Θεού!

Κι εμείς τα υιοθετημένα παιδιά Του.

Τι χαρά! και τι ευτυχία!

Η αληθινή αγάπη προς τον Θεό, είναι να Τον βλέπουμε σε όλη την Δημιουργία Του και ιδιαίτερα στον πλησίον μας.

Έτσι όταν θα ασχολούμαστε με τον πλησίον μας, θα ξεχνάμε τον εαυτό μας.