Γιατί πολλοί άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν δράση προκειμένου να αποκτήσουν αυτό που θέλουν;

Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Σχολή Σπουδών Επικοινωνίας Άνεμπεργκ του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια αποκάλυψε νέους λόγους εξαιτίας των οποίων μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις και να αναλάβουν δράση.

Οι ερευνητές θέλησαν να μελετήσουν αν η νεύρωση συνδέεται περισσότερο με αρνητικές ή θετικές δραστηριότητες. Οι επιστήμονες εξέτασαν αν συναισθήματα όπως το άγχος και η κατάθλιψη μείωναν τις δυναμικές πράξεις.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η αδράνεια όσων πάσχουν από νεύρωση ενεργοποιείται εύκολα από μικροπροβλήματα της ζωής. Τα προβλήματα αυτά οδηγούν σε συμπτώματα όπως άγχος, αυτοσυνείδηση, ευερεθιστότητα και θλίψη. Έτσι, οι άνθρωποι συνήθως αποφεύγουν να ενεργούν όταν πρέπει να λάβουν αποφάσεις επειδή τις αντιλαμβάνονται υπό το πρίσμα της αρνητικής ψυχολογικής τους κατάστασης.

Η ανακάλυψη ενός μπερδεμένου μυαλού…

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όσοι πάσχουν από αυτό το είδος νεύρωσης δεν βλέπουν την ανάληψη δράσης ως θετικό βήμα. Αντιθέτως, έχουν θετική στάση απέναντι στην αδράνεια. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η εκμάθηση μιας θετικής στάσης απέναντι στη δράση μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων.

Αυτό είναι κάτι που αξίζει να το επαναλάβουμε: σε μια νευρωτική κατάσταση, η αδράνεια γίνεται αντιληπτή ως θετική επιλογή. Για τους περισσότερους ανθρώπους, η αδράνεια θεωρείται ασφαλής επιλογή. Στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο. Η ανάληψη δράσης είναι εκείνη που οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα. Η αδράνεια ουσιαστικά είναι αυτοστέρηση.

Μήπως στερείτε πράγματα από τον εαυτό σας;

Η αυτοστέρηση αποτελεί ένα ισχυρό ψυχολογικό κίνητρο. Το να στερείτε από τον εαυτό σας αυτό που θέλετε ή έχετε ανάγκη φαίνεται πιο ελκυστικό από το να το αποκτήσετε.

Για πολλούς ανθρώπους, αυτό οδηγεί σε μια οικεία αλλά κενή κατάσταση ύπαρξης. Η αίσθηση του κενού δεν προσφέρει καμία ικανοποίηση, αλλά τουλάχιστον δεν προκαλεί άγχος όπως συμβαίνει με την ανάληψη δράσης και την ύπαρξη κινδύνου αποτυχίας και απόρριψης.

Κατά ειρωνικό τρόπο, είναι η αδράνεια που οδηγεί στη σίγουρη αποτυχία.

Όταν θέτετε στόχους και προσπαθείτε να τους υλοποιήσετε, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να πετύχετε και η πιθανότητα να αποτύχετε. Όταν αποφεύγετε την ανάληψη δράσης, υπάρχει εγγυημένη αποτυχία και καμία πιθανότητα επιτυχίας.

Αν φοβάστε πραγματικά την αποτυχία, γιατί την πλησιάζετε ακόμα περισσότερο αποφεύγοντας τη δράση; Γιατί δεν ακολουθείτε την επιλογή που θα σας δώσει έστω μία ευκαιρία να επιτύχετε;

Εξοικείωση με το κενό, την αποτυχία και τη στέρηση

Αποδεικνύεται ότι, όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή, πολλοί από εμάς επιλέγουμε την αυτοστέρηση επειδή είμαστε πολύ εξοικειωμένοι με αυτή. Είναι κάτι που το έχουμε συνηθίσει. Δεν μας αρέσει, αλλά το ξέρουμε. Έχουμε ζήσει με αυτή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας. Επομένως, η αυτοστέρηση φαίνεται ασφαλέστερη απ’ ό,τι η τεράστια επιτυχία και η εκπλήρωση του στόχου.

Ο Nathaniel Branden, ψυχολόγος και μαθητής της Ayn Rand, χρησιμοποίησε έναν όρο για το φαινόμενο αυτό. Το ονόμασε «άγχος της ευτυχίας». Ο Branden αναφέρει ότι όταν έχετε συνηθίσει σε μια κατάσταση δυστυχίας ή ακόμα και απελπισίας, τότε η ευτυχία σας προκαλεί συχνά φόβο. Οι άνθρωποι φοβούνται ό,τι δεν γνωρίζουν και σε αυτά περιλαμβάνονται ακόμα και θετικές καταστάσεις, όπως η ευτυχία.

Η αυτοστέρηση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σαμποτάζ κατά του εαυτού μας. Σε αυτή την κατάσταση, η πιο υγιής επιλογή είναι αυτή που φοβόμαστε. Η επιλογή που οδηγεί στην επιτυχία είναι εκείνη που προκαλεί άγχος.

Οι άνθρωποι που δεν υιοθετούν την αυτοστέρηση, στην πραγματικότητα φοβούνται την αδράνεια επειδή δεν θέλουν να αποτύχουν. Προτιμούν να διακινδυνεύσουν την πιθανότητα αποτυχίας με την ανάληψη δράσης επειδή αυτή είναι η μόνη ευκαιρία για επιτυχία.

Διαλογίσου...

Είναι προφανές ότι ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός στο παρελθόν. Τα ερεθίσματα και οι πληροφορίες που σήμερα εμείς παίρνουμε μέσα σε μια μέρα, αντιστοιχούσαν σε τουλάχιστον έξι εβδομάδες, πριν από εξακόσια χρόνια. Εμείς είμαστε σαράντα φορές πιο πιεσμένοι από τον άνθρωπο του παρελθόντος, προκειμένου να μαθαίνουμε και να προσαρμοζόμαστε.

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι αναγκασμένος να έχει μεγαλύτερη ικανότητα να μαθαίνει από ότι στο παρελθόν, επειδή σήμερα υπάρχουν πού περισσότερα για να μάθει. Είναι αναγκασμένος να προσαρμόζεται σε καινούργιες συνθήκες κάθε μέρα, επειδή ο κόσμος αλλάζει πολύ γρήγορα. Αυτή η πίεση είναι μεγάλη πρόκληση.

Είναι μεγάλη πρόκληση- για τον άνθρωπο που την αποδέχεται- και θα βοηθήσει τρομερά τη διεύρυνση της συνειδητότητας. Ο σύγχρονος άνθρωπος θα γίνει είτε εντελώς νευρωτικός είτε θα μεταμορφωθεί μέσα σε αυτή τη πίεση. Εξαρτάται από το πώς το παίρνεις. Ένα πράγμα είναι βέβαιο: δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γυρίσεις πίσω. Τα ερεθίσματα θα αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Θα παίρνεις ολοένα και περισσότερες πληροφορίες και η ζωή θα αλλάζει με ολοένα και γρηγορότερους ρυθμούς. Και θα είσαι αναγκασμένος να αυξάνεις την ικανότητα σου να μαθαίνεις και να προσαρμόζεσαι σε καινούργια πράγματα.

Στο παρελθόν, ο άνθρωπος ζούσε σε ένα σχεδόν στατικό κόσμο. Τα πάντα ήταν στατικά. Ο γιός ζούσε στον ίδιο ακριβώς κόσμο που είχε ζήσει και ο πατέρας του. Τίποτα δεν άλλαζε, οπότε δεν ήταν πολλά εκείνα που χρειαζόταν να μάθει. Έτσι, ο νους είχε άφθονο χώρο –πράγμα που βοηθούσε τους ανθρώπους να κρατιούνται πνευματικά υγιείς.

Τώρα δεν υπάρχει πια χώρος μέσα στο νου, εκτός αν τον δημιουργήσεις εσύ.

Ο διαλογισμός είναι αναγκαίος σήμερα, περισσότερο από ποτέ. Ο διαλογισμός είναι τόσο αναγκαίος, που είναι σχεδόν ζήτημα ζωής και θανάτου. Στο παρελθόν, ο διαλογισμός ήταν πολυτέλεια. Ελάχιστοι άνθρωποι-ένας Βούδας, ένας Μαχαβίρας, ένας Κρίσνα-ενδιαφέρονταν για αυτόν. Οι άνθρωποι ήταν από τη φύση τους σιωπηλοί, χαρούμενοι και πνευματικά υγιείς. Δεν τους χρειαζόταν να σκεφτούν το διαλογισμό, γιατί διαλογίζονταν χωρίς καν να το καταλάβουν. Η ζωή κινιόταν τόσο αργά, τόσο σιωπηλά, που ακόμα και οι πιο κουτοί άνθρωποι είχαν την ικανότητα να προσαρμοστούν σε αυτήν.

Τώρα οι αλλαγές συμβαίνουν τόσο τρομακτικά γρήγορα, με τέτοια ταχύτητα, που ακόμα και οι ευφυέστεροι άνθρωποι αισθάνονται αδυναμία προσαρμογής. Κάθε μέρα η ζωή είναι διαφορετική κι εσύ είσαι αναγκασμένος να μαθαίνεις ξανά και ξανά και να προσαρμόζεσαι κάθε μέρα. Τώρα δε σταματάς ποτέ να μαθαίνεις. Μέχρι να πεθάνεις, είσαι αναγκασμένος να μαθαίνεις. Και η πίεση είναι μεγάλη-σαράντα φορές μεγαλύτερη.

Πώς να χαλαρώσεις αυτή τη πίεση;

Θα πρέπει να μπαίνεις τακτικά σε διαλογιστικές στιγμές. Αν ένας άνθρωπος δε διαλογίζεται για τουλάχιστον μια ώρα κάθε μέρα, τότε η νεύρωση δε θα είναι τυχαία-θα την έχει προκαλέσει από μόνος του.

Επί μια ώρα θα πρέπει να εξαφανίζεται από τον κόσμο και να μπαίνει μέσα του. Επί μια ώρα, θα πρέπει θα πρέπει να είναι τόσο μόνος, που να μη μπορεί να τον διαπεράσει τίποτα-ουτε αναμνήσεις ούτε σκέψεις ούτε φαντασίες. Επί μια ώρα, η συνειδητότητα του να μη περιέχει τίποτα. Αυτό θα τον ανανεώσει, θα τον φρεσκάρει και θα απελευθερώσει από μέσα του καινούργιες πηγές ενέργειας.

Κι ύστερα θα ξαναγυρίσει στο κόσμο πιο νέος, πιο φρέσκος, με μεγαλύτερη ικανότητα για μάθηση, με περισσότερο θαυμασμό στο βλέμμα του, με περισσότερο σεβασμό στη καρδιά του-και πάλι παιδί.

Κι αυτό θα περάσει! Όλα θα πάνε καλά!

Οικονομικά προβλήματα, απολύσεις, χωρισμοί, διαζύγια, ασθένειες, καβγάδες, στενοχώριες.

Όλοι μας χρειάζεται – άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο – να παλέψουμε μαζί τους στη ζωή μας. Σε κάθε τέτοια μάχη θα μας βοηθήσουν πολλοί και πολλά, αλλά κυρίως το να έχουμε στο μυαλό μας ότι όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό που αντιμετωπίζουμε, κάποια στιγμή θα περάσει.

Το θυμάμαι γραμμένο ανορθόγραφα

Ανακαλύψτε τις βαθύτερες προσδοκίες σας!

Τι σας βάζει στη διαδικασία να δράσετε; Το χρήμα ή η επιθυμία σας για αναγνώριση και θαυμασμό; Τα υψηλά ιδανικά ή μήπως η ανάγκη σας για αγάπη και ασφάλεια;

1. Είναι Σαββατοκύριακο αλλά το ηθικό και οι μπαταρίες σας είναι εντελώς πεσμένα…
Α. Κάνετε διαλογισμό για να γεμίσετε τις μπαταρίες σας.

Β. Βγαίνετε βόλτα στα μαγαζιά για να σας φτιάξει η διάθεση.

Γ. Ξεφαντώνετε για να ξεχάσετε τις στενοχώριες σας.

Δ. Προσκαλείτε τους φίλους σας που ξέρουν πώς να σας εμψυχώσουν.

2. Αυτή την εποχή εργάζεστε part-time. Με τι ασχολείστε στον υπόλοιπο χρόνο σας;

Α. Οργανώνετε εξόδους και δείπνα με τους φίλους σας.

Β. Δραστηριοποιείστε εθελοντικά σε έναν φιλανθρωπικό σύλλογο.

Γ. Ασχολείστε με τη διακόσμηση του σπιτιού σας.

Δ. Ψάχνετε για μια δουλειά που θα αναδείξει τα προσόντα σας.

3. Ένα τζίνι προθυμοποιείται να εκπληρώσει μια επιθυμία σας. Τι του ζητάτε;

Α. Θέλω να με περιτριγυρίζουν πάντα αληθινοί φίλοι.

Β. Θέλω να μη μου λείψει ποτέ τίποτα.

Γ. Θέλω να ζήσω ειρηνικά σ αυτό τον κόσμο.

Δ. Θέλω να μ αγαπήσουν.

4. Ένας φίλος σας ζητάει χρήματα για να πληρώσει το ενοίκιο του αυτό το μήνα….

Α. Εσείς τον επιπλήττετε γιατί έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός

Β. Του τα δανείζετε γιατί πιστεύετε ότι στη ζωή πρέπει να βοηθάμε τον πλησίον.

Γ. Του επισημαίνετε πόσο πολύ τον βοηθάτε.

Δ. Του προσφέρετε τη βοήθεια που σας ζήτησε, αφού είναι φίλος σας.

5. Βάζοντας τάξη στην αποθήκη σας πέφτετε πάνω στους ελέγχους που παίρνατε στο δημοτικό.

Α. Κρατάτε μόνο εκείνους που είχατε καλούς βαθμούς και πετάτε τους υπόλοιπους.

Β. Χαμογελάτε καθώς τους κοιτάτε και μετά τους πετάτε.

Γ. Τους κρατάτε. Ούτε λόγος να πετάξετε το παρελθόν σας.

Δ. Τους φυλλάτε προσεκτικά για να τους δώσετε μια μέρα στα παιδιά σας.

6. Ο εργοδότης σας, σας προτείνει να αναλάβετε μια υψηλότερη και πολύ καλή θέση, που όμως απαιτεί από τη μεριά σας περισσότερες ώρες δουλειάς.

Α. Αποποιείστε της πρότασης σκεπτόμενοι: Η προσωπική μου ζωή, η οικογένεια, ο σύντροφός μου;

Β. Ενθουσιάζεστε γιατί επιτέλους θα σας δοθεί η ευκαιρία να αποδείξετε τι αξίζετε.

Γ. Αποδέχεστε γιατί δεν ξέρετε αν θα έχετε άλλη ευκαιρία.

Δ. Αρνείστε γιατί έχετε ανάγκη από ελεύθερο χρόνο ώστε να διατηρήσετε την ψυχική σας ισορροπία.

7. Ένας εκδότης σας τηλεφωνεί και σας αναγγέλλει ότι θα δημοσιεύσει τα χειρόγραφά σας.

Α. Τον προειδοποιείτε να μην αλλάξει τίποτα από το κείμενό σας.

Β. Προσπαθείτε να φανταστείτε πόσα θα είναι τα συγγραφικά σας δικαιώματα.

Γ. Η πρώτη σας σκέψη: Θα γίνω διάσημος/η και οι φίλοι μου θα εκπλαγούν.

Δ. Παίρνετε τα πάνω σας μ αυτά τα νέα.

8. Αν όταν πηγαίνατε σχολείο οι καθηγητές σας επέλεγαν ως εκπρόσωπο της τάξης σας θα θεωρούσατε ότι :

Α. Αποτελείτε έναν σύνδεσμο ανάμεσα στους συμμαθητές σας και τους καθηγητές.

Β. Θα κερδίσετε την εμπιστοσύνη των συμμαθητών σας υπερασπίζοντας τους.

Γ. Μπορείτε να εκφράζετε τις απόψεις των πιο δειλών.

Δ. Στο συμβούλιο της τάξης εσείς θα είστε εκείνοι που θα κάθεστε στην έδρα.

9. Απολυμένος/η και χωρίς αποζημίωση ένας φίλος/η σας έρχεται σε σας για να πει τον πόνο του/της.

Α. Εσείς εκφράζετε την αγανάκτηση σας για τους απάνθρωπους εργατικούς νόμους.

Β. Στη θέση του/της εσείς θα νιώθατε ακόμα πιο απελπισμένοι.

Γ. Τον/την ενθαρρύνετε λέγοντας ότι αν προσπαθήσει να συνέλθει θα καταφέρει να βρει μια καλύτερη δουλειά.

Δ. Τον/την παρηγορείτε προσκαλώντας τον στο σπίτι σας και προσπαθώντας να του ανεβάσετε το ηθικό.

10. Σε λίγο καιρό είναι η επέτειος των γάμων των γονιών σας.

Α. Ετοιμάζετε μια ονειρική βραδιά-έκπληξη προς τιμήν τους.

Β. Ψάχνετε να βρείτε ένα ωραίο δώρο για κείνους.

Γ. Συντάσσετε ένα συγκινητικό κείμενο.

Δ. Συγκεντρώνετε γύρω τους όλη την οικογένεια

11. Σ’ ένα ντεραπάρισμα το αυτοκίνητο σας παίρνει δυο τούμπες και εσείς, τρομάζετε μεν, βγαίνετε σώοι και αβλαβείς δε. Η πρώτη σας σκέψη είναι :

Α. Αχ, αυτό το παλιό-αυτοκίνητο, πρέπει αμέσως να το αλλάξω.

Β. Οι άνθρωποι που αγαπάτε και ότι φτηνά τη γλυτώσατε.

Γ. Πάει πέρασε, δεν θέλω πια να το συζητήσω.

Δ. Απίστευτο αυτό που μου συνέβη, πρέπει να προστατευτώ με κάθε τρόπο.

12. Ο αγαπημένος/η σας μόλις σας εγκατέλειψε. Εσείς…

Α. Δεν θέλετε να το πάρετε απόφαση και επιμένετε να τον/την ξανακερδίσετε.

Β. Αναζητάτε το δικό σας φταίξιμο γι αυτή την κατάληξη.

Γ. Είστε ράκος κι ευτυχώς που έχετε κοντά σας τους φίλους σας.

Δ. Τον/την σβήνετε από τη ζωή σας και αναζητάτε καινούρια αγκαλιά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ :

Αν συγκεντρώσατε περισσότερα Α πάνω απ’ όλα σας κινητοποιεί

 ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ

Ονειρεύεστε έναν κόσμο καλύτερο, σχεδόν ιδανικό και πιστεύετε ότι μπορείτε να συμβάλλετε στη δημιουργία αυτού του κόσμου. Οι πράξεις και οι επιλογές σας έχουν στόχο ακριβώς τη δημιουργία αυτού του κόσμου, και μόνο τότε είναι δικαιωμένες μέσα σας. Συνειδητά ή ασυνείδητα πιστεύετε ότι υπάρχει μια ανώτερη δύναμη που σας οδηγεί ή ένας φύλακας άγγελος που σας προστατεύει και σας συμβουλεύει.

Αυτή η αίσθηση είναι που σας δίνει δύναμη και για να την αντλήσετε καταφεύγετε συχνά στον διαλογισμό και τη προσευχή. Νοιάζεστε τους άλλους, προσπαθείτε να συμβουλεύσετε τους δικούς σας, κι εκείνοι σας ακούνε με προσοχή γιατί αφ ενός αναγνωρίζουν τη σοφία σας και αφ ετέρου ξέρουν πόσο ανυστερόβουλοι είστε. Αν και αρκετά θεωρητικοί, η δίψα σας για δικαιοσύνη μπορεί να σας οδηγήσει στο να συμμετέχετε δραστήρια στη κοινωνική ζωή.

Προσοχή : Το κίνητρό σας όσο ισχυρό και αν είναι δεν πρέπει να σας εμποδίζει να προσφέρετε μικρές καθημερινές χαρές και στον ίδιο σας τον εαυτό. Χωρίς αμφιβολία η πίστη σε ιδανικά σας επιτρέπει να ονειρεύεστε ένα καλύτερο αύριο, όμως να θυμάστε ότι πρέπει και να παραμένετε συνδεδεμένοι με το παρόν και τη πραγματικότητα.

Αν συγκεντρώσατε περισσότερα Β πάνω απ όλα σας κινητοποιεί

 Η ΥΛΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ

Νιώθετε την ανάγκη να προσφέρετε δώρα στον εαυτό σας. Κάθε φορά που έχετε ή είναι πεσμένο το ηθικό σας, ψωνίζετε μανιωδώς. Κι αυτή η δίψα να νιώσετε γεμάτοι πιθανότατα αποκαλύπτει το φόβο σας για το κενό και την απώλεια. Πιθανότατα διακατέχεστε από τη μανία να συσσωρεύετε πολύτιμα αντικείμενα, που σας προσφέρουν ένα είδος επιβεβαίωσης, και κάθε άλλου είδους πράγματα που έχουν για σας συναισθηματική αξία. Οι πράξεις και οι επιλογές σας έχουν ως αφετηρία την επιθυμία σας να αντλήσετε υλικά αγαθά

Προσοχή : Η συγκέντρωση διαφόρων αντικειμένων μπορεί προσωρινά να σας προσφέρει ικανοποίηση. Όμως μακροπρόθεσμα αυτό το κίνητρο έχει περιορισμένο ρόλο: απλώς σας καλύπτει υλικά. Αυτού του είδους οι εφήμερες χαρές δεν μπορούν να δώσουν νόημα στη ζωή σας. Προσπαθήστε να απαλλαγείτε από αυτό τον εθισμό και αναζητήστε την ικανοποίηση σε υψηλότερες πιο πνευματικές σφαίρες που μπορούν να «γεμίσουν» πιο ουσιαστικά τη ζωή σας.

Αν συγκεντρώσατε περισσότερα Γ πάνω απ όλα σας κινητοποιεί

Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ

Είστε αναμφίβολα ένα άτομο δυναμικό και δραστήριο. Η ανάγκη σας να γίνεστε όλο και πιο αποδοτικοί σας παρακινεί να ξεπερνάτε συνεχώς τον εαυτό σας, τόσο στο σωματικό επίπεδο όσο και στο πνευματικό. Προσπαθείτε να τραβήξετε την προσοχή των ανθρώπων που σας περιβάλλουν, βρίσκοντας τρόπους να τους εκπλήσσετε, και κάθε φορά που το πετυχαίνετε, κυριολεκτικά ακτινοβολείτε. Νιώθετε ότι υπάρχετε μέσα από το βλέμμα των άλλων και αντλείτε δύναμη από τον θαυμασμό και τα κομπλιμέντα τους.

Προσοχή : Η ύπαρξη και η αξία ενός ανθρώπου έχει τη δική της αυτονομία και δεν εξαρτάται από την προσοχή που του δίνουν οι άλλοι. Προσπαθήστε να δικαιώσετε τις πράξεις και τις επιλογές σας και με άλλους τρόπους. Απομονωθείτε, ανοίξτε διάλογο με τον εσωτερικό εαυτό σας και αντλήστε την αυτοεκτίμηση και τη δικαίωση της ζωής σας μέσα από αυτόν. Ανακαλύψτε μέσα σας εκείνες τις δυνάμεις που θα σας βοηθήσουν να προχωρήσετε και να εξελιχθείτε.

Αν συγκεντρώσατε περισσότερα Δ πάνω απ όλα σας κινητοποιεί

ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ

Η οικογένεια, η αγάπη, η φιλία, κατέχουν πρωτεύουσα θέση στη ζωή σας. Οι δικοί σας άνθρωποι αποτελούν για σας ένα κουκούλι μέσα στο οποίο απολαμβάνετε ασφάλεια και ζεστασιά. Νιώθετε πολύ τυχεροί που υπάρχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι γύρω σας. Και κάθε φορά που κάτι δεν πάει καλά στη ζωή σας σπεύδετε σ αυτούς για βοήθεια. Εκείνοι σας την προσφέρουν και κάνετε κι εσείς το ίδιο όταν σας χρειάζονται. Το πάρε-δώσε μαζί τους σας κινητοποιεί, ενώ αντίθετα, μακριά τους, δεν έχετε έμπνευση και αδρανείτε.

Προσοχή : Οι άνθρωποι που σας περιβάλλουν μπορεί να σας συντροφεύουν, να σας κανακεύουν και να σας βοηθούν να αντιμετωπίσετε τις αντιξοότητες, όμως κινδυνεύετε να εξαρτηθείτε απ αυτούς, με αποτέλεσμα να χάσετε τη δική σας βούληση και την ελευθερία σας.

Θα ήταν πιο φρόνιμο να διατηρείτε την αυτονομία σας και παράλληλα τους δεσμούς σας μαζί τους. Είναι σημαντικό να τα βρείτε μόνοι με τον εαυτό σας και να ανακαλύψετε τις αιτίες της ύπαρξής σας που θα σας οδηγήσουν στην αυτοπραγμάτωση και την εξέλιξη, Μείνετε μέσα στην αγκαλιά των δικών σας αλλά φροντίστε να είστε πάντα συγχρονισμένοι με τη προσωπικότητα σας.

Να χαμογελάς...

Πρωινό μήνυμα inbox: ”Να χαμογελάς και να είσαι ήρεμος!”.  ”Ωραία, ευχαριστώ. Και πώς γίνεται αυτό; Πριν ή μετά το φαγητό;… Με δουλεύει σίγουρα” σκέφτηκα. Γιατί μια δόση ειρωνείας την έχουν μέσα τους οι λεξούλες, ή είναι η δική μου ιδέα; Πώς να κάνεις αυτή τη λεβέντικη σύσπαση των μυών, όταν η ζωή μας προχωρά με ένα αμάν και ένα αμήν και ο Θεός μαζί μας; Η πραγματικότητα φονικό όπλο κάθε γενναίου εγχειρήματος! Δεν καταλαβαίνουν οι τεχνοκράτες και οι πολιτικοί, δεν καταλαβαίνεις και σύ! Οι πολιτικοί, που αποδεικνύουν τη γύμνια τους κάθε μέρα και περισσότερο και φαίνονται κατώτεροι των περιστάσεων, λίγοι και ανεπαρκείς. Άνθρωποι πνίγονται σε υπόγεια και εκείνοι απλώς επισημαίνουν τους κινδύνους του να μένεις σε ανάλογα μέρη (!!!). Αρρωσταίνουμε από την αιθαλομίχλη και βλέπουν το τοπίο ρομαντικό! Παιδιά πεθαίνουν από μαγκάλι και ο κυνισμός εξαντλείται σε ένα ”ας πρόσεχαν” και με προσποιητό περίλυπο ύφος εκστομίζουν αδιάντροπα ”όπου φτωχός και η μοίρα του”. Πόσο κοστίζει, που να μας πάρει η ευχή, η ανθρωπιά;

Ύστερα είναι και η κομμένη ΔΕΗ, η κακή και ενίοτε ανύπαρκτη παιδεία, τα παγωμένα χέρια των παιδιών στα σχολεία, το συσσίτιο, το ράντζο στα νοσοκομεία, ο άνεργος πατέρας….είναι, είναι… ”Να χαμογελάς…” Είναι η ζωή που σου στερούν, είναι η αξιοπρέπεια που σου κλέβουν, είσαι εσύ και γω που ανεχόμαστε να ζούμε στην τύχη και χωρίς τύχη καμιά στη χώρα αυτή! Η ζωή μας ανοιχτή θυσία. Σε ποιον και γιατί; Αυτό μας αξίζει; Να αφηνόμαστε στα χέρια ανθρώπων στερημένων όχι μόνο από χρήματα, αλλά και από αισθήματα και από ζωή; Μας ξεγέλασαν. Μας είπαν ψέματα. Και τώρα; Τα παρατάμε; Υπάρχει ελπίδα; Θα κρυβόμαστε για πολύ ακόμα πίσω από τη χλαμύδα των Αρχαίων Ελλήνων ή πίσω από ένα ξαναφορεμένο ζιβάγκο; Τι θα πούμε στα παιδιά για το δάκρυ μας; Ότι μπήκε κάτι στο μάτι μας! Εύγε, κι αυτό το λύσαμε!…Υπάρχει όμως αύριο; Μένουμε εδώ και παλεύουμε με δύναμη και τα όπλα μας ή τα μαζεύουμε και πάμε οπουδήποτε αλλού;

Δε χάθηκαν όλα. Αν δεχτούμε ότι χάθηκαν οι ελπίδες και το καλό πλέον στον κόσμο, έχει τελειώσει η ζωή. Ανοίγουμε κύκλο ουσιαστικών λογικών αγώνων και διεκδικήσεων ζωής και δεν ξεχνάμε τόσους ανθρώπους που πάλεψαν για τούτον τον τόπο που πονούσαν και για υψηλά ιδανικά. Σεβασμός σε όλους εκείνους που κοίταζαν τα αστέρια και έβλεπαν όσα οι πολλοί δεν κατάφερναν…

Ασφαλώς και υπάρχουν ακέραιοι ηθικά άνθρωποι και εννοείται πως δεν είναι οι γνωστοί μας ”πολιτικοί” και οι ”συνδικαλιστές”, που με σημαία τους το ψέμα και την απάτη προκαλούν κατακραυγή και αηδία. Σε όλους τους χώρους υπάρχουν, δάσκαλοι, επιστήμονες, καλλιτέχνες… Και στην πολιτική φυσικά υπάρχουν εκείνοι που διαθέτουν σοβαρότητα, όραμα, ιδέες, αγάπη για την πατρίδα και ανθρωπιά, αλλά και ικανότητα και υπευθυνότητα. Απλώς επωμίζονται ξένων ημαρτημένων και καίγονται κοντά στα ξερά και (διε)φθαρμένα! Από αυτούς περιμένουμε, από όσους το λέει η καρδούλα τους! Αλλά το στίγμα και το λάκτισμα για βουτιά στα βαθιά θα το πάρουν από μας τους πολίτες, που για την ώρα είμαστε αποπροσανατολισμένοι, κουρασμένοι και σαστισμένοι. Με ψυχραιμία, χωρίς άρνηση και πεσιμισμό. Αλλά με πείσμα και δύναμη ζωογόνα, που ξυπνά και το νου και την καρδιά, αφήνουμε το στίγμα μας στην εποχή. Ας βρούμε τους άξιους, τους αγνούς και ρομαντικούς ιδεαλιστές, που πιστεύουν στο καλύτερο αύριο και στον άνθρωπο. Υπάρχουν δίπλα μας , αρκεί να ψάξουμε καλύτερα. Όλοι και όλα να τίθενται σε αυστηρό έλεγχο! Δεν υπάρχουν περιθώρια για λανθασμένες επιλογές και αποφάσεις που θα κοστίσουν την πορεία και το μέλλον όλων. Είναι τραγικό, θλιβερό και εξοργιστικό. Τα παιδιά μας έχουν μάτια που ρωτούν και περιμένουν απαντήσεις από μας εδώ και τώρα!

”Να χαμογελάς …” το πρωινό μήνυμα, κατανοητό αλλά πιο βασανιστικό τώρα. Γίνεται…δε μπορεί…πρέπει να γίνει. Είναι αναγκαία η αλλαγή σαν άτομα και σαν σύνολο. Σκέψεις ταχύτατες τώρα. Ανάσες ακανόνιστες, παλμοί δυνατοί… Μεταστροφή. Γεύση ζωής και ουσίας! Θα μείνουμε και θα παλέψουμε μαζί, αυτό θα είναι το μυστικό μας…Τώρα πια δε μπορούμε να κάνουμε πίσω! Το μέλλον των παιδιών μας έγκειται στις δικές μας ενέργειες και αποφάσεις…”Να χαμογελάς και να είσαι ήρεμος”. Κοιτάζω το χρυσόψαρο στη γυάλα δίπλα μου. Έμεινε ένα από τα δύο που είχα, το άλλο δεν άντεξε την κλεισούρα και την πίεση και ενα πρωί το βρήκα στο παρκέ… ”Κοίτα εσύ μην κάνεις καμιά…ανοησία! Εδώ θα μείνουμε και θα τα καταφέρουμε μαζί” του είπα σιγά και με νόημα! Κατάλαβε, πρέπει να κατάλαβε, δε γίνεται αλλιώς… ”Να χαμογελάς…”

Tα δέντρα είναι δροσερά, όπως κι εσύ!

Υπάρχει ένα μυστικό για τα δέντρα που νομίζω πώς θα έπρεπε να γνωρίζετε. Τα δέντρα γνωρίζουν πώς ακριβώς είναι. Αν μπορούσαμε να δούμε τους εαυτούς μας ως δέντρα, θα μπορούσαμε να είμαστε πιο επιεικείς, πιο ευγνώμονες και πιο ελπιδοφόροι, και ίσως και να επιτρέπαμε στους εαυτούς μας να είναι αυτοί που πραγματικά είναι. Ακολουθείστε την σκέψη μου.

Σκεφτείτε τις εποχές και τους κύκλους που περνάει ένα δέντρο…..

Καλοκαίρι;…ένδοξη εποχή, το δέντρο είναι συχνά ανθοφόρο και πολύ ελκυστικό προς τον κόσμο!

Φθινόπωρο;….ξήρανση, πέφτουν τα φύλλα, αλλάζει το δέντρο,περικυκλώνεται από μουντά ουράνια τόξα των φθινοπωρινών βροχών!

Στη συνέχεια έρχεται ο Χειμώνας, γυμνά σκοτεινά χρώματα, ίσως λίγο ψυχρά και ζοφερά!

Ακολουθεί η Άνοιξη…..τα μικρότερα μπουμπουκάκια αρχίζουν να ξεπετάγονται και αποκτούν ενέργεια μέρα με την μέρα, τα άνθη και τα μικρά φύλλα παίρνουν έντονα χρώματα για το καλοκαίρι που έρχεται!

Και έτσι συνεχίζει ο κύκλος! Αλλά δεν κοιτάω ένα δέτρο το καλοκαίρι και λέω ότι μοιάζει τόσο χοντρό και ότι πρέπει να χάσει μερικά κιλά, και δεν κοιτάω τα φύλλα το φθινόπωρο και λέω πόσο απαίσιο είναι το δέρμα του φύλλου, ούτε ότι προτιμώ ένα χειμωνιάτικο δέντρο να καλύψει τον αδύναμο σκελετό του, ούτε σκέφτομαι λιγότερο γι’αυτό όταν είναι καλυμμένο από την παγωνιά. Τέλος, δεν θεωρώ ότι τα μικρά μπουμπουκάκια την άνοιξη δεν είναι αρκετά δυνατά ή αρκετά μεγάλα.

Οπότε, αφού δεν κρίνουμε ένα δέντρο, γιατί κρίνουμε τόσο συχνά τον εαυτό μας;

Εγώ ο ίδιος δεν βρίσκομαι σε ένα κύκλο εποχών; Δεν είμαι τόσο όμορφος όσο με προόριζε η φύση; Δεν θα με κοίταζε ένα δέντρο με τόση στοργή όσο το κοιτάζω εγώ όλες τις εποχές;

Δεν θυμάμαι να έχω επικρίνει ποτέ ένα δέντρο! Πιο συχά εντυπωσιάζομαι από αυτά. Είναι απλά τόσο όμορφα και άσχετα αν έχω αγαπημένη εποχή ή όχι, βρίσκω την ομορφιά στα δέντρα σε όλες τις εποχές!

Έτσι, ίσως τα δέντρα έχουν να μας διδάξουν ότι είναι απλό και αρκετά εκπληκτικό, να είσαι απλά αυτός που είσαι, να είσαι ο εαυτός σου! Ίσως αυτό να είναι ο χειμώνας σου και ίσως αυτό να είναι απολύτως εντάξει. Γιατί σίγουρα καθώς ο ήλιος θα ανατέλλει, οι εποχές θα αλλάξουν. Η άνοιξή σου θα έρθει! Και πολλοί άνθρωποι τυχαίνει να πιστεύουν ότι τα δέντρα είναι όμορφα τον χειμώνα!

Τα δέντρα είναι δροσερά, όπως είσαι και ΕΣΥ!

Και να θυμάσαι…….

‘’Το ψηλότερο δέντρο στο δάσος, κάποτε ήταν ένας μικρός σπόρος στην γη!’’