Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

Επιστημονική ένδειξη για την ύπαρξη Δημιουργού τής ζωής

Η εντροπία του σύμπαντος αυξάνεται συνεχώς. Σύμφωνα όμως με αυτή την υπόθεση, τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, η εντροπία είχε την ελάχιστη τιμή της.
Γιατί άραγε η Μεγάλη Έκρηξη οργανώθηκε με τόσο μεγάλη ακρίβεια;
Ποιος παράγοντας την κατέστησε τόσο «ειδική»;
Και πώς είναι δυνατόν μία «έκρηξη» να έχει τόσο εντυπωσιακά χαμηλή εντροπία;

Η εντροπία, είναι (με απλά λόγια) η τάση ενός συστήματος να υποβαθμίζεται από κατάσταση τάξεως σε κατάσταση αταξίας, όλο και περισσότερο, μέχρι να είναι αδύνατον σε αυτό να παραχθεί έργο χωρίς εξωτερική επέμβαση.

Αυτό σημαίνει ότι όλα όσα υπάρχουν γύρω μας στο σύμπαν, προήλθαν από μία υψηλότερη κατάσταση τάξης στο σύμπαν, (όσον αφορά τη συνολική του κατάσταση και όχι τις επί μέρους), που διαρκώς υποβαθμίζεται σε καταστάσεις υψηλότερης εντροπίας χωρίς δυνατότητα αντιστροφής.

Αυτό επίσης σημαίνει ότι στο ξεκίνημά του το σύμπαν, ξεκίνησε από την ύψιστη κατάσταση τάξης, η οποία είναι εξαιρετικά απίθανο να υπάρξουν με βάση τούς νόμους τών πιθανοτήτων.

Το ακόλουθο απόσπασμα από άρθρο τού εξαιρετικού περιοδικού: "Περισκόπιο τής Επιστήμης", δίνει μια ιδέα τής απιθανότητας μιας τέτοιας αυθόρμητης κατάστασης, που για μεν τους απίστους είναι άλυτο μυστήριο, για δε τους πιστούς είναι μία από τις σοβαρότατες (και πλέον πιθανές) ενδείξεις για την ύπαρξη τού Δημιουργού:

"Συνήθως μας συναρπάζει το μέλλον και όχι το παρελθόν. Κάποιες φορές, όμως, και το παρελθόν είναι εξίσου αινιγματικό. Ας εξετάσουμε λοιπόν τη γέννηση του σύμπαντος από την οπτική της εντροπίας. Όπως προαναφέρθηκε, η τάξη που υπάρχει στο σύμπαν εξακολουθεί και είναι εντυπωσιακή ύστερα από 1010 έτη μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Και βέβαια, τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης η εντροπία ήταν ακόμα χαμηλότερη. Πόσο χαμηλή άραγε; Στο ερώτημα αυτό προσπάθησε να απαντήσει ο Roger Penrose

Ας θυμηθούμε ότι η πιθανότητα να συγκεντρωθούν τα μόρια του οξυγόνου σε μία γωνία του κουτιού ήταν:
1/1010000000000000000000000000.
Η αντίστοιχη πιθανότητα να δημιουργηθεί ένα σύμπαν από τη Μεγάλη Έκρηξη με τόσο χαμηλή εντροπία, όσο τελικά είχε, είναι:
1/101000000000000000... 000000000000.

Λόγω έλλειψης χώρου, διευκρινίζουμε τους αριθμούς: στην πρώτη περίπτωση τα μηδενικά της δύναμης είναι 24 ενώ στη δεύτερη 123! Όπως εξηγεί ο Penrose: «Πρόκειται για τρομακτικό αριθμό. Ακόμη κι αν προσπαθούσαμε να αντιστοιχίσουμε όλα τα ψηφία του αριθμού με τα πρωτόνια και τα νετρόνια που υπάρχουν στο σύμπαν, τα σωματίδια θα τελείωναν πολύ πριν γράψουμε ολόκληρο τον αριθμό».

Γιατί άραγε η Μεγάλη Έκρηξη οργανώθηκε με τέτοια εξαιρετική ακρίβεια; Ποιος παράγοντας την κατέστησε τόσο «ειδική»; Και πώς είναι δυνατόν μια «έκρηξη» να διαθέτει τόσο εντυπωσιακά χαμηλή εντροπία; Είναι άραγε μία ακόμη πλευρά της Ανθρωπικής Αρχής; Έχουν γίνει προσπάθειες να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, χωρίς όμως επιτυχία. Οι θεωρίες μας δεν επαρκούν ακόμα για να μας δώσουν τις πολυπόθητες εξηγήσεις".