Στην εποχή μας, είναι αδύνατον να είναι κάποιος πολιτικά ενεργός χωρίς να χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (MME), συστημικά ή μη.
Βασιζόμαστε σ’ αυτά για να μας κρατούν ενημερωμένους για όσα συμβαίνουν στον πλανήτη μας, ώστε να νιώθουμε ενεργοί, ικανοί να συμμετέχουμε επαρκώς σε συζητήσεις σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε και πώς.
Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, χάρη στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (Social Media) έχουμε επιπλέον προικιστεί με ατομικά "βάθρα" και μικρόφωνα για να ανακοινώνουμε τις απόψεις μας σε όλους όσους κάνουν… scroll.
Ο κάθε ένας πια μπορεί να κοινοποιήσει στα πλήθη τον προσωπικό του δημόσιο λόγο.
Όμως σίγουρα και τα ΜΜΕ και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης λειτουργούν ως κοινωνικό ναρκωτικό, παράγοντας γενιές μαζικής πολιτικής απάθειας που εξυπηρετούν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Στις διαδηλώσεις και τις ταραχές που ξέσπασαν από το 2010 στον αραβικό κόσμο, γνωστές ως "Αραβική Άνοιξη" σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα "μακροχρόνια αυταρχικά καθεστώτα", πολλοί δημοσιογράφοι θεώρησαν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ως τον καταλύτη που βοήθησε στην έναρξη του κινήματος.
Οι ακτιβιστές της Αραβικής Άνοιξης συγκέντρωσαν την προσοχή του κόσμου, εκπαίδευσαν τους συμμετέχοντες και οργάνωσαν δράσεις, χρησιμοποιώντας τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Υπενθυμίζω ότι οι ταραχές ξέσπασαν στην Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, Υεμένη, Συρία και Μπαχρέιν και ήταν η ευκαιρία να ανατραπούν αντίστοιχα οι ηγέτες Μπεν Αλί στην Τυνησία, Καντάφι στη Λιβύη, Μουμπάρακ στην Αίγυπτο και Σαλέχ στην Υεμένη.
Ωστόσο, στη Συρία η κυβέρνηση Άσαντ δεν ανατράπηκε χάρη στη ρωσική στήριξη, αλλά από τότε βυθίστηκε στον εμφύλιο πόλεμο και άρχισε ο διαμελισμός της που ολοκληρώθηκε μόλις πριν λίγες ημέρες (2024) διότι έχασε την ρωσική και την ιρανική στήριξη, ενώ στο Μπαχρέιν η "επανάσταση" καταπνίγηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις του βασιλιά που δεν ανατράπηκε.
Όλες αυτές οι ταραχές ήταν κατασκευάσματα του αμερικανο-ισραηλινού deep state προκειμένου να ανατραπούν όσες κυβερνήσεις ήταν φιλορωσικές και εμπόδιο στα συμφέροντα των σιωνιστικών στρατιωτικο-βιομηχανικών λόμπι στην ευρύτερη περιοχή προκειμένου να δημιουργηθεί μία Νέα Τάξη Πραγμάτων εις βάρος της Ρωσίας.
Και πράγματι, από τότε τρεις απ’ αυτές τις χώρες δεν μπόρεσαν να ορθοποδήσουν και πέρασαν στην κατάσταση του failed state: η Λιβύη, η Υεμένη και η Συρία, ενώ και οι υπόλοιπες δεν είναι σε καλύτερη μοίρα απ’ ότι ήταν πρωτύτερα.
Μετά την Αραβική Άνοιξη ο μύθος της γέννησης επαναστάσεων από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αν και έχει γίνει πιστευτός από πολύ κόσμο, ωστόσο ουδόλως αληθεύει.
Οι ταραχές δεν κατασκευάστηκαν λοιπόν “αυθόρμητα” από καταπιεσμένους ένοπλους Άραβες που κατάφεραν και έγιναν αντάρτες και ως εκ θαύματος εκπαιδεύτηκαν μόνοι τους αποκτώντας τεχνογνωσία στις μάχες και βαρύ οπλισμό.
Εκείνοι που τις σχεδίασαν δεν είχαν στόχο τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής των αραβικών λαών, όπερ και εγένετο: η κατάσταση αυτών των χωρών χειροτέρεψε και οι συνέπειες ήταν τεράστια μεταναστευτικά κύματα προς την Ευρώπη που από τότε γονάτισε.
Ποιος λοιπόν ωφελήθηκε; Μα εκείνοι ακριβώς που ωφελούνται και τώρα από τον διαμελισμό της Συρίας.
Οι έπαινοι που συγκεντρώνουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σχετικά με την οργάνωση κινημάτων θα πρέπει να εξεταστούν πιο προσεκτικά, από κριτική σκοπιά.
Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την διάδοση της ευαισθητοποίησης και της οργάνωσης των μαζών.
Μπορεί όμως να υπάρξουν "απροσδόκητα" αποτελέσματα. Και αυτά είναι ότι "σε περιόδους κοινωνικών αναταραχών και εξεγέρσεων, οι αυξανόμενες δόσεις μαζικής επικοινωνίας μπορεί να μετατρέψουν τις ενέργειες των πολιτών από ενεργητική συμμετοχή, σε παθητική γνώση".
Πράγματι, με βάση άλλωστε την θεωρία της ναρκωτικής δυσλειτουργίας το ξόδεμα υπερβολικού χρόνου για αναρτήσεις σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, blogs και tweets για κάθε πολιτικό κίνημα χρησιμεύει ως ναρκωτικό, αντί να πυροδοτήσει απτές δράσεις.
Καθώς οι συμμετέχοντες είναι απασχολημένοι με την κατανάλωση και την διάδοση περιεχομένου στον διαδικτυακό χώρο, οι ικανότητές τους να σκέφτονται με τρόπους που θα ήταν απαραίτητοι για την δημιουργία απτής αλλαγής, ναρκώνονται.
Συμπεράσματα
Εμπεριστατωμένες επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι οποιοδήποτε επαναστατικό κίνημα παρά την αρχική του διάδοση μέσω διαδικτύου, αν δεν διαθέτει φυσική ύπαρξη και οργανωτική υποδομή για να προχωρήσει με αποτελεσματικό τρόπο, δεν πρόκειται να επιβιώσει.
Ενώ τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης έχουν την δυνατότητα να είναι ωφέλιμα ως επικουρικά για τους πολιτικούς ακτιβιστές του πραγματικού κόσμου, δεν μπορούν σε καμμία περίπτωση να αντικαταστήσουν την οργανωμένη κοινωνική δράση.
Οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης είναι το σημερινό όπιο των κοινωνιών που μας στερούν την ενέργεια για να κάνουμε οτιδήποτε για να ανατρέψουμε την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, τη ληστεία της περιουσίας και του μόχθου μας και την καταστροφή της πατρίδας και των παιδιών μας.
Εγκαταλείψτε λοιπόν εδώ και τώρα τον εικονικό κόσμο και προχωρήστε σε οργανωμένες δράσεις με εκ του σύνεγγυς επαφές στον πραγματικό κόσμο. Μόνο αυτές μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στις κυβερνήσεις που επιτίθενται στους πολίτες τους και να οδηγήσουν στην ανατροπή τους.
